Namens uitgeverij Hamley Books mochten wij een leesclub organiseren met de Urban Fantasy Als doden spreken van Mel Hartman.
Voor de leesclub werden 6 deelnemers geloot: Yana Pauwels, Nikki Muller, Ingrid Do, Saskia Boree, Leonie CK en Sabrina Verschaeve. Miriam deed mee namens Thrillers & More en had samen met Alexander de leiding van de leesclub.
Voor het lezen hadden de deelnemers allemaal een mening over de cover en hun verwachtingen van Als doden spreken. Hieronder zetten we even kort wat meningen op een rijtje.
Yana: De huisjes op de achtergrond doen me superhard denken aan Cinque Terre, wat misschien een knipoog is naar de fictieve wereld Terr. Ik lees graag urban fantasy en deze cover straalt dit echt uit. Ik zou hem dus zeker oppakken in een boekenwinkel.
Nikki: De cover is prachtig en spreekt me zeker aan! Past mooi bij de cover van deel 1, deze is wat kleurrijker en ik ben benieuwd of dit een bewuste keuze is van de auteur?! Ik zou dit boek zeker oppakken, de cover is mysterieus namelijk, ik ben dan benieuwd wat erachter schuilgaat.
Ingrid: Ik vind het een mooie cover. De achtergrond geeft je een vakantiegevoel, maar gezien de titel en het op de voorkant vermelde genre weet je al dat het geen gezellige vakantieroman gaat worden. Ik weet niet of ik het boek in de winkel zou oppakken. Het genre (ligt nu nog) buiten mijn comfortzone.
Saskia: Die cover is briljant! Waar we met het vorige deel nog niet zoveel van Terr zagen, wordt stukje bij beetje d.m.v. de covers onthuld, voor mijn gevoel. De schaduw van April lijkt ook steeds meer vastere vormen te krijgen.
Miriam: De cover vind ik, net als bij het eerste boek, echt heel tof. Het past perfect bij elkaar en je krijgt nu wat meer een idee van Terr (denk ik zo). Als ik het boek niet zou kennen, zou ik het in de boekhandel zeker oppakken. De cover nodigt daartoe zeker uit.
Leonie: De cover is weer prachtig! Vond de cover van deel 1 al wonderschoon maar deze vind ik zelfs nog iets mooier. Als ik dit boek in de winkel zou zien staan dan had het gelijk mijn aandacht getrokken en had ik zeker de tekst op de achterkant gelezen.
Sabrina: De cover is mooi/kleurrijk en spreekt me zeker aan, het voelt aan als vakantie. Ik zou het boek zeker opnemen in de winkel, ook al ben ik meer gewoon van andere genres te lezen.
Tijdens het lezen van Als doden spreken gaven de deelnemers aan hoe het boek hun bevalt en waarom. Maar ook werden eventuele opvallende quotes benoemd die ze tegenkwamen.
Saskia: April komt echt leuk uit de verf, net zoals alle personages eigenlijk. Ik kan het moeilijk wegleggen, en moet mij soms echt even bedwingen niet te snel te willen. Het leest heerlijk weg. Normaal gesproken geen grote fan van de ik- vorm, maar eigenlijk merk je amper dat het vanuit de ik- vorm is geschreven. Stefan vind ik een heerlijke bubbly personage, die je altijd wel weet op te fleuren, Tom de wisselaar: omdat hij altijd op de gekste plekken, in de meest vreemde vormen opduikt. Deze zijn toch echt mijn favoriet, al denk ik dat ik ook April inmiddels vanwege haar humor kan waarderen.
Yana: Ik vind de wereld en de openheid van alle wezens die er wonen fantastisch. Daarnaast is er ook veel spanning en avontuur aanwezig in dit verhaal wat ik leuk vind om te lezen. De schrijfstijl is net zoals in het eerste boek heel vlot en de hoofdstukken zijn kort wat snel leest. Ik vind het trouwens ook heel leuk dat er bekende personen zijn verwerkt in het verhaal. Heel leuk verwerkt!
