Onlangs verscheen bij Ambo|Anthos Uitgevers de nieuwe thriller van Ilse Ruijters, Minnaar. Wij stelden na het lezen een aantal vragen aan Ilse.
Voor diegenen die jou nog niet kennen: Wie is Ilse Ruijters? Zou je kort iets over jezelf willen vertellen?
Tuurlijk! Ik ben dus Ilse. 41 jaar oud, woonachtig in Almere. Ik ben de moeder van Betje (3), de vrouw van Bas en het baasje van golden retriever Dunya. Minnaar is mijn vierde thriller en mijn vijfde boek; ik heb ook een non-fictie geschreven over moeilijk zwanger worden, Vruchtbaar.
Minnaar is inmiddels alweer je vierde thriller, klopt het dat het schrijven je dan steeds makkelijker afgaat? Of leg je juist de lat voor jezelf steeds hoger?
Gelukkig gaat het schrijven steeds makkelijker. Over mijn eerste twee thrillers deed ik ieder 2 jaar. Over dit boek heb ik maar een jaar gedaan. Ik denk nu van te voren het verhaal helemaal uit. Ook weet ik inmiddels iets beter wat wel en wat niet werkt.
Bij mijn tweede en derde boek had ik de lat heel hoog liggen, maar ik heb die voor Minnaar bewust wat naar beneden gebracht. Nog steeds wil ik het mooiste boek maken dat ik in me heb, maar van gedachtes als ‘zal dit boek ooit wel af komen?’, ‘gaat überhaupt iemand dit boek lezen?’ en ‘kan ik het eigenlijk wel, schrijven’ heb ik geen last meer. Ook weet ik dat er, wat voor boek je ook schrijft, enthousiaste en minder enthousiaste reacties komen. Ik heb gewoon een verhaal geschreven dat ik zelf leuk vond en waar ik plezier in had.
Vreemdgaan is een veelvoorkomend onderwerp in boeken, wat heeft je doen besluiten om voor dit thema te gaan?
Vreemdgaan is iets waar iedereen mee te maken krijgt. Of je gaat zelf vreemd, of je partner gaat vreemd, of je bent de minnaar / minnares van iemand die vreemdgaat, of je kent iemand die vreemdgaat, misschien wel zonder dat je het weet. Het komt zo vaak voor!
Daarbij denk ik dat echt iedereen in een lange relatie weleens fantaseert over iemand anders dan de eigen partner. De vraag is wat je met die fantasie doet. Vreemdgaan is een universeel thema over de hele wereld. Het gaat over trouw zijn, bedrog, lust en liefde.
In Minnaar gaat de 40-jarige Nina vreemd met de 23-jarige kitesurfer Søren. Heel toevallig heeft Nina mijn leeftijd en ben ik regelmatig op het strand, ha ha.
Ik heb gewoon een verhaal geschreven dat ik zelf leuk vond en waar ik plezier in had.
Denk je er wel eens over om een ander genre boek te schrijven, en welk genre zou je dan het meeste liggen denk je?
Het begint steeds meer te kriebelen om ook andere genres te verkennen. Ik vind het schrijven an sich namelijk mooi, het maakt mij niet zoveel uit in wel genre ik schrijf. Het lijkt me erg leuk om een keer een superromantisch boek te schrijven, of misschien een historische roman, of een kinderboek… Nou ja, je begrijpt het, wat mijn volgende boek is, is een verrassing. Ook nog voor mijzelf.
Is schrijven voor jou ontspanning of voel je altijd een soort druk?
Het is allebei tegelijkertijd. Van schrijven kom ik echt tot rust. Na een drukke dag of in een heftige periode heb ik mijn woorden nodig om weer tot mezelf te komen. Als ik schrijf kom ik in een soort hyperconcentratie, die je zou kunnen vergelijken met mediteren.
Tegelijkertijd ben ik behoorlijk ambitieus. Ik wil het liefst zo snel mogelijk een zo goed mogelijk boek schrijven. Af en toe word ik moe van mezelf.
Hoe ver staat het inmiddels met je volgende boek? Als je een boek schrijft, houdt het schrijven je dan dagelijks bezig of kun je het ook periodes loslaten?
Ik heb een idee voor een nieuwe thriller, maar ik ben nog niet begonnen met schrijven. Eerst maar eens even het plot helemaal uitdenken en bedenken of ik dit boek écht wil schrijven. Op dit moment schrijf ik andere teksten. Artikelen in opdracht, boeken in opdracht (bijvoorbeeld laatst over de wijkteams in Almere) en webteksten. Als ik straks aan mijn ‘echte boek’ begin, dan schrijf ik elke dag en vind ik het moeilijk om het los te laten. Soms dwing ik mezelf daar wel toe hoor, want afstand komt het verhaal altijd ten goede.
Wat is jouw ultieme manier van ontspannen?
Schrijven 😉
Welk boek ligt er nu op je nachtkastje? Is wat boeken betreft je smaak veranderd in de afgelopen tien jaar?
Op dit moment ben ik in 3 boeken bezig. Winters Paradijs van Sarah Morgan; een echte chicklit. Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit van Bianca Toeps; een non-fictie over autisme. En Tegenlicht van Esther Verhoef; een thriller die ik als luisterboek lees.
Mijn leessmaak is niet echt veranderd in de afgelopen tien jaar. Ik lees nog steeds alles door elkaar. De meeste boeken lees ik trouwens niet uit. Het leven is te kort om boeken te lezen waar je niet blij van wordt.
Van welke auteur (s) lees je echt alle boeken?
Ik ben al een eind op weg in het oeuvre van Esther Verhoef.
Is er een boek waarbij je dacht ‘potverdorie, ik wou dat ik dat had geschreven’? En zo ja, waarom dan?
O ja, heel wat boeken. Om er drie te noemen: De kaasfabriek van Simone van der Vlugt, Geheim leven van Carla de Jong en Het litteken van Vossensteyn van Maria Boonzaaijer. Nu ik zo kijk naar dit lijstje valt me op dat er geen enkele thriller in dit rijtje staat, dus oké dan, ook Lieve mama van Esther Verhoef.
Waar kunnen we je ‘s nachts voor wakker maken?
Onze dochter slaapt nog niet elke nacht door, dus zij maakt me vaak wakker. Alhoewel dat letterlijk vermoeiend is, zijn dat ook altijd mooie momenten. Samen in het donker, een kusje, als ze dan zegt: ‘slaap lekker mama’…
Waar jullie me ’s nachts voor wakker kunnen maken? Ik zou zeggen: laat me maar liever een nachtje doorslapen.
En als laatste vraag: Wat is je lievelingseten en zou je daar het recept van met ons willen delen?
Als ik niet zo lekker in mijn vel zit, dan verwent mijn man Bas me door lekker te koken. Een van de gerechten die altijd slaagt is melanzane parmigiana. Zijn recept is geheim, maar dit komt aardig in de buurt: https://www.leukerecepten.nl/recepten/melanzane-parmigiana/
Lees ook Bianca’s recensie van Minnaar van Ilse Ruijters Ilse
