Titel: Leef je nog?
Auteur: M.J. Arlidge
Serie: Helen Grace deel #12
Uitgeverij: Boekerij
Vertaling: Harmien Robroch
Publicatiedatum: juli 2024
Aantal bladzijdes.: 464
Recensie door: Leontine
Cover
Een cover zoals we die kennen van Arlidge. Ook voor dit boek is weer een deel van een kinderversje gebruikt.
Auteur
M.J. Arlidge schrijft al vijftien jaar voor verschillende Britse crimeseries. Iene Miene Mutte was zijn debuut als thrillerauteur en werd lovend onthaald door pers en publiek. Inmiddels heeft hij al twaalf delen in de serie met inspecteur Helen Grace in de hoofdrol geschreven. Vorig jaar kwam zijn stand alone Oog om oog uit.
Achterflap/samenvatting
Terwijl een vete tussen drugsbendes de stad in haar greep houdt, smeekt een wanhopige moeder inspecteur Helen Grace om haar tienerdochter te vinden. In eerste instantie lijkt het een eenvoudige zaak: een rebelse tiener die is weggelopen van huis. Zaak gesloten. Of toch niet?
Helen volgt haar instinct en richt, ondanks het nadrukkelijke verbod van haar chef, een onderzoeksteam op. Algauw ontdekt ze dat Naomi niet het enige meisje is dat wordt vermist. Hoe dichter Helen bij de waarheid komt, hoe harder haar onderzoek wordt tegengewerkt. Ze belandt in een web van corruptie, dat zich verder uitstrekt en veel dichterbij komt dan ze zich had kunnen voorstellen. Lukt het haar om de meisjes op tijd te redden?
Mijn mening
Het is alweer twee jaar geleden dat er deel uitkwam van de serie met Helen Grace en stiekem keek ik er toch naar uit. Je zou kunnen verwachten dat de interesse verdwijnt na zoveel delen, maar Arlidge blijft het toch aantrekkelijk houden om te lezen.
Als een moeder Helen wanhopig vraagt om haar dochter te vinden, gaat ze op haar instinct af. Ze vertrouwt het zaakje niet, maar haar leidinggevende wil dat ze zich focust op een schietpartij. Helen zou Helen niet zijn als ze daar naar luistert. En met een goede reden. Al gauw stuit ze op aanwijzingen die haar zeggen dat de tiener niet zomaar is weggelopen. En dus gaat ze de strijd aan met alle gevolgen van dien.
De schijfstijl van Arlidge is er eentje die ik goed kan waarderen. Korte hoofdstukken, kleine cliffhangers, waardoor je zo het ene na het andere hoofdstuk verslindt. De spanning loopt in deel 12 niet zo snel op als anders, maar op de een of andere manier blijft het je wel pakken. Ik heb in een vorige recensie geroepen dat we het idee van een seriemoordenaar nu wel kennen. Arlidge heeft blijkbaar geluisterd, want hij gooit het over een andere boeg. Toch is het daar niet minder spannend van. Ik kan hier niet meer over zeggen zonder te veel weg te geven helaas.
We weten natuurlijk dat Helen Grace stoer en eigenwijs is, en vooral niet tegen hiërarchie kan. Maar ze maakt het nu wel heel bont. Eerst doen, en dan denken lijkt haar idee te zijn. En dat brengt haar in de moeilijkheden.
Hoewel ik altijd wel plezier beleef aan de boeken van M.J. Arlidge, merk ik dat ik de serie wel een beetje minder begin te vinden. Hij houdt het interessant genoeg om te blijven lezen, maar ik heb niet meer het wauw gevoel dat ik in het begin wel had. Dat kan natuurlijk aan de serie liggen, maar ook aan het feit dat ik meer van andere schrijvers ben gaan lezen en vergelijkingen trek. Wie zal het zeggen?
Spanning: 3,5
Plot: 3,5
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 3,5
Psychologie: 3,5
Ik geef Leef je nog? 3,5 ster.
Leontine
