In samenwerking met Uitgeverij LetterRijn mochten wij onlangs een leesclub organiseren voor Graf 521 van Franziska Weissenbacher.
Voor de leesclub werden zes deelnemers geloot: Petra Holla, Tineke Spraakman-Visscher, Karin van Gemst, Chantal Hofmeester, Monique Mulder Olink en Karen Steyeart.
Namens Thrillers & More nam Lilian Brugel-Berbers deel, die ook de leesclub leidde samen met Alexander Roessen, en uiteraard was de auteur zelf ook van de partij.
Voor het lezen hebben de deelnemers allemaal een mening over de cover en verwachtingen van Graf 521.
Monique: De cover spreekt mij meteen aan. Juist doordat deze rustig is en doorloopt aan de achterkant. Je ziet een schop in omgewoelde aarde. Is het een vers graf of wordt er een graf ‘opengemaakt’? Het zet mij aan het denken, wat is er aan de hand? En wat betekent ‘graf 521’? Wordt er misschien een lugubere ontdekking gedaan?
Tineke: Het omslag is veelzeggend in combinatie met de titel. Dit is geen moestuin aan het begin van het seizoen. Mooi dat de foto ook op de achterflap doorloopt. De korte beschrijving van de auteur vind ik altijd mooi, die maakt ook nieuwsgierig. Ik verwacht een spannend boek en maak graag kennis met Laura en Hans.
Chantal: Ik ben heel benieuwd wie er in de kerk is begraven en hoe dit ongezien heeft kunnen gebeuren. Ik verwacht een spannend en wellicht mysterieus verhaal met ook wel wat spanning tussen de verschillende personages.
Karen: De cover spreekt mij aan, omdat deze vooral vragen oproept. Een schop in de aarde, en in kleine lettertjes ‘thriller’ erbij. Dan begin ik mij vooral af te vragen wie/wat er onder de aarde ligt. Dit zal geen boek zijn dat over tuinieren gaat. Als je dan ook nog de korte inhoud leest, ben je volledig nieuwsgierig naar het hele verhaal.
De schrijfster is nieuw voor mij, dus ben benieuwd hoe haar schrijfstijl is, en of deze mij kan bekoren.
Karin: Het omslag oogt rustig door de donkere kleur, en de foto en titel zeggen genoeg. Leuk bedacht dat de cover doorloopt naar de achterflap. Een korte omschrijving van het verhaal vind ik zelf prettig, en ja, ik ben nieuwsgierig geworden! Iets bij deze cover raakt mij.
Ik verwacht een nieuwe auteur te ontdekken die mij bij hopelijk zal verrassen, spanning en een mooie setting (kathedraal), een boek met Hollandse nuchterheid. Hiermee bedoel ik geloofwaardige personages en situaties. Geen bloederige details. Een boek dat lekker wegleest.
Petra: Het graf met een nummer deed mij denken aan de tv-serie Graf zonder naam van Kees van der Spek. Dan lees ik de achterkant en is het totaal anders dan ik verwachte. De eerste zin nodigt met de woorden ‘ternauwernood aan de dood ontsnapt’ al uit. De tekst is uitnodigend en ik verwacht wat verrassende wendingen.
Tijdens het lezen van Graf 521 geven de deelnemers aan hoe het boek hun bevalt en waarom.
Het verhaal bevalt de lezers vanaf het begin goed; de proloog wakkert direct de nieuwsgierigheid aan, en korte, krachtige hoofdstukken die lekker vlot weglezen zorgen dat het boek moeilijk weg te leggen is.
Karen: Het is een leuke vlotte, eenvoudige en beeldende schrijfstijl die gebruikt wordt. De korte hoofdstukken zorgen ervoor dat je als lezer al sneller eens een hoofdstuk wil lezen, maar … ik heb dus paar keer ‘snel nog een hoofdstukje’ willen lezen, maar ik was zo mee in het verhaal dat ik het boek niet kon wegleggen, en zo bleef dan (huishoudelijk) werk liggen.