Sabrina: In het begin had ik wat moeite met het nieuwe genre voor mij, maar hoe meer ik verder lees, hoe liever ik het lees. Het verhaal bevalt me wel en zeker ook de schrijfstijl. De hoofdstukken zijn kort en lezen hierdoor heel snel. Het ganse verhaal is voor mij bijzonder en leuk dat er bekenden in voorkomen. Eigenlijk wel benieuwd naar het eerste boek en ook naar het volgende boek.
Ingrid: De schrijfstijl bevalt me prima. Je hoort April gewoon af en toe praten. Lekker korte hoofdstukken zodat je snel nog 1 hoofdstukje (of toch stiekem meer) kan lezen.
Leonie: Het leest heerlijk weg vanaf het begin en het voelt gelijk alsof ik nooit ben weggeweest. De schrijfstijl van Mel is goed en vloeiend en de verhaallijn loopt goed door op een fijn tempo. We leren April nog beter kennen en dat is superfijn! April blijft een stoer mens met droge humor en ook angsten en dat maakt haar een geloofwaardig en volwaardig personage. Ik moet af en toe op de rem trappen zodat ik minder vlug lees en meer geniet.
Nikki: Het leest vlot weg, ik vlieg er echt doorheen! Ik vond het leuk dat ze een liedje van Wham erin verwerkte en ik was in de war toen ze bekende mensen tegenkwam. Ik moest echt even denken van oh ja ze is op aarde opgegroeid.
Miriam: Je gaat weer verder waar deel 1 eindigde en rolt zo Aprils leven weer in. Ik ben wel blij dat ze inmiddels dat zelfmedelijden een beetje heeft laten varen, want als ik ergens slecht tegen kan … Heerlijk om ook Pat en Tom weer te ‘zien’, hele leuke personages vind ik dat, mooie tegenhangers van April.
En dan is Als doden spreken uit. Wat vinden we ervan als het boek is dichtgeslagen? Wij vroegen de deelnemers antwoord te geven op de volgende vragen:
Kun jij je identificeren met de hoofdpersoon? Wat zou jij hebben gedaan als je in de situatie van de hoofdpersoon zat?
Saskia: Ik kan me zeker vinden in April. Al denk ik dat ik niet snel naar de fles zal grijpen, indien er zich obstakels in mijn leven zouden voordoen, maar ik zou ook droge humor als wapen tegen negativiteit gebruiken. Ik zou zelf ook op zoek gaan naar mijn vrienden en familie als ze ineens zouden verdwijnen.
Ingrid: Nee, ik kan me niet identificeren met de hoofdpersoon omdat ik 30 jaar ouder ben en een heel ander leven heb, maar ik vind April wel heel leuk. Makkelijk in de omgang, direct en nooit te beroerend om iets voor iemand anders te doen. Haar humor kan ik ook wel waarderen. Ik weet niet of ik hetzelfde gedaan zou hebben. Ik ben niet zo’n held.
Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent?
Saskia: Het is helemaal zoals ik het van de auteur gewend ben. Helder, met humor en logica. Vanuit de ik- vorm, daar moet je wel van houden, maar zolang het goed overkomt, is het eigenlijk geen probleem. Het mag duidelijk zijn dat de schrijfster feilloos in het hoofd van April is gekropen, en dat vind ik zeer bewonderenswaardig.
Ingrid: Het leest lekker weg met veel cliffhangers aan het einde van hoofdstukken waardoor je nóg een extra hoofdstuk leest. Terr komt gaandeweg steeds verder tot leven in het boek.
Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich?
