Klaartje Gras
Klaartje Gras

Eerder dit jaar organiseerde de Online Schrijfschool van Marelle Boersma samen met schrijfcoach kinderverhalen Inge Spaan een kinderverhalenschrijfwedstrijd met de opdracht: schrijf in maximaal 2000 woorden een spannend verhaal gericht op kinderen van 8 tot 12 jaar met het thema ‘Rommelzolder’. De jury – bestaande uit kinderboekenschrijfster Suzanne Buis, Lilian van Thrillers & More, Rosalie en Isabel Bos en Alexander namens Uitgeverij Neckar – koos de 15 beste verhalen uit de bijna 100 inzendingen en verkoos het verhaal van Klaartje Gras tot beste inzending. Bij Thrillers & More kun je haar verhaal Geheim agent Knap&Rap lezen.

De verhalenbundel De rommelzolder bevat 17 spannende korte verhalen die zich op een zolder afspelen. Met de aanschaf van een bundel steun je tevens Stichting Kinderen Kankervrij (KiKa), van elk verkocht exemplaar gaat één euro naar het goede doel. De rommelzolder is verkrijgbaar via de uitgever en de (online)boekhandel in Nederland en België.

Auteurs: Klaartje GrasDaniëla HofmanDésirée van BoxtelEdith van BeurdenPetra BontjeKarin HazendonkInge HulskerDaphne LiebrandJenny Anna LindeCoralien PladdetNatasja SandersHilda SpruitLevina van TeunenbroekMarjolein VrijenhoekSusan WallenburgInge Spaan en Suzanne Buis


Geheim agent Knap&Rap – door Klaartje Gras

‘Als niemand iets doet, wordt het nooit meer normaal.’ Luna staat te trillen op haar benen en haar stem slaat over. Oma Saar kijkt haar verbaasd aan.
‘Juf Lucy heeft vandaag uitgelegd dat we zo veel huiswerk krijgen omdat de minister van Onderwijs wil dat Nederlandse kinderen de slimste van de hele wereld worden.’ Luna gooit haar tas op een stoel.
Oma opent haar mond om iets te zeggen, maar haar kleindochter is nog niet klaar.
‘En nét voordat dit in het nieuws kwam, verschenen opeens die kevertjes waarvan Jason zo ziek is geworden. Het lijkt wel of het haar heel goed uitkomt dat de kinderen door die beestjes nergens meer naartoe kunnen. Dan kunnen ze mooi heel veel huiswerk maken.’
‘Je lijkt wel heel zeker van je zaak,’ zegt oma. ‘Zou dat niet gewoon toeval zijn?’
‘Ik vertrouw het niet en ik heb al helemaal geen zin om mijn hele leven binnen te moeten blijven om te leren.’
‘Dat zal best meevallen. Er wordt een grote geldprijs uitgereikt aan degene die de kevers kan verjagen. Daar zijn vast en zeker al heel veel slimme mensen mee bezig. Zorg jij nu maar dat je goede cijfers haalt, dan kan je later zelf minister van Onderwijs worden. Ik ga even op bed liggen.’
Klaartje Gras
Luna probeert zo goed en zo kwaad als het gaat haar aandacht bij haar huiswerk te houden, maar het zit haar niet lekker. Ze wil helemaal geen minister worden. Dat lijkt haar maar saai. Ze denkt vaak aan haar broertje die al meer dan een week hoge koorts heeft en gek wordt van de jeuk, doordat de kevers hem hebben gebeten. Papa en mama vinden dat zij bij oma Saar moet logeren, zolang Jason ziek is. En dan heeft ze ook nog zoveel huiswerk, dat ze het nauwelijks afkrijgt. Voor haar is het overduidelijk dat minister Hofman iets wil waarvan ze alleen zélf beter wordt. Maar hoe kan ze dat bewijzen?
Het huiswerk schiet niet op zo. Misschien moet ze even iets anders doen. Lekker schommelen op zolder, bijvoorbeeld. Op haar sokken sluipt ze de trap op. Ze wil oma niet wakker maken.
Als ze voor de zolderdeur staat, stopt ze. Ze hoort rare geluiden. Gezoem en getik. Af en toe een zucht en gemompel. Voorzichtig steekt ze haar hoofd om de deur. De gordijnen zitten dicht en er brandt maar een kleine lamp. Die geeft net genoeg licht om te zien dat het lijkt alsof er een bom is ontploft. Overal liggen spullen, zelfs op de schommel. Midden op de zolder staat een bureau dat ze nog nooit eerder heeft gezien. Er schijnt licht uit een apparaat dat nog het meest lijkt op een oude televisie. Oma zit er zowat met haar neus tegenaan.
‘Jij hebt helemaal gelijk, we moeten iets doen … Kun je een geheim bewaren?’
Luna schrikt van haar grootmoeders stem. Hoe kan oma weten dat zij hier staat? Ze heeft zichzelf niet eens gehoord. Oma draait zich om en kijkt haar aan over de rand van een brilletje dat op het puntje van haar neus balanceert. Luna knikt.
‘Moet je hier eens kijken,’ zegt oma.
Op het beeldscherm staan allemaal mails die gericht zijn aan mevrouw Katarina Hofman. De minister van Onderwijs dus! Oma klikt een mail open van ene professor Arnold Mol van de Universiteit van Wageningen. Luna leest mee:
Een goed plan om ervoor te zorgen dat de Nederlandse kinderen de slimste van de wereld worden. Het is alleen nog een kwestie van tijd voor jij wordt gekozen tot minister-president. Ik heb erover nagedacht en heb een briljant idee, maar dat kost je wel een flinke buidel met geld …

