Titel: Verdwaalde ziel
Auteur: Sterre Carron
Serie: Rani Diaz #17
Uitgeverij: Witsand Uitgevers
Publicatiedatum: augustus 2021
Aantal bladzijdes: 400
Recensie: Leontine
Cover
Op de cover van Verdwaalde ziel loopt iemand over een weg in het donker. Wat zou haar verhaal zijn? Ik denk tenminste dat het een vrouw is. Wat ook direct opvalt, is dat de titel uit twee woorden bestaat. Sinds het vorige boek bestaan de titels niet langer uit één woord.
Auteur
Sterre Carron is woonachtig in België waar zij tropische geneeskunde aan het Instituut voor Tropische Geneeskunde te Antwerpen studeerde. Zij werkte gedurende enkele jaren in Rwanda en Zaïre voor Artsen zonder Grenzen. De auteur heeft belangstelling voor forensische geneeskunde en is gespecialiseerd in oosterse spiritualiteit.
Voor het schrijven van haar debuutthriller Mara (2013) van de Rani Diaz-thrillerreeks woonde zij twee autopsies bij. ‘Ik combineer de menselijke verzuchtingen en de menselijke tragiek in deze thriller. Mijn protagonisten hebben zowel hartstocht als wraakgevoelens in zich.’
Achterflap/samenvatting
Twee jaar na de dood van haar zoon kampt Krista Pauwels met psychoses. Ze hoort en ziet hem overal en beseft dat ze snel moet handelen om haar zoon en zichzelf in veiligheid te brengen. Het gevolg daarvan is dat de familie niet wil dat ze alleen thuis is. Op een ochtend maakt de werkster melding van een gruwelijke ontdekking ten huize Pauwels. De zaak wordt toevertrouwd aan hoofdinspecteur Rani Diaz. Als even later de bekende en geliefde huisarts Loes Luzac spoorloos verdwijnt, neemt de druk op Rani toe. Haar team wordt door elkaar geschud door de komst van een nieuwe collega. Hij krijgt niet de kans om zich goed in te werken, want de bloedstollende gebeurtenissen vragen om een snelle oplossing. Intimiderende boodschappen vanuit een onbekende hoek vergroten de stress. De speurders willen zo snel mogelijk een eind maken aan de nachtmerrie waarin ze zijn beland, maar worden voortdurend geconfronteerd met nieuwe delicten.
Mijn mening
Huize Pauwels kent meer ongeluk dan hun lief is. Na de dood van vader Pauwels en het noodlottige ongeval van zoon Pauwels, is Krista niet meer zichzelf geweest. Ze heeft last van psychoses en denkt haar zoon overal te zien. Als vriendin Karin een oogje in het zeil houdt, slaat opnieuw het noodlot toe. De werkster doet een gruwelijke vondst in Huize Pauwels. Aan Rani Diaz de taak om de zaak op te lossen. Een zaak komt echter zelden alleen. Als huisarts Loes Luzac plotseling spoorloos verdwijnt, is iedereen in rep en roer. Wat is er gebeurd?
Wie de boeken van Sterre Carron kent, weet dat zij een ster is in lijntjes uitzetten. Verhaallijnen lopen langs elkaar heen en worden uiteindelijk samengebracht. De spanning wordt flink opgevoerd. Hoe zit het toch in elkaar? Want niets is wat het lijkt, dat is na 17 boeken inmiddels wel duidelijk.
De schrijfstijl van Sterre Carron is erg fijn. Het zijn korte hoofdstukken waarbij de perspectieven worden afgewisseld. Carron schrijft heel filmisch en laat lugubere details niet achterwege, al is dat in Verdwaalde ziel wel minder dan in eerdere boeken. Alle boeken zijn afzonderlijk goed te lezen. Maar zoals zo vaak in een serie loopt er een rode draad door alle boeken. Details over het privéleven van Rani en flashbacks naar gebeurtenissen uit andere delen komen wel voor, maar hebben zeker niet de overhand.
In Verdwaalde ziel wordt er een nieuw lid toegevoegd aan het team van Rani. En ik ben wel nieuwsgierig geworden naar dit nieuwe personage. De rest voelt al zo vertrouwd dat een beetje vers bloed (what’s in a name) ten goede kan komen aan de sfeer van het boek.
Spanning: 4
Plot: 4
Leesplezier: 4,5
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 4
Psychologie: 4
Ik geef Verdwaalde ziel 4 sterren.
Leontine