Saskia: Het boek heeft een goede opbouw, waarin de lezer meteen weer in het verhaal zin. Je geheugen wordt subtiel opgefrist, en het neemt dan ook weinig tijd in beslag om weer helemaal bij te zijn. Het is ook geen ellenlange herhaling van de gebeurtenissen uit het vorige deel. Het doel, plot, en verdere verhaallijn wordt in kleine hapjes steeds meer duidelijk, en dan tja, dan is er die lichte cliffhanger, waardoor je alleen maar nieuwsgieriger zult worden naar het vervolg …
Ingrid: De opbouw is prima, af en toe een terugblik of toelichting op situaties of personen. De spanning zit er goed in en het boek eindigt met een open eind.
Nikki: De opbouw vond ik prima en de wisselingen tussen de werelden worden mooi aangegeven. Het is even spannend en dan het einde zorgt ervoor dat je niet kan wachten op deel 3!
Yana: Net zoals in het eerste boek is de schrijfstijl vlot en aangenaam om te lezen. Er is veel werk gestoken in het creëren van Terr en al zijn bewoners. Het boek bevat evenveel details van de wereld Terr als actiemomenten dus er is een goede afwisseling in het verhaal.
Sabrina: De schrijfstijl is heel vlot en heel aangenaam om te lezen. Er is goed nagedacht over de opbouw van het verhaal van Terr en de bewoners, voldoende actie en spanning in het boek.
Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin?
Saskia: Mel heeft mij zeker kunnen raken! Er zitten zeker serieuze scenes in, maar dat wordt vooral rechtgetrokken door de humor. Ik denk dat humor in deze boeken echt het toverwoord is, en zeker een positieve vibe toevoegt. Het is zeg maar ook weer niet te serieus geworden. Wel spannend. je wilt toch weten of Aprils missie zal slagen, en of ze Hyacinth terug zal vinden.
Nikki: Ik ben wel met het boek bezig geweest merkte is zelf. Ik droom nogal veel, dus vond wel leuk om er weer wat meer mee bezig te zijn.
Yana: De auteur heeft me in dit tweede deel meer weten te raken met April. De worsteling met haar negatieve kant en het gevoel dat ze haar geliefden moet beschermen tegen haarzelf. Je voelt doorheen het boek dat April er echt mee zit en ik voelde dan ook met haar mee toen ze op het einde alles opbiechtte aan haar geliefde.
Welke verwachtingen had je vooraf over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen?
Saskia: De humor is zeker goed uit de verf gekomen. Ik heb op een aantal punten mijzelf echt bij elkaar moeten vegen, dus wat dat betreft is de verwachting uitgekomen. Dat het boek met een lichte cliffhanger eindigt, viel ook te verwachten, gezien het al bekend is dat er een derde deel op komst is. Daarnaast vind ik dat het personage naar verwachting ook gegroeid is: we weten steeds een beetje meer over haar, en dat houdt het boeiend.
Ingrid: Ik vond deel 1 wel aardig en leuk om te lezen. Het was voor mij ook even wennen want ik moest uit mijn comfortzone komen. Ik was wel benieuwd hoe het verder ging met April. Ik denk dat ik dit boek beter vond. Misschien omdat ik al bekend was met April, Terr en zijn bewoners of misschien was dit boek gewoon beter. Ik vond het in ieder geval een leuk boek. Mijn dochter is blij dat ik hem uit heb want dan kan zij hem nu lezen!
Nikki: Mijn verwachtingen waren best hoog omdat ik deel 1 zo leuk vond! Mijn verwachtingen zijn zeker uitgekomen en ik heb zoals gezegd weer genoten!
Vragen aan de auteur
Saskia: De doelgroep zal geen genoeg krijgen van de wezens op Terr. Wordt De Dodenreeks een hele grote serie? Of blijft het (voorlopig) bij drie delen?
Mel: Er werd met uitgeverij Hamley Books afgesproken dat het een trilogie zou zijn. Maar wie weet, als er genoeg animo is/blijft na het derde deel … Ik had er alleszins moeite mee om het af te sluiten, en toen ik het derde deel naar de uitgeverij stuurde (een paar weken geleden), moest ik echt even rouwen. Met andere woorden, ik wil er best mee doorgaan. Ik heb ook mijn eigengemaakte encyclopedie van Terr, dus het zou, denk ik, wel tof zijn als dat er ooit zou komen, maar geen idee of dat te doen is om uit te geven. Ik veronderstel dat het erg duur zou zijn, met al die illustraties en zo. Zelf kan ik niet mooi genoeg tekenen.
