Titel: Dolende geesten
Auteur: Hilda Spruit
Serie: Geestverwanten #3
Genre: Young Adult, Fantasy/paranormaal
Uitgeverij: Clavis
Publicatiedatum: augustus 2023
Aantal bladzijdes: 456
Recensie: Amanda
Cover
De cover is zwart en geeft het idee dat je door een sleutelgat kijkt. Achter de deur is een veld vol bloemetjes te zien met de silhouet van een meisje onder een hemel vol sterren. Naast haar staat een onheilspellend silhouet van iets of iemand in het zwart met een pestartsmasker op, dit zorgt gelijk voor een griezelig sfeertje, wat doet ‘dat’ daar?
Auteur
Hilda Spruit (Bleiswijk, 1961) woont samen met haar maatje Ruud in Zoetermeer. Ze heeft twee dochters en vijf kleinkinderen. Lezen, schrijven, wandelen en films kijken zijn haar favoriete bezigheden. Daarnaast speelt ze piano en besteedt ze graag tijd aan sociale contacten. Hilda schreef en schrijft onder andere verhalen en artikelen voor Borre Leesclub, het maandblad Bloom (voorheen Para-Astro) en Bobo. Eind 2015 debuteerde ze met haar youngadultroman Geestverwanten, die in 2016 bekroond werd met de Jonge Jury Debuutprijs. Naast haar banen als auteur en creditmanager geeft Hilda presentaties en signeersessies op scholen, evenementen en in boekhandels.
Achterflap
Merthes biologische moeder ligt op sterven. Ze vraagt Merthe om een laatste brief aan haar ouders, Merthes grootouders, te bezorgen. Maar niemand weet waar ze wonen. Als de zoektocht van Merthe en haar vrienden op een dood spoor belandt, barst haar sluimerende paranormale gave los. Waarom lijken twee personages uit Rembrandts Nachtwacht een beroep op haar te doen? Merthe kan niet anders dan de aanwijzingen volgen, ook al leiden die tot een gevaarlijk avontuur. Een spannend spiritueel verhaal over liefde die sterker is dan de dood.
Mijn mening
Gaat mijn hele leven in het teken van dat soort dromen staan?
Het verhaal start met een proloog in 1991, waarna we naar 2019 springen en Merthe weer ontmoeten. Ze wordt nog regelmatig ‘lastiggevallen’ in haar dromen door geesten van overleden mensen, maar inmiddels weet ze al een stuk beter hoe ze hier mee om moet gaan. Wanneer ze een telefoontje krijgt dat haar biologische moeder op sterven ligt en zij haar vraagt om een laatste brief aan haar ouders (opa en oma van Merthe) te bezorgen, begint de zoektocht. Tijdens deze zoektocht stuit Merthe, samen met haar vriendinnen Fenneke en Anouk en haar vriendje Maikel, op een ‘spookmeisje’ in Spanje. Ondanks alle waarschuwingen, gaat ze toch op onderzoek uit en stuit op een ontvoeringszaak van jaren geleden. Kan ze samen met haar vriendinnen en vriendje de onopgeloste ontvoering oplossen?
In mijn ogen is het kwaad geen mens of ding, maar een keuze.
Het verhaal wordt afwisselend verteld uit 1991, het jaar van de ontvoering, en 2019, het jaar waarin Merthe op zoek gaat naar haar grootouders. Ik vond dit leuk, doordat je ook stukken uit 1991 leest, krijg je een veel groter geheel te zien en kun je soms ook dingen linken aan wat er in het heden gebeurt. Door de prettige en vlotte schrijfstijl kun je je ook heel makkelijk inbeelden wat er allemaal gebeurt en ga je mee in de zoektocht.
Hilda weet de spanning er goed in te brengen met de spookverschijningen, de paranormale voorvallen en vibes. Ze weet al deze dingen weer goed te verpakken in een leuk jasje. Een mooi verhaal over een tienermeisje op zoek naar erkenning, zichzelf en haar familie. Voor iedereen is Merthe denk ik een heel herkenbaar personage met de nodige tienertroubles. Het zou zo je buurmeisje of, mocht je al wat ouder zijn, je dochter kunnen zijn. Het boek is ook prima te lezen voor niet-Young Adults namelijk, want je bent zelf toch ook ooit jong geweest. ???? Ik vind Merthe echt een hele leuke meid, veel herkenningspunten. Persoonlijk zou ik wel aanraden om de voorgaande twee delen eerst te lezen, vooral om de rode draad in Merthe’s privéleven een beetje te kunnen volgen en de onderlinge verhoudingen tussen de personages. Daarbij is het lezen van de twee voorgaande delen ook geen straf, want ook dat zijn hele leuke en vlotte boeken! Ik ben heel benieuwd of er nog een volgend boek met Merthe komt, want het verhaal an sich is netjes afgerond, maar er blijft toch ook nog wel voldoende open om mee verder te kunnen gaan. Dus ik laat mij verrassen!
Hilda, je hebt weer enorm je best gedaan om een boeiend en spannend verhaal met een boodschap te brengen. Ik denk dat je daar weer prima in geslaagd bent en ik geef Dolende geesten dan ook een hele mooie 4,5 ster.
Amanda
Recensie-exemplaar ontvangen van Uitgeverij Clavis, waarvoor onze hartelijke dank!
