Titel: Lijkbloem
Auteur: Anne Mette Hancock
Genre: Thriller
Uitgeverij: Prometheus
Vertaling: Kor de Vries
Publicatiedatum: maart 2018
Aantal bladzijdes: 336
Recensie: Heidi
Cover
Een lichte cover, de naam van de auteur staat met rode letters op de voorkant, iets daaronder de titel van het boek in donkere letters, het geheel steekt mooi af. Verder siert er een vrouw in een lichte jurk met een mes in haar handen de cover. Ik zou dit boek zeker even oppakken in een boekwinkel gewoon omdat ik nieuwsgierig ben naar de samenvatting.
Auteur
Anne Mette Hancock (1979) is journalist en schrijfster. Ze woont met haar gezin in Kopenhagen. Lijkbloem is haar debuutroman.
Achterflap
Journaliste Heloise Kaldan zit midden in een nachtmerrie: het artikel waar ze maanden aan heeft gewerkt blijkt gebaseerd op onjuiste bronnen, en de krant is in rep en roer. Te midden van dit alles ontvangt ze mysterieuze brieven van ene Anna Kiel, die al drie jaar wordt gezocht voor de moord op een jonge advocaat. In de brieven laat Anna Kiel doorschemeren dat ze Heloise kent, maar Heloise kan zich daar niets van herinneren.
Wanneer er nog een moord plaatsvindt, beginnen zowel de eigenzinnige politieman Erik Schäfer als Heloise in de oude zaak te graven. Heeft Anna Kiel opnieuw toegeslagen, of is er meer dan één moordenaar? Waarom leiden alle sporen in de zaak opeens naar Heloise? Is haar eigen leven in gevaar?
Lijkbloem is een originele en ijzersterke misdaadthriller over wraak, rechtvaardigheid en vergeving. Toen het boek in april 2017 in Denemarken verscheen, schoot het onmiddellijk naar de top van de Deense bestsellerlijsten, waar het maandenlang bleef staan.
Mijn mening
Ik was erg benieuwd naar deze misdaadthriller, omdat ik had gelezen dat het in Denemarken, waar het boek in 2017 al is verschenen, goed ontvangen was.
Bij de start van het boek maken we kennis met Anna, een moordenares die een advocaat heeft vermoord en op de vlucht is. Bij het eerste hoofdstuk is ze aan het fantaseren dat ze iemand wil vermoorden; hiermee is de toon wat mij betreft gezet en hoop ik dat dit zich voort gaat zetten tijdens het verdere verloop.
Hij zou er geen plezier aan beleven om haar iets aan te doen, als het zover mocht komen. Maar hij zou het toch doen.
Het verhaal wordt afgewisseld in perspectief. Zo maken we kennis met Heloise, een jonge journaliste die mysterieuze boodschappen krijgt en zo op verschillende manieren verbonden lijkt te zijn met de moordzaak, maar hier op geen enkele manier een vinger achter kan krijgen. Tevens maken we kennis met brigadier Erik Schäfer die zich ook intensief met de moordzaak bezighoudt, maar ook achter de feiten aan lijkt te hobbelen. De wisseling in perspectief en de vlotte schrijfstijl van Hancock zorgt ervoor dat je vlot doorleest en het geheel lekker afwisselt. Wel had er van mij iets meer mogen gebeuren, ik vond dat het allemaal een beetje voortkabbelde. Pas aan het eind van het verhaal ontwikkelt er zich een race tegen de klok, begint het spannend te worden, vallen de puzzelstukjes allemaal in elkaar en krijgt het verhaal een triest randje.
Ondanks dat ik wat spanning miste, heeft het boek mijn aandacht goed vast weten te houden en is het een prima whodunit.
Spanning: 3
Plot: 4
Leesplezier: 3,5
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 3
Psychologie: 4
Ik geef het debuut van Anne Mette Hancock 3,5 ster.
Heidi
