Titel: Terugkeer, een Schotse eilandnovelle
Auteur: Marceline de Waard
Genre: Roman
Uitgeverij: Ambilicious
Publicatiedatum: oktober 2021
Aantal bladzijdes: 155
Recensie: Yfke
Auteur
Sinds 2017 maakt Marceline de Waard (1964) haar kinderdroom waar: schrijver zijn. In maart 2020 verscheen haar debuutroman Thuisreis en iedere zondag verschijnt een nieuw kort verhaal. In deze bundel zijn vijftig van deze verhalen bijeengebracht. Eerder verscheen van haar de bundel Schandalig en andere zondagverhalen.
Achterflap
De ferry komt achter de landtong vandaan en vaart langzaam de haven in. Zodra het schip is aangemeerd, gaat de klep open. Veertig jaar valt weg. Bevrijding, verwachting en de overtuiging dat hij nooit terug zou keren rolt hem tegemoet. Het gevoel uit die tijd brengt zijn verdoofde binnenste tot leven en laat de wond van het verlies opnieuw schrijnen.
Getekend door het leven keert Dough terug naar het eiland waarvan hij als jongeman bezwoer dat hij er nooit meer een voet op zou zetten. Zijn vader ligt op sterven, tijd om zijn plek als Laird van de Hebridensmaragd over te nemen. De gevoelens van de eilanders zijn gemengd: houden zijn woorden daadwerkelijk een betere toekomst voor het eiland in?
Mijn mening
In Terugkeer neemt Marceline de Waard je mee naar de Schotse Hebriden, een fijne plek om te vertoeven. De cover, met een stenen huisje en de glooiende Schotse heuvels op de achtergrond, brengt je al meteen in de stemming en tijdens het lezen waan je je zelf al snel op het eiland (op het paadje achter de eilandwinkel, bij de Old Widow’s Cottage en aan de Kreeftenbaai), dankzij de passende, bloemrijke beschrijvingen. Mocht je al een beetje heimwee hebben naar Schotland (*kuch* Skye *kuch*), dan gaat deze novelle het erger maken. Ik heb de sfeer van Terugkeer dankzij de beeldende schrijfstijl van De Waard als heel prettig ervaren.
Tegen de achtergrond van het Schotse eiland mag je het verhaal dan weer via deze en dan weer via de andere eilander ervaren. De een bekijkt de nieuwe Laird, Dough, met argusogen, terwijl de andere juist meer dan verheugd is met zijn komst.
Hoewel het een logische keus lijkt om meerdere eilanders aan het woord te laten, was een perspectiefwissel tussen twee hoofdpersonen misschien beter geweest, gezien de lengte van Terugkeer. Deze perspectiefwissels zijn niet even verdeeld. Je krijgt de kans niet om je te hechten aan een personage, en de keuzes en gevoelens van de personages zijn soms meer mededeling dan verhaalontwikkeling.
Terugkeer is een novelle, maar had prima een roman kunnen zijn. Er zat duidelijk meer dan voldoende in het vat voor een verhaal van 300 pagina’s; De Waard heeft de karakters en hun achtergronden duidelijk goed uitgewerkt, maar omdat er nu vrij veel gebeurt in relatief weinig pagina’s, krijgen geen van hen echt goed de ruimte en kun je je ook moeilijk in hen inleven. Het verhaal kan gehaast aanvoelen en keuzes van de personages als onlogisch of herhalend. Zonde, want het potentieel spat van de pagina’s af. Gelukkig maakt de beeldende, sterke schrijfstijl van De Waard veel goed.
Terugkeer, een Schotse eilandnovelle, krijgt van mij 3 sterren.
~Yfke
