No exit

Titel: No Exit
Auteur: Maren Stoffels
Genre: Jeugd, Thriller
Uitgeverij: Leopold
Publicatiedatum: april 2023
Aantal bladzijdes: 200
Recensie: Amanda

Cover
De covers voor de boeken van Maren zijn altijd erg goed gekozen. Ze passen goed bij het verhaal en zien er door de gekozen kleurstelling en illustratie erg aantrekkelijk uit. Je weet gelijk wat voor soort boek je in handen hebt. Dat geldt ook voor No Exit. Een flard blauw water met een oranje reddingsboei in een verder volledig zwarte cover, dat ziet eruit alsof die reddingsboei hard nodig is.

Auteur
Maren Stoffels (1988, Amsterdam) groeide op in haar geboortestad bij haar ouders en oudere broer Wadse. Zodra Maren kon schrijven, deed ze het. Op haar negende maakte ze haar eerste boek, over een jongetje dat zijn vader zoekt. Via auteur Hans Kuyper zocht ze contact met uitgeverij Leopold. Daar verscheen in 2005 haar eerste boek Dreadlocks & Lippenstift.

Achterflap

Welkom bij No Exit.
De plek voor jou,
zodat anderen veilig zijn.

Vesper stapt aan boord van een luxe cruiseschip. Ze denkt dat ze op vakantie gaat, maar niets is minder waar. Ze is opgegeven voor No Exit, een heropvoedprogramma voor pesters, ver weg van de buitenwereld. Al snel komt Vesper erachter dat No Exit geen grenzen kent. Ze is in levensgevaar, samen met alle anderen aan boord. En dan is er nog die ene medegevangene, die beweert dat ze onschuldig is. Vesper moet ontsnappen, maar hoe moet dat midden op open zee?

Mijn mening

Pesten is niet strafbaar.

Heftig! Dat is het eerste wat bij mij op komt als ik het boek uit heb. Sowieso is pesten een heftig onderwerp (evenals overlijden en rouwverwerking) om in een jeugdboek te verwerken. Vaak voor velen (helaas) herkenbaar en misschien ook wel confronterend. We maken kennis met Vesper, vanuit haar oogpunt wordt het grootste deel van het boek verteld. Ze denkt dat ze lekker op een jeugdvakantie is gestuurd door haar vader nadat ze een heftige tijd heeft gehad. Maar niks blijkt minder waar. Ze gaat niet op vakantie, maar naar een heropvoedprogramma voor pesters op een cruiseschip. Ze kan het niet geloven dat haar vader haar hiervoor heeft opgegeven. Haar kamergenootje is Gwen. Zij is blind en onschuldig en weet zeker dat er een vergissing is gemaakt. Maar is dat ook echt zo? Gwen komt aan het eind van het boek aan het woord. Buitenom deze twee meiden, zitten er ook stukken uit een dagboek tussen, eerst met veel zwarte krassen waardoor je maar de helft van de tekst kunt lezen. Tegen de ontknoping aan zijn alle zwarte krassen verdwenen en krijgt het allemaal een plaats.

No Exit is een uniek heropvoedingsprogramma voor pesters.
De komende tien dagen worden de zwaarste tien dagen uit je leven.

Vesper komt niet over als een pester, maar op den duur kom je steeds meer over haar te weten. En wat ze heeft gedaan. Ondanks dat ze een pester is, krijg je tijdens het lezen toch heel veel sympathie voor haar. Ze neemt het voor anderen op, vooral voor Gwen, en laat zich de kaas niet van haar brood eten. Zodra je haar achtergrond weet, besef je ook wat voor haar de trigger is geweest om te gaan pesten (wat het uiteraard niet goed maakt!). No exit is een indringend boek met meerdere pittige thema’s die hier in een spannend jasje worden gegoten. Dit maakt het makkelijker om te lezen, maar brengt toch duidelijk de boodschap over die Maren met dit boek heeft beoogt. Op de een of andere manier weet zij altijd precies de juiste woorden en thema’s in een verhaallijn te stoppen die perfect bij elkaar passen. Ze weet altijd weer die persoonlijke noot te raken en je aan het denken te zetten. Persoonlijk vind ik dat dit boek verplicht op de leeslijst moet komen te staan voor de middelbare scholen. Het laat jongeren inzien wat pesten met een ander doet, het geeft aan dat huilen mag en dat je je niet altijd groot hoeft te houden. Ook laat het zien dat diegene die pest, daar in zijn/haar ogen misschien wel een reden voor heeft. Al die dingen samengevoegd in een spannende jeugdthriller die je bij je lurven grijpt en je niet meer loslaat tot de laatste pagina. Waar uiteindelijk die opgekropte tranen hun weg naar buiten vinden.

No exit is spannend, heftig, confronterend, verdrietig, maar ondanks de onderwerpen ook vol vriendschap en lef hebben. Ik heb het boek opengeslagen en pas weer dichtgedaan toen het uit was (met tranen in mijn ogen).

No exit verdient gewoon de volle mep aan sterren, 5 dikke sterren. Maren, het is die zes jaar die je eraan gewerkt hebt dubbel en dwars waard geweest. Chapeau!

Amanda

Recensie-exemplaar ontvangen van Uitgeverij Leopold, waarvoor onze hartelijke dank!

Waardering: 5 uit 5.

Leave a Reply

  • (not be published)