Titel: Een spel van licht
Auteur: Charles Martin
Genre: Roman
Uitgever: Kok Boekencentrum
Vertaald door: Willem Keesmaat
Verschijningsdatum: September 2021
Aantal bladzijdes: 366
Recensie: Bianca
Over de auteur:
New York Times bestsellerauteur Charles Martin stapte uit het bedrijfsleven om zich volledig op het schrijven te kunnen richten. Zijn roman ‘Over bergen heen’ werd in 2017 verfilmd onder de titel ‘The Mountain Between Us’. Het werk van Charles Martin is in meer dan vijftien talen vertaald. Hij is getrouwd en heeft drie zoons.
Achterflap:
Als succesvol fotograaf weet Tucker Mason precies hoe hij dingen kan vastleggen die anderen niet kunnen zien. Maar wat hij niet weet, is hoe hij in het reine kan komen met zijn verleden. Hoe kan hij zijn vader vergeven nadat die hem jarenlang zo slecht heeft behandeld?
Het enige goede wat zijn vader ooit heeft gedaan, was het inhuren van Miss Ella, de huishoudster door wie Tucker en zijn broer zijn opgevoed en die van hen hield alsof ze haar eigen kinderen waren. Miss Ella is inmiddels overleden, maar in Tuckers gedachten is ze nog altijd springlevend.
Als zijn halfbroer ontsnapt uit een psychiatrische instelling en zijn jeugdvriendin met haar zoon op zijn pad komt, wordt Tucker gedwongen de confrontatie met zijn verleden aan te gaan. Maar dat vraagt om een stap in de genade waarin hij nauwelijks gelooft.
Mijn mening:
Tucker en Mutt, twee broers die samen een verschrikkelijke jeugd hebben doorgemaakt, ze zijn getraumatiseerd voor het leven. De gevolgen zijn voor beiden niet te bevatten, vooral Mutt is hierdoor psychisch dermate ernstig belast dat hij levenslang in de psychiatrie belandt.
Het contact tussen de broers is bijna nihil totdat Mutt uit de instelling waar hij verblijft ontsnapt.
Zijn behandelaar, dr. Gilbert Wagemaker, bijnaam Gibby heeft oog voor de mens als totaalplaatje en richt zich niet alleen op de ziekte waardoor de patiënten beïnvloed worden, hij maakt gebruik van de kwaliteiten die in ieder mens schuilen. Je gunt elke patiënt een dr. Gibby, mooi om te lezen.
Verder heeft Charles Martin de rol van zowel Tucker als Mutt goed uitgewerkt. Tucker accepteert Mutt zoals hij is, met al zijn beperkingen en dat zijn er veel, heel veel.
Als je geen kennis hebt van psychiatrische ziektebeelden zullen alle diagnoses je duizelen.
Het verhaal raakt me door hetgeen de broers meemaken, qua gevoelens had ik wel meer emotie willen ervaren, ik krijg geen brok in mijn keel terwijl het verhaal zich daar wel voor leent. In het begin moet ik erg wennen aan de schrijfstijl van Martin, het leest voor mij niet vloeiend genoeg, zodra het verhaal meer diepgang krijgt gaan ook de zinnen beter lopen. De insteek en ontwikkeling van het verhaal is heftig, het zal mij zeker bijblijven. Het is een verhaal van verwerking en het vinden van rust, dat heeft Martin goed in het vat gegoten. Een roman waarin God wel een rol speelt maar zeker niet de overhand neemt, vooral de rol van Miss Ella is op een positieve manier dominant aanwezig.
Een spel van licht krijgt van mij 3,5 ster.
Bianca
