Titel: Ik zie je overal
Auteur: Lisa Gardner
Serie: Frankie Elkin #3
Genre: Thriller
Uitgeverij: Cargo
Vertaald door: Els Franci-Ekeler
Publicatiedatum: juli 2024
Aantal bladzijdes: 416
Recensie: Amanda
Auteur
Lisa Gardner (1971) is een van de meest geprezen en succesvolle misdaadauteurs ter wereld. Haar boeken worden in dertig landen vertaald en ze verkocht meer dan 22 miljoen boeken. In 2012 stond ze met maar liefst drie titels tegelijk in de New York Times -bestsellerlijst.
Achterflap
Ze is de zus van een seriemoordenaar, en ze is verdwenen …
De zaak was destijds al sensationeel. Kaylee Pierson bekende direct. Ze noemde zichzelf de Dood, het publiek noemde haar de Duivel. Ondanks haar getraumatiseerde jeugd had niemand sympathie voor de vrouw die achttien mannen gewetenloos om het leven had gebracht. Over 21 dagen wacht haar de doodstraf, maar nu heeft ze eindelijk een aanwijzing gekregen over haar zus, die meer dan tien jaar geleden verdween. Kaylee roept de hulp in van Frankie Elkin, en vraagt haar undercover te gaan op een afgelegen eiland bij Hawaï om uit te vinden wat er toen is gebeurd.
Niemand mag weten naar wie Frankie op zoek is, en iedereen heeft wat te verbergen. Als het misgaat, kan niemand haar helpen…
Mijn mening
Wie zondigt, moet boeten.
Inmiddels is het alweer meer dan een jaar geleden dat ik het vorige deel met Frankie heb gelezen, dus ik moest er weer even inkomen. Ik vond ook dat het verhaal wat traag op gang kwam. De proloog klinkt veelbelovend en dan volgt er een behoorlijk stuk over Frankie die Kaylee ontmoet in de gevangenis, naar Hawaï vliegt, daar kennismaakt met iedereen enzovoorts. Dit was naar mijn zin erg langdradig. Voordat ik er echt in zat en er wat spanning in kwam, zaten we al ruim rond de 150 pagina’s. Daarna weet Gardner de spanning er wel goed in te houden met steeds meer (spannende) ontwikkelingen, die elkaar steeds sneller opvolgen. Tot het knallende einde.
Stille wateren hebben moorddadig diepe gronden.
Frankie is een mooi uitgewerkte, getroebleerde vrouw die altijd blijft zoeken naar diegenen waar de rest niet meer naar zoekt. Je komt het nodige te weten over haar moeilijke jeugd en wat ze als (jong) volwassene allemaal heeft meegemaakt. Zij wordt goed uitgediept. De overige personages blijven oppervlakkig, hierdoor kun je je niet echt een duidelijk beeld van hun vormen.
Gardner heeft een beschrijvende, vlotte schrijfstijl. Je ziet het eiland Pomaikai langzaam voor je geestesoog verschijnen en je waant je in de drukkende, benauwde hitte die op het eiland heerst.
Spanning: 3,5
Plot: 3,5
Leesplezier: 3,5
Schrijfstijl: 3,5
Originaliteit: 4
Psychologie: 4
Met deze punten kom ik uit op een ruime 3,5 ster.
Amanda
Recensie-exemplaar ontvangen van Uitgeverij Cargo, waarvoor onze hartelijke dank!
