De komende vrijdagen zul je hier een interview vinden met een van de Hamley-auteurs. Thrillers & More bedacht 5 vragen die elke auteur zal beantwoorden, maar daarnaast zal de geinterviewde auteur vragen bedenken voor de volgende auteur (vandaar dat we het een kettinginterview noemen). En met wie kunnen we beter beginnen dan met (een van de) drijvende kracht(en) achter Hamley Books: Sandra J. Paul!
Voor diegenen die jou nog niet kennen, wie ben je, wat doe je in het dagelijks leven, wat zijn je hobby’s, wat is jouw guilty pleasure? Hou je meer van honden of van katten (of geen van beide 😉)?
Ik ben Sandra J. Paul, auteur van kinder- en jeugdboeken en psychologische thrillers. In het Engels publiceer ik onder de naam Joanne Carlton. Ik ben daarnaast ook uitgever bij en eigenaar van Hamley Books, en ben daarnaast ook freelance Agile Coach (IT-Coach). Voor hobby’s heb ik weinig tijd, maar ik crosstrain wel een uur per dag en je vindt me ook regelmatig paraat voor een goeie film of serie. Guilty pleasure? Hm, die heb ik eigenlijk niet echt, vrees ik.
Ik ben een kattenliefhebster (uiteraard!).
Vertel eens iets over je laatstverschenen boek. Hoe is dit tot stand gekomen, hoe ben je aan dit onderwerp/thema gekomen?
Mijn laatstverschenen thriller is Verknipt, maar mijn allerlaatst verschenen boek is Hamley Zoekt de Kerstman. Ik zal voor deze vragen Verknipt nemen omdat jullie toch “thrillers” (and more) zijn. 😉
Ik heb dit verhaal eerst in het Engels geschreven, en werd geïnspireerd door de High Line in New York, waar ik op vakantie was in 2017. Ik ben gek op die omgeving en vond dat een geweldige setting voor dit verhaal, dat gaat over een jonge vrouw die na haar scheiding en een zwaar verlies aan de High Line (Meat Packing District) gaat wonen. Het onderwerp heb ik opgedaan in mijn research naar verschillende types van persoonlijkheden – ik ben veel bezig met psychologie en wat mensen beweegt tot dingen die ze doen.
Hoe ziet jouw schrijfproces eruit? Heb je een bepaalde routine, vaste gewoontes, iets wat echt niet kan/mag ontbreken tijdens het schrijven? Waar haal je je inspiratie vandaan?
Ik schrijf wanneer ik kan of tijd heb, wat niet altijd evident is, meestal in de weekends, maar ook ’s avonds of ’s ochtends heel erg vroeg. Ik schrijf volgens de Pomodoro techniek (50 minuten schrijven, tien minuten pauze) en dat kan soms echt uren na elkaar zijn. Ik heb een vaste playlist met psychedelische muziek die ik op headset beluister, en natuurlijk heel veel groene thee. Mijn inspiratie komt zowat overal vandaan, van dingen die ik hoor, beleef of luister. Dat maakt dat ik altijd wel een nieuw idee heb dat ik ofwel verwerk in een boek, ofwel in een kortverhaal.
Is er een auteur die je bewondert, die jouw voorbeeld is? Wat maakt hem/haar zo speciaal voor jou? Zou je samen met hem/haar een boek willen schrijven?
Mijn grote held en degene die me aan het schrijven heeft gebracht is Stephen King. Ik groeide met hem en zijn boeken op, en dat is me altijd bijgebleven, hoe sterk en krachtig hij is in zijn verwoordingen en verhalen. Ik ben grote fan van de vroegere Kings zoals Christine of Firestarter, maar kan ook heel erg genieten van zijn meeste recente boeken zoals Later of Fairy Tale. Uiteraard staat hij met stip op 1 voor een co-writer project 😉.
Lees je zelf graag/veel? Zo ja, wat is je favoriete genre/boek en welk boek ligt er momenteel op je nachtkastje? Is het een aanrader?
Helaas heb ik op dit moment veel te weinig tijd om te lezen, en als ik lees is het vanuit de uitgeverij en op een zeer technische manier, om het zo te zeggen. Manuscripten en dergelijke dus, lees ik nog altijd veel. Ik had de ambitie om afgelopen kerstvakantie minstens twee boeken te lezen, maar zat zelf met een deadline en heb dat opgegeven. Ik ben wel al een hele tijd weer bezig met True Crime, en ben een boek aan het herlezen over Ted Bundy dat al enige tijd op mijn nachtkastje ligt. Alleen, tegen de tijd dat ik ga slapen, ben ik vaak te moe om te lezen en schiet het er weer bij in 😉. Zo schieten we natuurlijk niet op!