Dit boek slorpt mij op, ik kijk ernaar uit om erin te lezen. Zalig, zulke boeken lees ik graag.
Petra: De data boven de hoofdstukken zorgen ervoor dat ik een heel realistisch beeld van het verhaal krijg. Dat heeft zeker een meerwaarde. Wat mij verder opvalt is de zeer goede research over de Sint Jan, de stad ‘s-Hertogenbosch. Super, dit geeft het boek zeker meer diepgang.
Ook de personages in Graf 521 bevallen goed, zoals Laura en Hans, die net zijn verhuisd van Amsterdam naar ‘s-Hertogenbosch en hier proberen hun draai te vinden.
Chantal: Dit beschrijft Franziska heel goed, vind ik. Laura en Hans proberen hun collega’s beter te leren kennen en hierdoor leren wij ze als lezer ook beter kennen. Ik heb ook helemaal niet het idee dat ik het eerdere boek had moeten lezen. Dit verhaal is prima los te lezen. Ik ben natuurlijk wel heel nieuwsgierig naar hun zaak in Amsterdam.
Petra: Laura en Hans zijn mijn favoriete personages. Vooral hun zoektocht binnen het nieuwe team en de verbinding met het oude team worden zo herkenbaar en reëel geschreven. Hoewel je dit boek zeker los kan lezen van ‘De Matchmaker’, ben ik door de kleine terugkoppelingen wel ontzettend benieuwd naar wat daar nu werkelijk in Amsterdam is gebeurd.
Karen: In de meeste boeken die ik lees, hebben de agenten thuis problemen. Het is heel leuk om nu eens een koppel te hebben, waar het goed bij gaat. Marechal vind ik een leuk, rustig, vredig personage. Voor Josee hoop ik dat haar wens psycholoog te worden uitkomt, ze lijkt mij een leuke dame. En Laura, die durft op te komen voor wat ze wil en denkt, kan ik ook best appreciëren.
Tineke: Mooi dat het boek wisselt vanuit het perspectief van de dader en de rechercheurs. Hans en Laura komen sympathiek over, hun karakters zijn mooi beschreven. Hans spreekt mij als persoon het meest aan. De proloog maakt al heel nieuwsgierig: wat is hier aan de hand? Franziska, volgens mij heb je ruim de tijd aan research besteed. Het boek is spannend, zonder gruwelijke details.
Karin: Soms is de schrijfstijl iets te beeldend. Bijvoorbeeld: ‘Op zijn kalende hoofd met restanten grijzend haar heeft hij een blauwe wollen muts gezet en zijn grote postuur is gehuld in een dikke duffelse jas.’
De hoofdpersonages zijn goed uitgewerkt. Ik herken het ongeduldige en ‘opvliegende’ van Laura en heb sympathie voor Hans als tegenhanger van Laura. Een geweldig koppel.
De invalshoek van hun recente verhuizing en hierbij hun draai vinden in een nieuwe werkomgeving vind ik leuk bedacht. Graf 521 is zeker goed te lezen als standalone!
Korte hoofdstukken met data maken het overzichtelijk. Je pakt het boek hierdoor ook makkelijker op voor even een leesmomentje.
Prettig is de research van ‘s-Hertogenbosch en de Sint Jan, dit komt de sfeerbeleving ten goede. Ik herkende ook de rondvaart over de Binnendieze.
Vragen aan de auteur
Franziska Weissenbacher nam ook deel aan de leesclub om vragen van de lezers te beantwoorden.
Chantal: Franziska, ik vroeg me af of je research hebt gedaan naar de werkwijze van de politie en de forensische opsporing. Het komt namelijk heel geloofwaardig over. Ik heb echt genoten van het boek. Ik ben heel nieuwsgierig naar een volgend verhaal van Laura en Hans. Ben je daar al aan begonnen?
Franziska: Ik heb inderdaad best veel research gedaan. Als er iemand in mijn zoekgeschiedenis duikt, denkt die minstens dat ik zelf een moord wil plegen …
Verder heb ik een paar keer dingen gevraagd aan een vroeger buurmeisje dat nu rechercheur is. Het volgende verhaal is in de maak! Weer in en rond ‘s-Hertogenbosch.