Oma en Luna kijken elkaar aan. Snel lezen ze verder:
Ik kan ervoor zorgen dat kinderen niet meer buiten kunnen spelen. In ons laboratorium hebben we een soort kever …
Luna’s mond valt open nu ze leest wat ze al wist. Ze wordt er een beetje draaierig van.
‘Ga hier maar even zitten,’ zegt oma, terwijl ze een kruk bijschuift. ‘Ik lag op bed, maar ik had geen rust. In mijn hoofd bleef een stemmetje schreeuwen dat je gelijk had en dat ik iets moest doen. Opeens herinnerde ik me dat de spullen van de geheime dienst nog op zolder lagen. Alles was over de hele zolder verstopt, dus ik heb de boel flink overhoop getrokken. Maar ik heb bijna alles kunnen terugvinden. En het hacken ben ik nog niet verleerd.’ Ze lacht hardop.
‘Geheime dienst?’
‘Ja, ik heb er jarenlang gewerkt als agent Sluw&Slinks. Ik werkte vanuit huis, deze zolder was mijn kantoor. Heel soms moest ik naar de zaak. Je moeder heeft er nooit iets van gemerkt, want ik werkte als zij naar school was.’
Wow, dat klinkt spannend.
‘En volgens mij heb jij mijn talent geërfd. Toen ik klein was, was ik net als jij. Mensen met gemene plannen had ik ook altijd meteen door.’
Een warm gevoel stroomt door Luna’s lijf. Maar ze kan zich niet voorstellen dat ze net zo stoer is als oma. ‘Zullen we die mail doorsturen naar de politie?’ vraagt ze.
‘Nee, ben je mal? Dan word ik beschuldigd van inbraak in haar computer. Dat mag niet zomaar. Maar we weten nu zeker dat de minister dit opzettelijk zo heeft geregeld. Als we haar willen stoppen, moeten we bewijsmateriaal verzamelen.’
Logisch, vindt Luna. Maar hoe?
Uit een van de laatjes van het bureau haalt oma Saar een piepklein doosje tevoorschijn. Daarin zit een zacht, zwart balletje niet veel groter dan een kleine knikker. Ze legt het op het bureaublad en vraagt Luna een liedje te zingen. Ondertussen struint agent Sluw&Slinks de zolder af. Ze haalt ergens nog een oude smartphone vandaan. Die legt ze aan de oplader, voordat ze hem inschakelt. Ze ontgrendelt de simkaart en opent een app. Luna hoort zichzelf zingen.
‘Mooi. Dit microfoontje doet het nog uitstekend. Ben je er klaar voor? We gaan naar Den Haag!’
Klaartje Gras
Oma rijdt als een dolle. Luna hoopt maar dat ze weet wat ze doet, want normaal gesproken rijdt ze echt sloom. De oude smartphone staat in een houder op het dashboard. Plotseling licht het scherm op en horen ze een stem die aangeeft dat de auto van ObjectMH is gesignaleerd op de A12 richting Wageningen. Zij waren net onder een bord doorgereden dat de richting naar Den Haag aangaf. De autogordel blokkeert als ze naar links valt, doordat oma de kleine Peugeot behendig tussen een paar vrachtwagens door naar de afrit stuurt.
Het is spitsuur en behoorlijk druk, maar oma heeft haast en negeert een oranje verkeerslicht. Voorbij het viaduct rijden ze de snelweg weer op, nu in de tegengestelde richting.
Als het wat rustiger is legt agent Sluw&Slinks uit hoe het werkt bij de geheime dienst. ‘Ze gebruiken nooit echte namen, alles gaat in codetaal. ObjectMH is minister Hofman,’ besluit oma. Luna vraagt zich af hoe vertrouwelijk dat is, want dit had ze zelf ook al bedacht.
