Titel: De verloren erfgenaam
Auteur: Jennifer Lynn Barnes
Serie: Het Hawthorne-mysterie #2
Genre: Young Adult
Uitgeverij: Blossom Books
Vertaling: Elise Kuip
Publicatiedatum: september 2021
Aantal bladzijdes: 384
Recensie: Amanda
Cover
Net als het eerste deel een enorm aantrekkelijke cover. De kleursamenstelling en de afbeeldingen die gekozen zijn, passen perfect bij het verhaal en bij elkaar. Mysterieus, raadselachtig en spannend.
Auteur
Amerikaanse schrijfster Jennifer Lynn Barnes schreef haar eerste gepubliceerde roman toen ze nog maar 19 jaar oud was. En er lagen -nog voor ze afstudeerde- maar liefst 5(!) verschillende titels met haar naam op het omslag in de schappen. Na haar tijd aan de Cambridge University werd ze universitair hoofddocent aan de Universiteit van Oklahoma, waar ze een dubbele aanstelling heeft in psychologie en professioneel schrijven. Jennifer bezit een sterk staaltje schrijverskunst en heeft al een aantal YA (zowel thrillers als romans) op haar naam staan.
Achterflap
Avery’s leven is niet meer hetzelfde sinds Tobias Hawthorne haar zijn fortuin naliet – op voorwaarde dat ze een jaar lang in zijn huis zou verblijven, samen met de rest van zijn net onterfde familie. Ze ontdekte al snel dat het geen toeval is dat haar naam in het testament van Tobias staat, maar waarom hij zijn miljarden precies aan haar toevertrouwde weet ze nog steeds niet. Ze is vastbesloten om antwoorden te vinden.
Met elk nieuw raadsel en elke aanwijzing raakt Avery dieper verstrikt in het web dat de oude Tobias voor zijn dood gesponnen heeft. Samen met de Hawthorne-kleinzoons doet ze de ene schokkende ontdekking na de andere. En dat er nog steeds mensen zijn die haar liever zien vertrekken, maakt het er niet gemakkelijker op.
Mijn mening
Zij is een van ons. Wij beschermen haar.
De verloren erfgenaam sluit naadloos aan op De erfenis, dit houdt in dat je deel twee niet los kunt lezen, zonder deel een gelezen te hebben (maar waarom zou je, want deel een is net zo geweldig als deel twee.). In De erfenis eindigen we met de oplossing van de raadsels die Avery en de Hawthorne-jongens op moesten lossen uit het testament van Tobias Tattersall Hawthorne. Maar Tobias zou Tobias niet zijn als hij aan het einde van die raadsels, niet de volgende raadsels alweer verborgen had. Raadsels die minstens zo onbegrijpelijk als gevaarlijk zijn en waarbij de nodige hulp gewenst is.
In De verloren erfgenaam dringen we dieper door in het leven, de gedachten en gevoelens van Avery. Alles is volledig overhoopgegooid door wat haar de laatste tijd is overkomen, maar wat er nu staat te gebeuren zorgt voor zo mogelijk een nog grotere puinhoop. De ontwikkelingen van Avery en de Hawthorne-jongens zijn geweldig weergegeven. Ze groeien, hebben verdriet, lijden pijn en hebben lief. Maar boven dat alles, ze zijn en blijven mysterieus, want wat hun bedoelingen zijn, blijft ook nu weer een raadsel. Net als alles in het boek. Elke opmerking, elke aanwijzing, elk antwoord moet je in twijfel trekken, over nadenken, mee onderzoeken en puzzelen. Zit er een verborgen bedoeling achter die opmerking? Is de aanwijzing een woordspeling? Niks is wat het lijkt terwijl je meezoekt, -puzzelt en -leeft met Avery, Grayson, Jameson en Xander.
Dit tweede deel lijkt iets meer in te gaan op de onderlinge relaties, waar in deel een alle raadsels en puzzels de overhand hadden. Ondanks dat is het in De verloren erfgenaam een mooie mix geworden en razend spannend. Ik heb dan ook weer enorm genoten van dit boek en ik was heel blij om te lezen dat er nog een derde deel komt, want ik ben Avery en de Hawthorne-jongens en hun puzzels nog niet beu!
De verloren erfgenaam krijgt van mij een krappe 5 sterren.
Amanda