Yana: April worstelt in dit tweede deel met haar duistere kant. Was het moeilijk om hierover te schrijven? En zou je zelf hiervoor vluchten of de confrontatie aangaan en ermee leren omgaan?
Mel: Ik denk dat de meesten in eerste instantie het willen wegstoppen en ervoor wegrennen, waarschijnlijk ik ook. Soms heb je niet eens door hoe duister of diep je zit. Ikzelf zou het niet lang laten sudderen, want ik kan hoe dan ook niks langzaam aanpakken, dus na een poosje zou ik toch de confrontatie ermee aangaan. Zou ik het sneller aanpakken dan April? Misschien, misschien niet. Zoals bij veel dingen is het zo dat je nooit echt kan voorspellen hoe je op een situatie reageert, tot de situatie zich bij je voordoet. Het was niet moeilijk hierover te schrijven, vond ik. Ik boorde de duistere kant in mezelf aan (die volgens mij iedereen heeft, bewust of onbewust) en deed er een flink schepje bovenop. Ik vond het juist leuk, zeker omdat ik op die manier zowel luchtige als zware stukken kon schrijven, die combo bevalt me wel.
Ingrid: Wat ik me afvroeg is of je je persoonlijke idolen ook een plekje in het boek hebt gegeven zoals David Bowie en Stephen King of is het “toeval” dat ze voorbijkomen?
Mel: Het zijn inderdaad mijn idolen. Omdat ze én mijn idolen zijn én een air van mysterie rond zich hebben én niet mainstream zijn, vond ik ze heel goed passen in de boeken.
Miriam: Boven elk hoofdstuk staat een quote; in deel 1 waren het quotes over dromen, nu staat de dood (en zombies) centraal. Hoe verzamel je al die quotes? Schrijf je alle toffe quotes op die je steeds tegenkomt of ga je heel gericht zoeken? Het zijn er nogal wat en ik vind ze heel tof!
Mel: Ik heb gericht gezocht, Google. Er was een site met allemaal quotes over dromen en, geloof het of niet, ook één met alleen zombie-gerelateerde quotes. De leukste of meest passende koos ik er dan uit.
Nikki: Mijn vraag is of je tijdens het schrijven al wist hoe het verhaal ging eindigen of dat je hier gaandeweg tijdens het schrijven ‘pas achter bent gekomen’?
Mel: Ik ben een organisch schrijver, dus ik weet nooit vooraf hoe het verhaal zich zal ontvouwen. Ik laat me gewoon meeslepen door wat er gebeurt. En dan valt alles vanzelf op zijn plek. Ook bij deel 3 (die inmiddels ter redactie bij de uitgeverij is) wist ik niet hoe het zou eindigen, en eerlijk gezegd, ik schrok er nogal van.
Dan rest alleen nog het eindoordeel van Als doden spreken in punten:
Yana, Leonie: 5 sterren
Niki, Sabrina, Ingrid, Saskia, Miriam: 4 sterren
We sluiten de leesclub Als doden spreken af met een gemiddelde van afgerond 4,5 ster.
Met dit verslag is de leesclub Als doden spreken officieel tot een einde gekomen.
Bedankt allemaal voor jullie enthousiasme en medewerking aan deze leesclub! Uitgeverij Hamley Books bedankt voor het beschikbaar stellen van de lees exemplaren en het mogelijk maken van deze leesclub.
Mel Hartman, bedankt voor je deelname aan deze leesclub en de leuke reacties! Als doden dromen
Lees hier ook de recensie van Als doden spreken door Miriam
spreken spreken spreken
spreken spreken spreken