Als ze weer de afrit van de snelweg nemen, moeten ze wel stoppen voor rood licht. Voor hen staat de blauwe Audi van de minister. Als ze verder mogen rijden, zien ze dat die de parkeerplaats van de universiteit oprijdt. Oma rijdt een stukje door en zet haar auto iets dichter bij de ingang, achter een heg.
Luna weet precies wat ze moet doen. Ze zet haar hoed op waaraan een klamboe is vastgemaakt, zodat de nare kevertjes haar niet kunnen bijten. Bovendien kan de minister zo haar gezicht niet zien. Ze pakt de microfoon uit het doosje en stapt uit de auto. Huppelend nadert Luna ObjectMH. Het laatste stukje rent ze. Ze houdt het balletje extra stevig vast als ze hard tegen de minister op botst. Die kan met moeite overeind blijven staan, haar autosleutel valt uit haar hand op de grond. Luna raapt hem op en geeft hem terug, terwijl ze met haar andere hand het microfoontje snel in de jaszak van ObjectMH laat glijden. Snel huppelt ze verder tot ze de auto van oma weer ziet staan. Als ze er zeker van is dat ze helemaal kever-vrij is, stapt ze in en zet ze haar klamboe-hoed af. Oma geeft haar een stevige knuffel. Die kan ze wel gebruiken. Dit was het spannendste dat ze ooit heeft gedaan.
De terugweg verloopt een stuk rustiger. Luna is nog midden in haar verhaal over de botsing, als de smartphone weer van zich laat horen.
‘Hoever ben je met het tegengif, Arnold? De zieke kinderen lopen veel te veel achterstand op.’
‘Ik wil eerst mijn geld, Katarina.’
‘Zo bereik ik nooit mijn doel. Jij zou mij helpen.’
‘Eerst geld. En zo niet, dan regel ik dat die kevers verdwijnen. En daar mag ik wel mee opschieten, want voor je het weet is iemand anders ervandoor met de prijs.’
‘Vuile geldwolf. Een voorschot van vijfhonderd euro kun je krijgen en geen cent meer!’
‘Hou je geld maar. Dag, Katarina.’
Ze horen de deur dichtslaan en de gejaagde voetstappen van de minister.
Oma sluit de app. Het lijken wel twee verwende kinderen. Oma en Luna lachen zich kapot.
Als ze thuis zijn, luisteren ze het geluidsfragment nog een keer af. Dit is precies wat ze nodig hebben om de minister onder druk te zetten. Samen bedenken ze een plan.
‘En nu naar bed, jij. Ik meld je morgen ziek, want je hebt belangrijkere zaken te doen,’ zegt oma met een knipoog. ‘Bedenk ondertussen nog maar een goede codenaam voor jezelf, want geheim agenten gebruiken nooit hun eigen naam.’
Klaartje Gras
De volgende ochtend staat Luna vroeg op. Ze sluipt naar beneden, opent haar laptop en begint te typen. Ze gaat de minister mailen dat ze een geluidsopname heeft van het gesprek tussen haar en professor Mol, gisteren op de Universiteit van Wageningen. Minister Hofman krijgt een week de tijd om eerlijk aan de minister-president op te biechten waarmee ze bezig was. Als geheim agent Knap&Rap volgende week nog niet op het nieuws heeft gehoord dat zij is afgetreden, zal ze het geluidsfragment doorsturen naar de kranten en het journaal.
Luna is tevreden over de mail als ze hem nog eens doorleest.
Ook geheim agent Sluw&Slinks is onder de indruk. ‘Helemaal goed zo. Daar hoeft niets aan te worden veranderd. We sturen het geluidsbestand mee en verzenden hem met de oude computer van de geheime dienst.’

