De tranenmaker - Erin Doom - Thrillers and More

Titel: De tranenmaker
Auteur: Erin Doom
Genre: Roman
Uitgeverij: A.W. Bruna Uitgevers
Vertaald door: Saskia Peterzon-Kotte
Publicatiedatum: juni 2023
Aantal bladzijdes: 496
Recensie: Lilian

Cover
Altijd mooi een hardcover, ik hou daarvan, het geeft mij nog meer het gevoel een boek in handen te hebben. De vlinder op de cover is prachtig en schittert als er een glimpje licht op valt. Na het lezen van het boek, klopt deze cover helemaal!

Auteur
Erin Doom is het pseudoniem van een Italiaanse schrijfster Matilda die haar carrière begon met korte verhalen op het platform Wattpad en hier meer dan 6 miljoen lezers vond, van wie ze de harten veroverde. Hierna is bij uitgeverij Magazzini Salani haar debuutroman verschenen: De tranenmaker. Dit werd een enorme bestseller, waarvan ook de filmrechten zijn verkocht. De auteur is een rechtenstudente die bij haar ouders in de regio Emilia-Romagna woont.

Achterflap/samenvatting
Binnen de muren van Grave, het weeshuis waar Nica opgroeide, werden altijd al verhalen verteld bij het kaarslicht. De bekendste was die van de tranenmaker, een mysterieus figuur met ogen zo helder als glas, en de veroorzaker van alle angsten die mensen voelen.

Op haar zeventiende lijkt het moment gekomen om de verhalen uit haar kindertijd achter zich te laten. Nica’s droom wordt werkelijkheid wanneer Mr. en Mrs. Milligan haar adopteren. Maar ze is niet de enige. Rigel, een rusteloze, mysterieuze wees, wordt ook uit Grave weggehaald. En hij is de laatste persoon die Nica als adoptiebroer zou wensen. Rigel is intelligent, speelt betoverend piano en is onvoorstelbaar knap, maar heeft een donkere, onaangename kant.

Hoewel Nica en Rigel een verleden delen vol verdriet en gebrek aan liefde, is het onmogelijk om samen te wonen. Vooral als de legende hen achtervolgt en de tranenmaker echt lijkt te bestaan. Maar Nica heeft er alles voor over om haar droom te beschermen, en alleen als ze haar angsten onder ogen komt zal ze haar vleugels kunnen uitslaan, zoals de vlinder waarnaar ze vernoemd is.

Mijn mening
Wat een prachtig boek ligt er voor mij op de salontafel en wat had ik ongelofelijk veel zin om dit te mogen lezen. De letters in dit prachtexemplaar zijn helaas ontzettend klein, zo klein dan ik de e-pub heb aangeschaft om het goed te kunnen lezen. Dat was wel een tegenvaller.

Nica en Rigel groeien beiden op in een weeshuis, Sunnycreek Home, die door de kinderen De Grave wordt genoemd. Het leven is daar hard en zwaar en pas op zeventienjarige leeftijd worden Nica en Rigel geadopteerd door Anna en Norman. Zij vangen beide kinderen liefdevol op in hun heerlijke huis. Voor Nica is het een droom die uitkomt en stapje voor stapje durft ze zich dan ook echt thuis te gaan voelen. Rigel is zo beschadigd door zijn verleden, dat de muur die hij heeft opgetrokken, om zichzelf te beschermen, lastig te doorbreken, laat staan te verwijderen is.

Misschien is onze grootste angst wel accepteren dat iemand oprecht van ons zou kunnen houden om wie we zijn.

De verhuizing en de nieuwe school hebben veel emotionele uitdagingen voor beide kinderen en die worden erg goed verwoord. Zo goed dat ik soms een traantje weg moest pinken.

Het verhaal komt traag op gang, dat is niet erg als het je maar meesleept naar het einde toe. Dat gebeurde helaas maar gedeeltelijk. Ik ben zeker geraakt door dit boek, maar zo halverwege viel het een beetje dood. Dezelfde taferelen bleven zich, wel steeds iets anders verwoord, herhalen en dat voegde niet veel meer toe aan het verhaal.

Erg jammer, want het is echt een prachtig verhaal. Een verhaal over twee beschadigde kinderen die ondanks alle ellende die ze hebben meegemaakt toch het beste maken van het leven. Vooral de kijk op het leven door de ogen van Nica is prachtig, zij ziet altijd het mooie in dingen.