Je bent een echte duizendpoot, je schrijft (veel!), je sport, je hebt een uitgeverij, je hebt een gezin, je hebt nog een andere baan en je hebt een huis vol katten. Vertel ons je geheim! Hoe doe je dit? Waar haal je alle tijd vandaan om dit allemaal draaiende te houden? Hoe heb je het voor elkaar gekregen dat jouw weken blijkbaar een dag meer hebben? 😉
Vooral goeie timemanagement doet heel veel. Ik heb een zeer gestructureerde agenda met allerlei kleuren die passen bij whatever activiteiten dat ik dan moet doen. Mijn dagen dat ik mijn andere coaching baan doe liggen vast, mijn kinderen zijn intussen tieners en leven hun eigen leven, maar we kijken ’s avonds nog altijd film of series samen. Mijn partner zit mee in de zaak en wij werken veel van thuis uit. Mijn sporten doe ik ingepland net voor het eten (is gezonder 😉), en schrijven, ja, ik typ gewoon heel snel. Laat ons zeggen dat ik veel woorden op papier krijg op zeer korte tijd, omdat ik zo snel typ (iets van een 650 aanslagen per minuut, wat helpt!) Maar ik werk ook wel 7/7 en doe heel veel van mijn schrijfwerk in het weekend, waarvoor ik ook erg vroeg opsta om me te kunnen concentreren. Ik ben wel iemand die heel gefocust aan iets bezig kan zijn, waardoor ik in mijn eigen bubbel zit en iedereen rondom mij dat wel weet. M.a.w.: timemanagement, structuur en planning, daar draait alles om.
Je schrijft Nederlandse en Engelse boeken (onder je pseudoniem Joanne Carlton), heb je een voorkeur voor een taal? Waarom juist deze taal? Wanneer je als Joanne schrijft, zit Sandra dan ook echt op de ‘reservebank’?
Ik schrijf inderdaad Engels en Nederlands, en veel hangt af van de stijl of het onderwerp van het boek. Als ik Joanne ben, ben ik ook echt Joanne. Dan is er geen ruimte voor Sandra en gaat die even on hold, maar omgekeerd is dat net hetzelfde. Vorig jaar heb ik twee Joannes geschreven en nu begin ik aan een nieuwe, en dat vind ik zeer fijn. Hierin kan ik veel van mijn passie voor het paranormale/psychologische kwijt, waar ik in het Nederlands soms echt op de rem moet gaat staan. Ik denk dat ik toch het Engels verkies, dat is van kinds af aan mijn favoriete taal geweest en kan ik nog net iets meer mijn ding mee doen.
Je schrijft in veel verschillende genres, kind/jeugd, young adult, thriller, feelgood. Hoe is dit zo gekomen? Wat vind je het leukste genre om te schrijven? Waarom dit genre?
Ik dacht vroeger nooit in leeftijden of genres, ik wilde gewoon verhalen brengen. Het is pas toen ik zelf met uitgeven bezig was dat ik besefte dat dit wel belangrijk is. Lang geleden heb ik nog fanfiction geschreven, en dat, in combinatie met mijn liefde voor King, maakte dat ik neigde naar het paranormale. Dat kan ik ook kwijt in jeugd, maar soms ook in YA. In thrillers ben ik veel meer de psychologische kant opgegaan. Ik heb geen voorkeur voor genre, kinderboeken zijn leuk, jeugdboeken zijn leuk, thrillers zijn intensief en leuk. Ik zou het niet weten (je kunt toch ook niet kiezen tussen je kinderen??)
Ik heb de afgelopen periode voornamelijk jouw Hamley boeken gelezen. Hoe ben je op het idee gekomen om over een zwart katje te schrijven en dan ook nog vanuit het perspectief van het katje? Is het moeilijk om je te verplaatsen in de gedachtes en streken van de katten? Waar haal je de inspiratie voor deze boeken vandaan?
Dat kwam eigenlijk als gimmick ter wereld omdat veel van de Hamley fans me vroegen wanneer er eindelijk iets met een kat zou komen. Toen heb ik besloten om een kinderboekenreeks te doen, en dat moest natuurlijk vanuit haar POV. Ik vind katten zulke fascinerende en intrigerende dieren, en wilde me echt inbeelden wat zij over ons denken. Als ik onze eigen katten naar ons zie kijken, zie je ook die vele vragen in hun ogen. Zo ontstond dat idee om van haar een vragend en nieuwsgierig aagje te maken. Het is niet zo heel moeilijk voor me om me in te beelden hoe Hamley zou reageren, omdat we zelf veel katten hebben, vaak geadopteerde zwerfkatten/aanloopkatten, en daar haal ik mijn ideeën dan uit. Hoe zou een kat in welke situatie reageren? En wat zou een katje dat nieuwsgierig en jong is, en vooral onverschrokken, doen? Ik vind het nog altijd heerlijk om te doen.
De thrillers die je schrijft bevatten bijna altijd een paranormaal/mysterieus tintje. Waarom is dit? Wat heb je met het paranormale? Geloof je hier in?
Dat klopt niet helemaal (meer). Ik schreef aanvankelijk twee thrillers met een paranormale touch, maar ben daar met mijn derde vanaf gestapt omdat ik meer mijn ei kwijt kan in het Engels als ik dit wil doen. Ik was altijd wel al bezig met het psychologische en heb dat verder uitgebreid en doorgevoerd. In het Engels is er (soms) nog wel een paranormale touch te vinden.
Ik geloof zeer zeker in het paranormale, en heb zelf ook al ervaringen gehad in de vorm van zware voorgevoelens of dingen die ik niet kan verklaren, maar wel gebeurd zijn. Ik ben er zeker van dat wij allemaal een zesde zintuig hebben, maar dat we niet altijd weten hoe hiermee om te gaan. Dat wil niet zeggen dat ik “dead people” kan zien, maar ik voel wel dingen aan die misschien moeilijk uit te leggen zijn aan mensen die hier niets mee hebben of niet naar luisteren. Naar mijn gevoel is dit iets wat we allemaal hebben, maar niet altijd optimaal benutten.
Lees meer van van Hamley Books op www.thrillersandmore.com
Hamley Books
