Titel: Rode mist
Auteur: A.J. Ryan
Genre: thriller / horror
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
Vertaald door: Jonas de Vries
Publicatiedatum: november 2023
Aantal bladzijdes: 269
Recensie: Lilian
Cover
De cover laat een rode/roze sliert zien. Het lijkt meer op bloed in water, dan op mist, maar ja, hoe visualiseer je mist. Door de titel, ook in het rood, weet je wat het voor moet stellen.
Auteur
A.J. Ryan, beter bekend als Anthony Ryan, levert met Rode mist zijn eerste thriller. De filmrechten werden voor verschijnen verkocht.
A.J. Ryan is een pseudoniem van de internationale bestsellerauteur Anthony Ryan. Bekend van de In de Schaduw van de Raaf, Draconis Memoria, In de Schaduw van de Wolf, en de Zeven Zwaarden-novellenreeks.
Achterflap/samenvatting
Een man wordt wakker op een boot die langzaam op zee vaart. Hij kan zich niet herinneren wie hij is of hoe hij er terechtgekomen is. En hij is niet alleen – er zijn zes anderen. Niemand kan zijn eigen naam herinneren en ze hebben allemaal een litteken van een recente operatie.
Wanneer er een bericht verschijnt op de boordcomputer – ‘reis naar Punt A voortgezet’ – besluit de groep samen te werken om te overleven. Maar terwijl de boot door het mistige water vaart, wordt de groep geteisterd door vragen en wantrouwen. Wie trekt er aan de touwtjes, waarom hebben ze geen herinneringen, en waar komt het gekrijs voorbij de mist vandaan?
Mijn mening
Wakker worden op een boot midden op zee, geen idee hoe je heet, maar wel bepaalde kennis bezitten. En!! Je bent niet de enige, met zes anderen die ook niet weten hoe ze heten, maar wel over specifieke kennis beschikken, zit je gevangen op een boot. Hoe komen ze aan de littekens? Ze hebben allen een litteken op het hoofd, geheel rond om het hoofd, hebben ze een hersenoperatie ondergaan?
Er zijn zoveel vragen, maar zo weinig antwoorden. Het mag duidelijk zijn dat dit na verloop van tijd tot ergernis gaat leiden.
Hij voelde het gemis van een persoonlijk verleden sterker dan ooit, en nu hij zich bewust werd van het feit dat ze hem losgerukt hadden van iets fundamenteels, iets cruciaals, keerde de pijn terug, maar nu met een extra scherp randje.
Ze blijken allemaal een achternaam op hun onderarm getatoeëerd te hebben. Ze komen er al snel achter dat dit niet hun echte naam is, want het zijn allemaal namen van auteurs. Kan het zijn dat ze geselecteerd zijn op hun kwaliteiten?
Niet weten wie je bent is méér dan verwarrend, het is gekmakend. Want wie ben je nou helemaal, zonder geheugen? Niemand. Niets. We komen nergens vandaan, we horen nergens bij. Het is alsof je dood bent, ook al haal je nog adem.
Één van de zeven personen heeft direct na ontwaken zichzelf van het leven beroofd. Waarom hij wel en de rest niet? Wat was er bij hem anders gegaan? Veel tijd om hier of over andere dilemma’s na te denken hebben ze niet, want ze worden aan het werk gezet door een externe stem die opdrachten uitdeelde.
De boot bevindt zich constant in een rode, roze dichte mist. Als lezer heb je op dat moment niet meer dan de personages en de boot. Hoe knap is het dan om, ondanks de missende herinneringen en beperkte omgeving, de aandacht van de lezer al die tijd vast te houden? Misschien juist wel omdat de personages niets van hun verleden weten, en ze toch bepaalde karaktertrekken hebben, die anderen kunnen irriteren. Ook de spanning, dat als er iemand zich iets gaat herinneren, die een gevaar voor de rest betekent. Wat gaat er dan gebeuren? Wat is nu precies de opdracht die ze uiteindelijk moeten uitvoeren? Het zijn steeds maar één opdracht die ze krijgen, het grotere plaatje, waar ze het voor doen, is ze niet bekend.
De onderlinge spanningen lopen gedurende de trip steeds verder op, net als de achterdocht. Wie kun je vertrouwen, herinnert iemand zich iets, waar komt het geschreeuw vandaan uit de mist, wie of wat schreeuwt er?
Heel veel vragen en hoe verder je in het boek komt hoe meer je te weten komt en te zien krijgt van de chaos.
“Omdat datgene wat komt nog erger is dan wat we al hebben gehad.”
Het is duidelijk geen standaard thriller met een lijk en een dader, dit boek gaat meer richting horror en fantasy. Het is dan ook niet voor iedere thrillerliefhebber weggelegd. Maar als je een spannend en een griezelig horror verhaal wilt lezen, dan is dit een aanrader.
Spanning: 4
Plot: 4
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 4
Psychologie: 4
Rode mist, een thriller met veel horrorelementen die de lezer weet te boeien tot het eind, omgeven door een rode mist: ik kom uit op 4 sterren.
Lilian
Recensie-exemplaar ontvangen van Luitingh-Sijthoff waarvoor onze hartelijke dank.
