Titel: Koninkrijk
Auteur: Jo Nesbø
Genre: Thriller
Uitgeverij: Cargo
Vertaling door: Annelies de Vroom
Publicatiedatum: juni 2021
Aantal bladzijdes: 508
Recensie: Miriam
Over de auteur
Jo Nesbø (Oslo, 1960) is de succesvolste thrillerauteur uit Noorwegen. Wereldwijd zijn er inmiddels meer dan 45 miljoen exemplaren van zijn boeken verkocht. Zijn werk wordt in meer dan 50 landen uitgegeven, is verschillende malen onderscheiden en diverse titels zijn verfilmd. Nesbø is voormalig profvoetballer, beurshandelaar en muzikant.
Het verhaal
Roy en Carl Opgard groeien op in een afgelegen Noors dorpje in de bergen. Het is allesbehalve een makkelijke, zorgeloze jeugd. Vader is dominant en bikkelhard (‘Wij tegen de rest.’) en met name Carl heeft het enorm zwaar te verduren. Roy doet er alles aan om zijn broertje te beschermen en gaat daar heel ver in. Uiteindelijk vertrekt Carl naar Amerika terwijl Roy achterblijft en manager wordt van een klein tankstation.
Na zo’n vijftien jaar keert Carl eindelijk terug naar Os, naar zijn ouderlijk huis en hij is niet alleen. Hij neemt zijn vrouw Shannon mee en de twee hebben grootse plannen voor het dorp. Carl en Shannon willen een groot luxe hotel bouwen, maar hebben daarbij de hulp – en voornamelijk het geld – van de dorpsbewoners nodig. Hoe zuiver is de constructie die ze daarvoor bedacht hebben?
Met de terugkeer van Carl komt er in het dorp behoorlijk wat oud zeer naar boven en alles lijkt om beide broers te draaien, maar sommige dingen kunnen beter niet aan het licht komen. Roy doet er alles aan om hen, en dan met name Carl, uit de wind te houden, maar hoelang houdt hij dit vol en hoe ver kan hij gaan? En alsof dat nog niet ingewikkeld genoeg is, wordt Roy verliefd op Shannon…
‘We liegen allemaal’, zei ze. ‘Zelfs als we denken dat we de waarheid spreken. Wat we de waarheid noemen is alleen maar de leugen die ons het beste uitkomt. En ons vermogen te geloven in noodzakelijke leugens is grenzeloos.’
Koninkrijk begint relatief rustig. Jo Nesbø neemt de tijd om het verhaal op te bouwen en de personages neer te zetten en hoe! Alles wordt verteld vanuit het perspectief van Roy, de oudste van de Opgard broers. Op het eerste gezicht kil, afstandelijk en weinig sympathiek, maar hoe verder het verhaal vordert, hoe meer het beeld dat je in eerste instantie van hem had, verandert. Datzelfde geldt voor Carl, maar dan eerder andersom. De manier waarop Nesbø zijn personages vormgeeft en tot leven laat komen is subliem. Ze worden mooi uitgewerkt, je ziet ze voor je en het kost ook geen enkele moeite om te onthouden wie wie is.
Verleden en heden lopen moeiteloos door elkaar heen en de omvang van de beerput waar de broers middenin lijken te zitten, wordt langzaamaan duidelijk. Nesbø strooit met broodkruimels waardoor je op een gegeven moment als lezer meer weet dan de personages zonder dat dat het leesplezier ook maar enigszins in de weg zit.
Ik liep kromgebogen langs de rijksweg. De wind ging dwars door me heen en blies alles weg. De wolken aan de hemel. De hoop in mijn hart. De mist die rond alles hing wat er was gebeurd.
De sfeer in Koninkrijk is net als het landschap waarin het verhaal zich afspeelt: mistroostig, somber en grillig, maar absoluut meeslepend en boeiend. Nesbø trakteert de lezer op mooie zinnen, die je soms gewoon twee keer leest en een vleugje humor (‘Uiteraard is het geen mensenrecht knap te zijn, maar met Grete had de Schepper prutswerk afgeleverd.‘). De nadruk ligt niet zozeer op de misdaad, maar vooral op de psychologie; daar moet je van houden, ik smul ervan.
Laat je vooral niet afschrikken door de omvang van dit boek: ga ervoor zitten en neem de tijd om in het verhaal te duiken, want als je er eenmaal in zit, dan kun je het maar moeilijk loslaten. Een tragisch verhaal over onder andere schaamte en schuldgevoel: hoe ver ga je voor (broeder)liefde?
5 sterren voor Koninkrijk.
Miriam