Petra: Mijn complimenten voor jouw research naar de Sint Jan, het nonnenklooster en de politiewerkzaamheden. Genoten. Komt er een deel 3?
Franziska: Dankjewel! En jazeker. Ik ben er nu aan bezig. De eerste twee doden zijn gevallen …
Karin: Is ‘s-Hertogenbosch bij toeval de stad in Graf 521, of heb je ‘iets’ met ‘s-Hertogenbosch? Heb je zelf research gedaan of je ingelezen? De sfeer is erg goed neergezet, mijn complimenten!
Heb je ambities voor een boekverfilming? Lees je zelf vaak en wat is jouw favoriete genre?
Franziska: Dank voor de complimenten! Ik heb inderdaad iets met ‘s-Hertogenbosch. Ik ben opgegroeid in Amsterdam en toen naar Brabant meegenomen door mijn ouders, naar Veghel. ‘s-Hertogenbosch deed me denken aan Amsterdam. Maar dan wat liever en kleiner. De meeste dingen die ik beschrijf, heb ik dus zelf gezien/gedaan en de wetenswaardigheden over de Sint Jan heb ik uit boeken en bezoeken. Haha, ja – ik zou het best in een serie willen zien op tv, maar dat is nog wat te veel eer denk ik. Zelf lees ik graag thrillers of een roman met mysterie.
Karen: Op uw FB-pagina zette u foto’s van de kathedraal en de ‘bellende engel’. Dit vond ik supertof, want op deze manier kon ik mij nog beter alles inbeelden!
Franziska: Vorige week een fotorondje gedaan! Helaas stond de toren helemaal in de steigers, maar het blijft mooi.
Tineke: Ik las al dat er een vervolg komt. Ik ga zeker ook het eerste deel nog lezen, ben wel benieuwd wat er met Laura en Hans is gebeurd in Amsterdam. Is er voor jou ook een speciale reden om voor ‘s-Hertogenbosch te kiezen voor het tweede en straks het derde boek?
Franziska: Ik ben in Amsterdam begonnen, misschien omdat ik daar zelf ook ‘begonnen’ ben. Tegenwoordig ben ik thuis in Brabant en de inspiratie voor Graf 521 deed ik hierop. Ik heb toen nog even erover zitten denken om de rechercheurs hier op vakantie te laten zijn, maar dat vond ik onrealistisch. Dus toen kwam de overplaatsing in me op. Dat heeft natuurlijk het handige voordeel dat ik veel makkelijker even mijn plaatsen delict kan bezoeken!
Monique: Wat ik zelf ook zo mooi vind is dat in het boek bijv. het Surinaamse restaurant Tante Wonnie voorkomt. Ik heb veel dingen opgezocht en het klopt tot in het kleinste detail. Dit maakte het verhaal voor mij nog echter en spannender. Hoe kom je aan het idee van dit verhaal/deze serie? Loop je dan bijvoorbeeld door ‘s-Hertogenbosch? Hoeveel uur besteed je aan schrijven per dag? Combineer je dit met research? Wanneer je niet leest, wat doe je dan? Vind je het spannend dat je nu ook in deze leesclub zit en wij eventuele kritiek uiten? Zo te lezen is het allemaal positief.
En hoe zit het met het onderbuikgevoel van Laura, betreffende Bas? Ik ben heel erg benieuwd naar deel 3, wanneer verwacht je dat dit uitkomt? Heel veel succes met het schrijven hiervan!
Franziska: Ik ga heel graag naar ‘s-Hertogenbosch en in het boek zitten verschillende dingen die ik zelf heb gedaan. Bij Tante Wonnie eten, bijvoorbeeld!
Voor de Sint Jan, waar ik de inspiratie voor dit boek opdeed, ben ik wel nog extra teruggegaan en heb ik ook boeken gelezen over de kathedraal. Andere dingen komen uit mijn geheugen en deed ik niet speciaal voor het boek, maar waren nu wel nuttig.