Als Luna een week later van school wordt gehaald, zit oma geheimzinnig te lachen in de auto. Thuis ontdekt Luna waarom. Op tafel staat een joekel van een slagroomtaart. Op de televisie is het nieuws van de dag te zien. Minister Hofman van Onderwijs is afgetreden, vanwege het lekken van informatie. Hierdoor kan zij haar functie niet langer uitvoeren.
Maar er is meer goed nieuws. De minister-president heeft de geldprijs persoonlijk uitgereikt aan professor Mol van de Universiteit van Wageningen. Hij heeft een manier gevonden om de ziekmakende kevers op een milieuvriendelijke manier te verjagen. De gemeentes zijn al begonnen en de resultaten zijn wonderbaarlijk. De kinderen moeten nog heel even volhouden, over een week kunnen ze weer buiten spelen met elkaar. De hoogleraar wil met de geldprijs zoveel mogelijk drankjes voor zieke kinderen produceren. De professor verwacht dat iedereen het binnen een week in huis heeft. Na drie dagen innemen zullen alle zieke kinderen weer gezond zijn.
Oma en Luna dansen door de kamer. Tussendoor pakken ze elkaar stevig vast en geeft oma Saar haar kleindochter een dikke kus op haar wang. Daarna eten ze taart tot ze er buikpijn van krijgen.
Als Jason helemaal beter is, mag Luna naar huis. Papa en mama raken niet uitgepraat over hoe trots ze zijn op haar. Als oma naar haar auto loopt, maakt haar smartphone een vreemd geluid. Luna vraagt zich af waarom ze met een grote glimlach komt teruglopen, tot oma de telefoon onder haar neus duwt. Luna leest op het scherm dat ze binnenkort wordt uitgenodigd voor een rondleiding op het bureau waar haar oma ooit heeft gewerkt. Ze hebben daar een klusje waarbij ze geheim agent Knap&Rap heel goed kunnen gebruiken.
Luna kan het bijna niet geloven. Wordt ze echt een spion?


Klaartje Gras (1965) volgde diverse schrijfcursussen en deed regelmatig mee aan schrijfwedstrijden. Zo beoordeelde Jan Terlouw haar verhaal IJssel als beste van die avond. In 2018 deed zij mee aan de spannende verhalenwedstrijd Deadline van uitgeverij LetterRijn. Haar verhaal Duivelskind werd gepubliceerd in de gelijknamige bundel. Klaartje schrijft het liefst voor kinderen en is op dit moment bezig met het schrijven van een kinderboek. Klaartje Gras

Leave a Reply

  • (not be published)