Titel: Als doden spreken
Auteur: Mel Hartman
Serie: Dodenreeks #2
Genre: Young Adult – Urban fantasy
Uitgever: Hamley Books
Publicatiedatum: februari 2021
Aantal bladzijdes: 301
Recensie: Miriam
Over de auteur
Mel Hartman debuteerde in 2007 met De Fantasiejagers, gevolgd door verschillende boeken en kortverhalen. In 2020 verscheen Als doden dromen. Als doden spreken is het tweede boek in de reeks.
Het verhaal
April Charles is nogal geschokt na alles wat er gebeurd is in Als doden dromen. Ze verdrinkt haar zorgen en angsten met alcohol en ze ligt al dagen aan een stuk bij haar vriend Pat op de bank. Een bank waar ze liever niet vanaf komt, want ze ligt er wel lekker en als ze van die bank af komt moet ze het een en ander onder ogen zien. En confrontaties aangaan is iets wat April nog altijd liever uit de weg gaat. Zeker die met haar geliefden Zev en Ilse.
Daar komt verandering in als een dode vraagt haar te spreken. Dat is op zich niets nieuws, praten met doden is een van haar gaven en dat heeft ze al vaker gedaan. Maar het is nog nooit gebeurd dat er een dode heel specifiek heeft gevraagd om haar te spreken.
De dode vertelt April dat er een journaliste erop gebrand is te onthullen dat April niet van deze wereld is. Er zijn foto’s en uit het blog van de journaliste blijkt dat ze niet de enige is die erachter wil komen wie of wat April precies is en waar zij vandaan komt. Een vriendin van April komt in gevaar door toedoen van de journaliste en April moet alles op alles zetten om ervoor te zorgen dat haar vriendin het er heelhuids vanaf brengt en dat haar geheim niet openbaar wordt gemaakt.
Gelukkig staat ze er niet alleen voor!
‘Ah meid,’ zei ze grinnikend. ‘Vertel nou maar gewoon de waarheid over wie je bent en wat jullie hier doen.’
Als je het eerste deel Als doden dromen nog niet gelezen hebt, dan zou ik dat absoluut aanraden om dat te doen voordat je aan dit boek begint. Het verhaal gaat namelijk verder daar waar deel 1 eindigde.
Aan fantasie geen gebrek bij Mel Hartman en in Als doden spreken dompelt ze de lezer met alle gemak weer onder in de magische (droom)wereld van Terr en zijn bewoners. Het voelt een beetje als thuiskomen en ondanks dat Terr niet nieuw meer is, weet Hartman de lezer toch weer in de ban van deze magische wereld te krijgen. Nieuwe, krachtige personages tegenover oude bekenden is waar dit verhaal het vooral van moet hebben. De Godin van ziekte en verderf Sekhmet is een geweldige aanvulling op het kleurrijke gezelschap rondom April.
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van April in (soms hele) korte hoofdstukken. Dat doet vermoeden dat er veel vaart in zit in het verhaal, maar dat is niet altijd het geval. Ondanks de korte hoofdstukken is het soms traag vanwege de uitgebreide beschrijvingen van de omgeving en de situatie waarin April en haar vrienden zich op dat moment bevinden. De vlotte, frisse schrijfstijl van Hartman en de humor die zij in haar verhaal verwerkt maken dat ruimschoots goed.
Als doden spreken is een zeer waardig vervolg op Als doden dromen en ik ben enorm benieuwd wat het slot in deze trilogie voor April in petto heeft.
4 sterren voor Als doden spreken.
Miriam
