Titel: Wonderkind
Auteur: Willemijn Tillmans
Genre: Literaire roman
Uitgeverij: Thomas Rap
Publicatiedatum: november 2024
Aantal bladzijdes: 288
Recensie: Lilian
Over de auteur:
Willemijn Tillmans (1976) studeerde af aan de schrijfopleiding van de HKU en werkte o.a. als scenario- en promoschrijver voor verschillende televisiezenders. Sinds 2007 is ze acquirerend redacteur, op dit moment bij uitgeverij Nijgh & Van Ditmar. Wonderkind is haar debuutroman.
Achterflap:
Als je Mia Compré zou vragen wanneer het verhaal van haar jeugd een andere wending begon te nemen, zou ze ongetwijfeld antwoorden dat het gebeurd moet zijn op die vroege septemberochtend in 1987, toen de verhuiswagen van haar nieuwe buren de straat in draaide en zich klemreed tussen hun Volkswagen Jetta en een puincontainer. Marjan Compré zou vermoedelijk zeggen dat het gezin dat ze zo angstvallig bij elkaar probeerde te houden uit haar handen glipte toen haar man begon te verkondigen dat zonder zijn kennis van de Negende Symfonie van Beethoven de compact disc nooit zou hebben bestaan. Mia’s grootmoeder zag het al misgaan bij de geboorte van haar kleindochter. Op het moment dat Mia vastzat achter het schaambeen van haar moeder kreeg ze het akelige gevoel dat dit een voorbode was van iets veel groters. Zeker is dat Mia jaarlijks terugkeert naar Geldrop, waar haar vader op haar twaalfde verjaardag uit haar leven verdween. Want in dat kleine dorp aan de rand van Eindhoven hoopt ze uiteindelijk het antwoord te vinden op de vraag wie er schuldiger was: zij, of haar vader.
Mijn mening:
Wonderkind is Willemijn Tillmans debuutroman en vertelt het verhaal van Mia Compré, een vrouw van bijna 50 die terugblikt op haar jeugd in Geldrop. Door de vondst van een oude foto, waar ze als meisje van twaalf op staat, komen de herinneringen van haar jeugd weer boven. De tiener die op zoek is naar haar identiteit en hoe de wereld in elkaar zit. Mia’s alcoholische vader, die regelmatig woedeaanvallen heeft, heeft veel invloed op het gezin en op haar kijk op het leven. Zeker als hij op een dag spoorloos verdwijnt. Mia blijft dan ook ieder jaar terug keren naar Geldrop, in de hoop meer antwoorden te vinden en misschien wel haar vader.
Weet je hoe oud Mozart was toen hij zijn eerste stuk componeerde? Vier. Een wonderkind werd hij genoemd. Een goddelijk wezen.
Wonderkind is Tillmans debuut en kan alleen maar zeggen dat ik ervan genoten heb. Wat een heerlijk boek! Voor mij zijn veel plekken die in het boek beschreven worden, redelijk bekend terrein. Ik ben namelijk opgegroeid in Heeze, een dorpje verderop en kwam dan ook regelmatig in Geldrop. Dat maakt het voor mij extra leuk om erover te lezen en ook de herinneringen uit de jaren tachtig die weer allemaal naar boven komen… Echt te gek!
De cover met zo’n schijfje voor in de view master, was voor mij een reden om de achterflap te lezen. Dit schijfje bracht mij direct terug naar mijn jeugd als tiener. Ik heb dan ook bijna dezelfde leeftijd als Mia, in 1987 werd ik 14 (november).
De schrijfstijl is prettig en zorgt ervoor dat je vlot door het boek gaat. De beschrijvingen van de omgeving zijn beeldend, wat ervoor zorgt dat je als lezer helemaal in het verhaal komt. Al lezend vroeg ik mij wel steeds af hoe zeer dit alles op waarheid berust is. Het verhaal speelt zich namelijk af op een echt bestaande plek, het is te vinden op Google, maar hebben de mensen uit het verhaal ook echt hier gewoond en dit meegemaakt? Vast niet, er zal ook veel fictie inzitten, maar Tillmans heeft mij toch even aan het twijfelen gebracht. Ben benieuwd of er nog een boek van haar hand komt en waar die dan overgaat…. Mijn interesse heeft ze gewekt!
Wonderkind krijgt van mij dan ook 4 welverdiende sterren.
Lilian
Recensie-exemplaar ontvangen van uitgeverij Thomas Rap, waarvoor onze hartelijke dank.