Titel: De dood in de polder
Auteur: Erik Jan Tillema
Serie: Het huis in de polder #3
Genre: Jeugd, Horror
Uitgeverij: Clavis
Publicatiedatum: januari 2024
Aantal bladzijdes: 170
Recensie: Amanda
Cover
Het boek heeft dezelfde kleurstelling als de voorgaande twee delen van de serie, verschillende tinten rood en wat zwart. Verder is er niet veel meer te zien dan een aantal grote krassen.
Auteur
Al zijn hele leven vertelt godsdienstwetenschapper Erik Jan Tillema (1983) verhalen en laat zich daarbij inspireren door de vele eeuwenoude teksten uit verschillende religies. Met Bureau Deus geeft hij boeken uit waar hijzelf enthousiast van wordt: van vrijzinnige kerkgeschiedenis tot prachtige prentenboeken.
Achterflap
Het huis in de polder eist een nieuw slachtoffer. Julia lijkt een doodnormaal leven te leiden, totdat het kwaad haar weet te vinden. Vanaf dat moment is ze de hoofdrolspeelster in een horrorfilm: het kwaad spookt in haar huis rond en ze voelt de ellende in haar lichaam groeien. Wanhopig probeert ze te ontsnappen aan die wurggreep, maar de nachtmerrie wordt steeds gruwelijker. Kan ze zichzelf redden?
Mijn mening
Opeens zag ik iets. Ik greep naar mijn borst, hield mijn adem in en keek. Daar was die schaduw weer. Het leek wel alsof hij op me wachtte, want terwijl ik daar op de grond lag, kwam hij langzaam in beweging. De schaduw maakte zich los van de duisternis en bewoog over de grond totdat ik kon zien hoe hij eruitzag.
De voorgaande twee delen heb ik ook gelezen, die waren spannend, eng en creepy. De opzet van de serie is leuk gedaan, het gaat constant over ‘Het Kwaad’, over hetzelfde huis in de polder, maar steeds met een andere hoofdpersoon. Maar ook de hoofdpersonen zijn niet nieuw, want die hebben al een rol gespeeld in het vorige deel. In dit geval gaat het over Julia, zij was in het vorige boek de vriendin (later ex) van de toenmalige hoofdpersoon. Ook de opzet van het verhaal is anders. Het verhaal wordt verteld aan de hand van e-mails van Julia aan ene Helen, die ze schijnbaar ooit een keer ontmoet heeft. Zij zou haar gered hebben van haar gevaarlijke ex, haar meegenomen hebben in haar auto, en haar (na een tussenstop bij het huis in de polder) thuis hebben gebracht. Sinds die tijd ziet, voelt en hoort Julia allemaal dingen. Dingen die haar ontzettend veel angst aanjagen. Maar verderop in het verhaal lijkt ze langzaam te veranderen… En Helen? Helen mailt nooit terug… Maar toch blijft Julia dagelijks en soms meermaals per dag mailen, omdat zij denkt dat Helen haar kan redden. Het verhaal start op 7 september en eindigt op 21 oktober, vele, vele mailtjes later.
Ik vond de opzet van het verhaal wel even wennen, je beleeft het verhaal alleen vanuit het oogpunt van Julia, en dan ook alleen wat Julia wil delen. Het verhaal blijft hierdoor wel wat eenzijdig, ik vind een beetje conversatie en wisseling van personage altijd wel fijn. Tillema heeft wel een heel fijne en vlotte schrijfstijl. Hij neemt zeker geen blad voor de mond en schuwt geen gruwelijke gebeurtenissen uitgebreid te beschrijven. Het is geen boek voor mensen met een zwakke maag.
De dood in de polder krijgt van mij 3,5 ster.
Amanda
Recensie-exemplaar ontvangen van Uitgeverij Clavis, waarvoor onze hartelijke dank!
