Titel: Het jaar van de Doejong
Auteur: John Ironmonger
Genre: Roman
Uitgeverij: Signatuur
Vertaling door: Robert Neugarten
Publicatiedatum: juli 2022
Aantal bladzijdes: 120
Recensie: Lilian
Auteur
John Ironmonger groeide op in Nairobi. Zijn loopbaan is haast net zo onwaarschijnlijk als zijn verhalen: hij behaalde zijn doctoraat in zoölogie en stapte over op de IT-industrie. Daarnaast is hij altijd blijven schrijven. De dag dat de walvis kwam was zijn eerste roman die in het Nederlands vertaald werd, die door vele lezers en boekhandelaren tot favoriet gebombardeerd werd.
Cover
Een groene cover met daarop een Doejong, een vliegtuig en graden van een compas, de ingrediënten voor deze roman.
Achterflap/samenvatting
Toby Markham, 60, succesvol zakenman, wordt na een reis in zijn privéjet naar de Franse Alpen wakker in een onbekende ruimte. Waar is hij en hoe is hij hier terechtgekomen? Het lijkt wel een ziekenhuis. Hij wordt omringd door een groep merkwaardige mensen met vreemde namen, die hem verantwoordelijk houden voor een groot aantal onuitsprekelijke misdaden. Voor iets waarvan hij niet weet of hij het gedaan heeft en erger: voor iets wat nooit meer ongedaan kan worden gemaakt. En wat hebben de steenarend, het schubdier en de doejong, die vriendelijke zeekoe, ermee te maken?
Het jaar van de doejong vertelt spannend en ontroerend over de schoonheid en diversiteit van de aarde en de bedreiging ervan. Een rijke, fantasievolle, lichte stem over de pijnlijke vraagstukken van deze tijd.
Mijn mening
Dit is zo’n boek dat je aan het denken zet over hoe je zelf in het leven staat en wat dat voor gevolgen kan hebben voor de toekomst en hoe de aarde er dan aan toe is. Dat klinkt heel zwaar, maar dit verhaal is allesbehalve zware kost, ondanks de heftige uitkomst.
De hoofdpersoon, Toby Markham, is een welvarende, succesvolle zakenman. Hij ontwaakt in een onbestemde ruimte, het lijkt op een ziekenhuis, maar het is allemaal nogal mistig en de verzorging laat te wensen over. Het laatste wat hij zich kan herinneren is zijn skitrip, per vliegtuig, in de Franse Alpen.
Het bezoek dat bij hem langskomt doet erg onaardig en minachtend tegen hem. Ze hebben ook hele vreemde namen. Waar is hij terecht gekomen en waarom doen ze zo naar tegen hem? Als blijkt dat hij terecht moet staan voor daden waar hij persoonlijk niet voor verantwoordelijk is, hij wordt namelijk onder andere beschuldigd voor terracide (de vernietiging van een planeet of van natuurlijke ecosystemen), komt zijn rechtvaardigheidsgevoel naar boven. Protesteren heeft weinig zin, daar is hij snel achter.
Door de gesprekken tussen hem en de “nieuwe” bewoners, kom je achter zijn verhaal en beweegredenen. Ironmonger laat je als lezer meeleven en je gaat zelf ook de vraag stellen, is Toby de boosdoener, is hij schuldig en is het reëel waar hij voor verantwoordelijk wordt gehouden? Wij maken zelf ook egoïstische keuzes, keuzes die niet in belang van onze planeet zijn, maar ben je dan een misdadiger? Toch ga je na het lezen van dit boekje anders naar dit soort zaken kijken. Het triggert je en dat is juist de bedoeling van Ironmonger.
Een roman met een vleug fantasy, een verhaal dat zich afspeelt in de verre toekomst, maar duidelijk betrekking heeft op het heden. Het thema is erg actueel en urgent. In het dankwoord geeft hij nog een boekentip voor als je meer inzicht wilt krijgen in de klimaatverandering. Het boekje is opgedragen aan de afgevaardigden van de klimaatconferentie van de VS en aan iedereen die zich inspant om onze planeet te behoeden voor een catastrofe.
Het jaar van de Doejong van John Ironmonger krijgt van mij 4 sterren.
Lilian
