Titel: Vogeleiland
Auteur: Marion Pauw
Genre: Thriller
Uitgever: The House of Books
Publicatiedatum: mei 2021
Aantal bladzijdes: 270
Recensie: Bianca
Over de auteur:
Marion Pauw (1973) is schrijfster en scenariste. Ze schreef onder andere de bestsellers Daglicht, Zondaarskind en Hemelen. Voor Daglicht ontving Pauw de Gouden Stroop en de IJslandse prijs the Icepick Award voor best vertaalde thriller. Bij Lebowski Publishers verschenen van haar hand Hotel Hartzeer, met Susan Smit, en De experimenten. Met Vogeleiland maakt ze haar comeback als thrillerauteur
Achterflap:
De opstandige Marianne haat haar ouders, school en de maatschappij. Ze loopt van huis weg en gaat met de oudere Berend op het onbewoonde Vogeleiland wonen. Ze leven een idyllisch leven totdat Marianne zwanger wordt en moet bevallen. Ze raakt in paniek en wil terug naar de bewoonde wereld. Berend realiseert zich dat hij in de cel zal belanden als hun verhaal naar buiten komt. Vanaf dat moment wordt Marianne zijn gevangene.
Jaren later kampt Nicole, het zusje van Marianne, nog steeds met het trauma van haar verdwijning. Een schokkende gebeurtenis doet de hoop oplaaien dat haar zus nog leeft.
Mijn mening:
De titel Vogeleiland sprak me niet direct aan, auteur Marion Pauw daarentegen wel, dus dat overheerste om het boek op te pakken, gelukkig maar. Het is achteraf meer dan duidelijk geworden waarom voor deze aparte titel gekozen is.
Vogeleiland speelt zich af in Nederland en gezien de zaak Ruinerwold, zou dit verhaal ook wel eens gebaseerd kunnen zijn op ware gebeurtenissen. Het verhaal is realistisch, de personages voelen als stadsgenoten. Er gebeuren tegenwoordig de gekste dingen dichterbij dan je denkt, de sociale controle is niet meer zoals vroeger.
Vogeleiland is een thriller waarin het psychologisch spel de boventoon voert, het gaat om macht, manipulatie, hersenspoelen en misbruik. Tevens speelt ook het geloof een belangrijke rol.
Ik ga je een geheim vertellen. Iets wat niemand anders weet.’ Hij keek nerveus om zich heen, inhaleerde hoorbaar. ‘Je moet me alleen beloven dat je dit aan niemand anders vertelt. En al helemaal niet aan je moeder of de politie.
Het is een verhaal wat je bij blijft, geen doorsnee verhaal. Het doet me wel denken aan een verhaal wat ik vorig jaar heb gelezen, maar dan met een andere insteek.
De schrijfstijl van Pauw is gericht op de psyche van de mens, elk hoofdstuk is vanuit verschillende personages geschreven waardoor je de gedachtegang vanuit verschillende perspectieven meebeleeft. De psychologische diepgang weet me te raken.
Een vermist persoon kan nooit van je to-do lijstje worden afgestreept. De wanhoop zit chronisch verankerd in je systeem. Soms zou je bijna vergeten dat hij er is, zo gewend raak je eraan. Maar dat je je er niet steeds bewust van bent, betekent niet dat het is verdwenen. Altijd is er een doffe ondertoon die ongemerkt invloed heeft op alles wat je doet.
Geen thriller die bol staat van de acties en gruwelijkheden maar wel een onderhuidse nieuwsgierig makende spanning die je aandacht vasthoudt en ervoor zorgt dat het verhaal je van het begin tot het eind weet te boeien.
Originaliteit: 3
Schrijfstijl: 4
Leesplezier: 5
Psychologie: 5
Plot: 4
Spanning: 4
Hiermee komt Vogeleiland uit op een mooie 4 sterren.
Bianca