Ik schrijf heel onregelmatig. Soms een heel klein stukje (uurtje) en soms de hele dag of avond. Net hoeveel inspiratie of tijd ik heb. De research doe ik inderdaad vaak tussendoor. Dan wil ik iets schrijven en denk ik: hm, klopt dat wel helemaal? En dan ga ik googelen of iets nalezen in een naslagwerk. Naast lezen ben ik graag creatief bezig en ik pas op de kleinkinderen. Ik werk als oproepkracht en daar hoort ook paneren bij. Dat is best een rustig werkje om in mijn hoofd plots uit te werken voor verhalen.
Ik vind het superspannend! Deze leesclub en ook andere recensies. Het is heel moeilijk mijn eigen verhalen te beoordelen en dan is het maar afwachten hoe ze het doen in de grote wereld. Ook probeer ik alle feedback mee te nemen voor volgende verhalen. In het volgende deel krijgt het onderbuikgevoel van Hans en Laura weer meer vorm. Er wordt aan gewerkt, en ik verwacht dat het begin 2022 uitkomt!
En dan is het boek uit. Wat vinden we ervan wanneer het boek is dichtgeslagen? Klopten de verwachtingen die de lezers aan het begin hadden?
Monique: Het kon alle kanten op, maar met de titel en cover kon het haast niet anders dan dat dit een spannend verhaal ging worden. Een thriller. Dat het om een ’toegevoegd’ graf zou gaan in een kerk – hoe luguber – had ik totaal niet verwacht. De titel van het boek dekt precies het verhaal. Ik had geen betere kunnen vinden. Ook de duidelijke uitleg van de Sint Jan, de historie, alles klopt gewoon.
Tineke: Uit de cover maak je niet direct op dat het graf zich in een kerk bevindt, dit wordt al snel duidelijk tijdens het lezen. De titel vind ik mooi gevonden, het verwijst naar de oude – nu geruimde – graven in de kerk. En het boek begint al gelijk spannend, je vraagt je af hoe de dader tot zo’n gruwelijke daad komt.
De scène die het meeste is bijgebleven, was vooral de proloog.
Petra: Daar kwam de spanning al meteen. Ik wilde verder en verder lezen.
Monique: Ik wilde ook meteen verder lezen. Wat is er aan de hand, en wie en wat zit erachter? Ook het pesten in de jeugd van Marion heeft mij geraakt. Het is niet te bevatten wat dit met een mens kan doen en, wat dan nu ook blijkt, jaren later nog meespeelt. Het kan je zo kapot maken.
Konden de lezers zich identificeren met de hoofdpersoon?
Monique: Ik kan mij zeker wel identificeren met de hoofdpersoon. Laura wil graag de controle houden en is tevens ongeduldig. En Josee, zij wil het liefst op de achtergrond blijven, maar doet achter de schermen ontzettend veel werk. Echt een schat van een vrouw. De personages werden goed neergezet.
Karin: De hoofdpersonages zijn reëel geschetst; bij Laura herken ik het gedrevene en haar ongeduld, bij Hans het zorgzame, en bij Marion haar ontstane onzekerheid door het pesten.
Chantal: De perspectiefwisseling tussen dader en recherche is heerlijk om te lezen. Zo kun je zelf meedenken. Al is een en ander al vrij gauw duidelijk, toch blijft het gissen wat er precies is gebeurd en waarom. De karakters zijn heel realistisch neergezet, je leeft met ze mee. Je wil graag dat Laura en Hans aarden in ‘s-Hertogenbosch. Ik ben nu ook wel heel erg nieuwsgierig wat er [in het vorige boek] in Amsterdam is gebeurd. Ik ga zeker het vorige boek ook eens lezen.
De schrijfstijl is onze leesclubdeelnemers ook goed bevallen.
