Wat geweldig dat we jullie een aantal vragen mogen stellen ter gelegenheid van de release van jullie nieuwe boek! Heel erg bedankt dat jullie de tijd hebben genomen om ze te beantwoorden.
Het genoegen is geheel aan onze kant!
Hoe kwamen jullie op het idee om deze whodunnit te schrijven?
We hebben altijd een gepassioneerde relatie gehad met whodunnit-boeken omdat de puzzel zelf centraal staat en de enige manier om die puzzel op te lossen is om de personages te leren kennen. Het antwoord schuilt altijd in de kleine details en de geheimen van mensen. We wilden al heel lang een whodunnit schrijven die zich afspeelt in het hier en nu, maar het duurde even voordat we een geschikte weg vonden. We hadden een ingang in het genre nodig die relevant voor ons voelde, met psychologische geloofwaardigheid en moderne relaties.
Was het personage van een privédetective met een lichamelijke beperking er eerst, of was het personage Julia er eerst, maar ontbrak de reden waarom ze geen politieagent werd?
Het voelt eigenlijk meer alsof de personages naar ons toekomen, ons opzoeken en ons vragen hun verhaal te schrijven. Dat gebeurde lang geleden met Joona Linna en dat was ook het geval met Julia Stark. We voelden allebei dat Julia op de een of andere manier ver weg over een zandweg naar ons toe kwam lopen. Toen ze dichterbij kwam zagen we dat ze, ondanks dat ze een jonge vrouw was, op een stok leunde – en toen ontdekten we dat ze een groot litteken over een helft van haar gezicht had. Het bleek dat ze erg gecompliceerd was, zowel in haar hart als in haar hersenen. Als tiener was ze betrokken bij een vliegtuigongeluk. Haar posttraumatische stressstoornis maakt relaties nog steeds moeilijk, maar het maakt haar ook attent op details en overgevoelig als het om mensen gaat. Ze ervaart bepaalde momenten met een kwellende intensiteit, zoals de laatste seconden in het vliegtuig. Daarom heeft ze haar eigen detectivebureau geopend.
Voor mij had het boek een hoog ‘Knives Out’ gehalte. Alle verhaallijnen draaien om het huis met zijn bewoners/gasten. Speelt het volgende verhaal zich ook af in en rond een huis? Of neemt Julia een heel andere zaak aan? Julia neemt een gloednieuwe zaak aan, deze keer in Stockholm, in het Koninklijk Dramatisch Theater. Deze zaak speelt zich, net als in het eerste boek, af in een bijna gesloten ruimte, dit keer het theatergebouw, waar Julia een stalker moet opsporen, die mogelijk lid is van het theaterensemble.
Is Sidney een blijvertje? (ja graag ????)
Ja, Sidney komen we zeker nog een keer tegen. Hij is de ex-man van Julia, op wie ze nog steeds verliefd is (ondanks dat zij degene was die hun huwelijk heeft verpest). Julia weet dat Sidney haar misschien nooit meer zal vergeven of van haar zal houden, maar ze hoopt dat ze hem in haar leven kan houden door hem in haar zaken te trekken.
Het verhaal leest heel vlot, hoe zorgen jullie daarvoor? Schrijven jullie om de beurt? (zo voelt het niet namelijk)
We schrijven voortdurend in elkaars tekst, veranderen, vullen in en bewerken, zoals jazzmuzikanten zitten te jammen. Het is heel belangrijk voor ons dat onze boeken een sterke, unieke stem hebben, en we zijn blij dat jullie dat vinden.
Hebben jullie bij het schrijven van dit boek een andere aanpak gebruikt dan bij de boeken over Joona? Ja, er is een heel groot verschil. De boeken van Alex Ahndoril zijn niet idyllisch, maar lezers zullen er geen nachtmerries van krijgen. Deze nieuwe serie richt zich volledig op het mysterie, het web van personages en de logica van de oplossing. Het gaat over een misdaad, een detective, een plaats en een handvol verdachten. Als lezer krijg je de kans om samen met Julia Stark de zaak op te lossen door je eigen mensenkennis en oog voor detail te gebruiken.
Hebben jullie al een aantal boeken in gedachten voor deze serie?
Nee, we willen onszelf niet beperken, we volgen gewoon onze passie. Maar omdat we zo dol zijn geworden op Julia Stark, hebben we het schrijven van de eerste drie delen van de serie, die we de Key Series noemen, al afgerond – en nu heeft Netflix de rechten ervan gekocht.
Waar schrijf je het liefst en doe je dat in stilte of liever met muziek? Zo ja, met welke muziek?
Als we een verhaal plannen, praten we lange tijd, draaien en keren we ons verhaal, bespreken we personages, plot en setting. Maar als we gaan zitten om te schrijven, is het helemaal stil. Het is magisch voor ons, als we allebei vol inspiratie zitten en het enige dat te horen is, is de muziek van twee snel klikkende toetsenborden.
Waarom hebben jullie voor een andere naam gekozen in plaats van verder te gaan onder Lars Kepler? Om superduidelijk te zijn naar onze lezers toe, zodat ze begrijpen dat dit een gloednieuwe serie is. Je hoeft geen seriemoordenaars en authentiek geweld van Lars Kepler te verwachten. Alex Ahndoril biedt iets anders. We hebben het ‘whodunnit’-verhaal omarmd en geprobeerd het modern, relevant en geloofwaardig te maken – en hopen dat onze passie zal aanslaan bij de lezers.
Wanneer kunnen we weer een nieuwe Joona Linna verwachten?
Dit najaar verschijnt het tiende boek over Joona Linna, het heet De slaapwandelaar en het is echt een angstaanjagend verhaal.
Zijn jullie al bezig met een nieuw boek? Zo ja, kunnen jullie al verklappen waar/wie het over gaat?
We schrijven altijd – en tegenwoordig allebei als Lars Kepler en Alex Ahndoril, maar we praten nooit over onze verhalen voordat ze vorm hebben gekregen.
Wanneer was de laatste keer dat iets je verwachtingen overtrof?
We hebben gisteren een hele lekkere pasta gemaakt … met salami, pepervruchten, knoflook en veel kruiden. Het is echt goed gelukt.
Welk jaar uit je leven zou je opnieuw willen beleven?
We houden van ons leven zoals het nu is, als het precies zo door kan gaan zouden we heel dankbaar zijn. We proberen in het moment te leven en we hebben drie kinderen die ons altijd alert houden.
Waar ga je heen om na te denken?
We denken overal goed na: in ons kantoor aan de Odenstraat in het centrum van Stockholm, maar ook in ons huis in de archipel. Soms zitten we in bed en plannen we onze verhalen. We hebben geen bepaalde plek – denken, praten en schrijven vullen ons leven en gaan altijd door.
Wat voor kattenkwaad heb je in het verleden uitgehaald?
Volgende vraag graag 😉
Lees Lilians recensie van Ik zal de sleutel vinden van Alex Ahndoril hier.