Titel: De hand van Gloria
Auteur: Mark Groenen
Genre: Roman
Uitgeverij: H!P Publishing
Publicatiedatum: Oktober 2021
Aantal bladzijdes: 117
Recensie: Lilian
Cover
Een rode cover, met daarop een mooie gemanicuurde hand. De titel staat in sierlijke letters boven de hand en de naam van de auteur in kleinere en strakkere letters helemaal onderaan.
Dat de cover rood is kan ik op mijn e-reader niet zien, dus het rood is bij mij grijs en de hand niet roze, maar lichtgrijs.
Auteur
Mark Groenen is geboren in 1989 en werkt als docent Geschiedenis en History op het middelbaar (tweetalig) onderwijs. Wanneer hij niet aan het lesgeven, lezen of schrijven is, is hij waarschijnlijk op reis. Op 1 januari 2016 pakte hij het schrijven serieus op, dit keer met het doel een boek te schrijven. Nu is het zijn voornaamste hobby. Marks favoriete schrijvers zijn Haruki Murakami en Neil Gaiman.
Achterflap/samenvatting
Gloria is al een poosje uit mijn leven verdwenen. Al haar spullen staan in de gang klaar om door haar te worden opgehaald. Na weken niets van haar te hebben vernomen, werd er vandaag ineens een pakketje voor haar afgeleverd. Na lang aarzelen heb ik het eindelijk geopend.
Voor me op tafel staat een hand. Ze is niet griezelig of horrorachtig. Ze is niet dood of deels vergaan. Het is een keurige vrouwenhand, met een gezonde kleur en prachtig verzorgde, glanzende nagels. De hand houdt me al dagen in haar greep. Waarom liet Gloria de hand hier bezorgen?
Mijn mening
Na mijn kennismaking met Mark Groenen door zijn roman Edine was ik erg nieuwsgierig naar het nieuwste werk van zijn hand. Eens zien in welke magisch realistische en vervreemde wereld Mark mij dit keer terecht laat komen.
Na het dichtslaan, spreekwoordelijk dan, want het betreft een epub, van het boek was ik wederom even uit evenwicht gebracht. Dat is wat Mark Groenen met mij doet. Hij weet mij op een rare manier te raken en na te laten denken over het leven, of mijn leven beter gezegd. Of het de insteek van de auteur is om zijn lezers aan het denken te zetten, weet ik niet. Het kan ook goed zijn dat hij de lezers mee wil nemen naar een wereld die niet bestaat, behalve in je eigen grijze massa, als je die aanzet om van kleur te veranderen als een discobal die doordraait. Wat een rollercoaster was dit boek weer…
De mannelijke hoofdpersoon is in afwachting van de terugkeer van zijn ex-vriendin. Ze heeft hem verlaten zonder enige uitleg en heeft alles wat van haar is, in zijn huis achtergelaten. Deze eigendommen staan in de gang opgestapeld en de stapel is groeiende.
Het middelmatige leventje van de hoofdpersoon, een passieloze leraar werkzaam in een noodlokaal waar de neerslachtigheid van afstraalt, maakt het een droevig en donker verhaal. De lichtpuntjes bestaan uit een vriendin die samen met de hoofdpersoon probeert te achterhalen waar Gloria heen is.
Het thema van Edine, de zoekgeraakte vriendin, een mannelijke hoofdpersoon, drank als vluchtmiddel, dit alles komt overeen met De hand van Gloria. Het verschil zit voornamelijk in de tijdspanne, de wisselingen in tijd. Bij Edine zat daar nog een logische volgorde in en dat is in dit verhaal totaal niet het geval. Zo spring je van het heden in het verleden en weer terug. Soms is het niet meteen duidelijk in welke tijd je als lezer bent en dat maakt het wat warrig. Al heb ik het idee dat dat de bedoeling van de auteur is, verwarring scheppen.
Het is mij nu nog steeds niet duidelijk wat de hand van Gloria nu uiteindelijk is. Echt de hand van Gloria, een speeltje, een erg knappe reproductie of toch een metafoor? Het is aan de lezers, die hiervan houden, om dat zelf te ervaren. Wie duikt er mee in de vervreemde, magische en surrealistische wereld die door Mark Groenen geschapen is?
Wat het pad ook is, wat de toekomst ook moge zijn.
De enige gids in deze wereld is de hand van een vriendin.
(Alfred de Musset 1810-1857)
De hand van Gloria van Mark Groenen krijgt van mij 3,5 ster.
Lilian