Petra: De schrijfstijl was vlot, duidelijk en had verrassende wendingen. Ik vond het heerlijk dat er beeldend werd geschreven, zo kon ik mij een beeld vormen van hoe het eruitzag. Zeker de bellende engel, die heb ik opgezocht. Subliem gevonden.
Tineke: De mooie omschrijving van de Sint Jan en ‘s-Hertogenbosch zijn ook zeker van meerwaarde, dit maakt dat je het als het ware voor je ziet.
Monique: De schrijfstijl vind ik erg fijn. Leest makkelijk en vlot. Hoofdstukken zijn niet te lang en de tijdsaanduiding vind ik zelf erg prettig.
Over de opbouw van Graf 521 vonden de lezers het volgende:
Monique: Het hele totaal plaatje klopt van dit boek. De historie van de Sint Jan, tante Wonnie, etc. dit maakt het voor mij nog levendiger en kon ik mij iedereen in het verhaal echt op die plekken voor mij zien (heb deze opgezocht) dit maakt het voor mij echt levendig. Is er een nieuwe politieserie met Laura en Hans in de maak?
De opbouw van het verhaal vind ik goed. Alhoewel ik al snel doorhad wie de dader was, vond ik dit niet echt storend.
Chantal: De opbouw van het verhaal was heel makkelijk leesbaar, door de korte hoofdstukken met datum. Dit nodigde uit om door te blijven lezen. De proloog is ook meteen heel spannend en roept vragen op waarop je antwoorden wilt hebben.
Karin: Dat het verhaal vanuit twee perspectieven wordt verteld en tijdsprongen maakt, ervaar ik als prettig.
Tineke: Tijdens het lezen over de dader had ik al het idee welke kant het opging, maar dat was absoluut niet storend. Langzaam maar zeker valt alles op zijn plaats.
Karen: Het verhaal is heel mooi opgebouwd, en de spanning is er van begin tot einde. De plot is ook goed, hoewel een beetje voorspelbaar. De epiloog vond ik ook heel leuk om te lezen.
Ik ben heel blij dat ik dit boek heb gelezen, ik vond het super en kan het zeker aanraden.
Over Franziska is men het eens:
Karin: Franziska Weissenbacher was tot nu toe een onbekende auteur. Ik ben dus blanco in Graf 521 begonnen, en werd aangenaam verrast door de mooie details van de Sint Jan en ‘s-Hertogenbosch, de vlotte schrijfstijl en een leuk plot! Graf 521 heeft potentie voor een boekverfilming!
Tineke: Ik heb van het boek genoten en kijk zeker uit naar een volgend deel.
Franziska Weissenbacher was voor mij nog een onbekende auteur, dus ik stapte er blanco in. Ga zo door, je hebt er een fan bij!
Karen: Franziska Weissenbacher, proficiat met dit boek, en bedankt om mij enkele uren spannend leesplezier te geven! Ik ben fan!
Monique: Ik begin altijd blanco in een boek. Met Franziska was ik nog niet bekend. Het eerste deel ken ik niet, maar ga ik zeker weten lezen. Kijk nu al uit naar deel drie wat in het voorjaar van 2022 zal verschijnen. Ik heb het in ieder geval al genoteerd. Heb dit boek met veel plezier gelezen. Dank je wel Franziska. Ik zou toch echt eens vragen of dit niet verfilmd kan worden … Chapeau!
Dan rest nog het eindoordeel van de leesclub Graf 521.
Petra, Chantal, Monique en Karen geven Graf 521 maar liefst 4 sterren. Tineke en Karin geven het boek 3 sterren.
We sluiten de leesclub dus af met een gemiddelde van afgerond 3,5 ster.
Met dit verslag is de leesclub Graf 521 officieel voorbij.
Bedankt allemaal voor jullie enthousiasme en medewerking! Ook bedanken we natuurlijk Uitgeverij LetterRijn, voor het beschikbaar stellen van de leesexemplaren en het mogelijk maken van deze leesclub. En Franziska Weissenbacher, super bedankt voor je enthousiaste deelname aan deze leesclub. Graf 521
Lees hier ook de recensie van Lilian
