Haar boek Een Nieuw Begin is bij Thrillers & More debuut van de maand. Haar naam zong ineens rond op Facebook…maar wie is Angelique Haak?
Vreemd misschien, maar ik vind dit altijd een lastige vraag om te beantwoorden en vraag me af of er veel mensen zijn die écht daadwerkelijk weten wie ze zijn en of je dat even zo kunt omschrijven… De ene dag kan ik namelijk een zelfverzekerde vrouw zijn die alles aandurft, maar de volgende dag (of misschien nog wel diezelfde dag 😉 ) kan ik net zo goed een onzeker meisje zijn. Daarom zal ik mezelf in vijf kernwoorden omschrijven:
Creatief, gevoelig, loyaal, introvert, nuchter.
Beschrijf eens een doorsnee dag uit jouw leven?
Een doorsnee doordeweekse dag uit mijn leven ziet er ongeveer zo uit:
Ik sta om half zeven op en wek mijn man en kinderen. Als back-up komt onze rode kater naar boven die eveneens een (luide) wekfunctie heeft… Kat wil eten!
Als we allemaal aangekleed en beneden zijn, lees ik het nieuws terwijl ik mijn ontbijt nuttig en hoor op de achtergrond de discussie die mijn kinderen voeren over wie de ontbijtkoek heeft opgemaakt, waarom er nog maar een bodempje sap in de koelkast staat en wie de regie over de afstandsbediening heeft deze ochtend.
Ik breng ze naar school, doe de boodschappen en kom terug in een huis waar het stil is, op het gemiauw van de kat na. Kat wil eten!
Als het even kan, kruip ik met een kop koffie achter de laptop om te schrijven. Om half twaalf stop ik en vertrek ik weer richting school. Eerst gemiauw, kat wil eten!
Ik eet met mijn kids een boterham, hoor de discussies over wie beter is in wat dan ook en waarom aan en breng ze weer naar school. Als ik terug kom, klinkt er gemiauw: kat wil eten!
Ik schrijf nog wat, doe nog wat in het huishouden en haal de kids weer uit school.
Thuis eten en drinken we wat, discussiëren de kinderen nog even met elkaar wie eerst op de IPad mag en terwijl zij wat voor zichzelf doen, maak ik het avondeten. En je raadt het al, er klinkt gemiauw in de keuken: kat wil eten!
Na het avondeten brengen mijn man en ik de kids naar hun sportclubjes. Als ik terug kom… Iets met een kat én iets met eten…
In de tijd dat de kinderen sporten, schrijf ik meestal nog even. Als alles en iedereen weer thuis is, gaan de kinderen naar bed en ploffen mijn man en ik op de bank om nog even samen een serie op Netflix te kijken. Mijn ogen vallen halverwege de aflevering dicht en ik schrik op van gemiauw. Ik kijk mijn man aan en vraag: “Schat, geef jij de kat alsjeblieft even eten?”
Kernwoorden: huisvrouw, taxibedrijf, scheidsrechter, schrijfster, dienaar (van de kat), gelukkig!
Waarom ben je gaan schrijven? Heb je schrijfcursussen gevolgd of is het iets wat in je bloed zit?
Schrijfcursussen heb ik nooit gevolgd. Het is iets wat in me zit. Ik heb altijd al een rijke fantasie gehad en als kind schreef ik al schriftjes vol met verhalen. Op school was opstel schrijven mijn favoriete bezigheid en later op de middelbare school had ik een echt ‘talenpakket.’
Waar haal je je inspiratie vandaan? Vond je het eng om te debuteren? Waarom juist een thriller en niet een roman?
Inspiratie zit in alles. Het kan een gesprekje met iemand zijn, iemand die ik zie lopen, een bericht op het nieuws, een liedje op de radio, een mooi gebouw, werkelijk alles…
En ja, debuteren vond ik vreselijk eng! Ik heb er natuurlijk heel lang van gedroomd, maar nu het echt zover was bleek er ineens veel meer bij te komen kijken dan ik me van tevoren gerealiseerd had. Op de foto, interviews met de krant, een boekpresentatie, enz. Dat was voor mij echt uit de comfortzone…
De reden dat ik heb gekozen voor een thriller, is omdat dat het genre is dat me altijd al het meeste heeft aangesproken. Ik lees zelf het liefste thrillers en ik hou (ookal ben ik heel zachtaardig;-)) van gruwelverhalen. De donkere kant in mensen, hoe mensen tot bepaalde daden komen, intrigeert me enorm.
Luister je naar bepaalde muziek (radio, een bepaalde cd, genre etc.) wanneer je schrijft? Of trek je je juist in alle rust terug en wil je niet gestoord worden?
Ik weet dat er veel schrijvers en schrijfsters zijn die het heerlijk vinden om muziek aan te hebben tijdens het schrijven, maar zelf heb ik nooit muziek aanstaan als ik schrijf. Als ik muziek luister, ga ik daar te veel in op en lukt het me niet me op iets anders te concentreren.
Het enige geluid dat tijdens het schrijven wel eens op de achtergrond klinkt, is het gemiauw van onze kat 😉
Wie is jouw favoriete schrijver? Heb je een groot voorbeeld?
Er zijn veel schrijvers en schrijfsters die ik bewonder, maar mijn absolute favoriet is Stephen King. Ik heb lang niet alles van hem gelezen en vind ook echt niet alles goed, maar er zijn zoveel van zijn boeken die je echt mee op reis nemen, je aan het lachen maken, ontroeren. Verhalen die je bijblijven.
Verder lees ik ook graag boeken van Dean Koontz, Nicci French, Saskia Noort, Esther Verhoef, Chevy Stevens, Iris Johansen, Linda Jansma, Jo Nesbo, Lars Kepler en zo kan ik nog wel even doorgaan…
Waar moet een goede thriller volgens jou aan voldoen?
Bij een thriller vind ik het in eerst instantie belangrijk dat er voldoende spanning aanwezig is, maar ook dat duidelijk wordt waarom mensen doen wat ze doen. Een fijne plottwist is ook heel welkom!
Wat irriteert jou? Waar word je intens blij van?
Ik moet eerlijk bekennen dat ik best snel geïrriteerd ben…
De zogeheten irritatiefactortjes (Jochem Myjer-fans weten wat ik bedoel) kunnen bijvoorbeeld zijn: mijn man die ’s avonds vergeet de vaatwasser aan te zetten, met mijn sok in iets nats staan, mijn nek breken over gymschoenen die op de trap rondslingeren, onder de douche staan met een lege fles shampoo…
De andere kant is dat ik ook van veel kleine dingetjes heel blij kan worden. De zon die schijnt, vogeltjes in de tuin, een mooi nummer op de radio, een leuk gesprek met iemand, een goed boek…
Geluk zit in kleine dingen en als je dat kunt zien, ben je altijd gelukkig! (ondanks die irritatiefactortjes ;-))