Namens Hamley Books mochten wij een leesclub organiseren voor de thriller Geheugenspel van Nina Verheij. Voor de leesclub werden 6 deelnemers geselecteerd, deze keer waren de gelukkigen: Sofie Ovaere Abrazatucasa, Brigitte Bos, Annemarie Van de Kuilen, Karen Steyaert, Anita de Groot, Sabrina Verschaeve. Namens Thrillers & More nam Danielle Henssen deel aan de leesclub. Uiteraard was Nina Verheij zelf ook van de partij om gezellig deel te nemen aan de leesclub. De leesclub werd gehouden onder leiding van Alexander/Danielle.
Voor het lezen hadden de deelnemers allemaal een mening over de cover en hun verwachtingen van Geheugenspel. Hieronder zetten we even kort een aantal meningen op een rijtje.
Karen: Mysterieuze cover… Wie is de man op de cover en wat is de link met het verhaal.
Als de man voorkomt in het verhaal, kan je op dit personage een gezicht kleven, dit vind ik altijd leuk ?
Ik zou in de winkel dit boek opnemen omdat het zinnetje “wat als je de waarheid niet kent?”, mijn nieuwsgierigheid prikkelt ? De auteur is mij onbekend, dus benieuwd… De preview spreekt mij enorm aan, ik verwacht een spannend verhaal met onverwachte wendingen.
Anita: De cover is voor mij intrigerend door het zinnetje: “Wat als je de waarheid niet kent?” De dode man in de parkeergarage en de markeringstekens van de politie vind ik mooi en goed weergegeven en zou dit boek zeker oppakken in de boekhandel. De verwachtingen vind ik moeilijk, ik hoop op een goed en spannend verhaal dat ik in 1x uitlees want dat zijn de leukste boeken. Het boek geeft me in ieder geval een goed gevoel en ik hoop dat het onvoorspelbaar is en lekker leest. Auteur is voor mij nieuw.
Annemarie: De voorkant van het boek sprak me gelijk aan toen ik het voorbij zag komen.
Ja, ik zou het zeker oppakken in de boekenwinkel. Ik lees altijd het voorwoord en als dat spannend is, zal ik het zeker gaan lezen. Vorig jaar kwam Nina Verheij met haar debuut. Helaas heb ik die nog niet gelezen. Ik hoop dat het een goed verhaal is en laat me verrassen. ?
Sofie: De ganse cover die doorloopt op de achterkant, de titel in combi met de zin ” wat als je de waarheid niet kent” en het bordje nr 4 bewijsmateriaal geeft alles een mysterieuze sfeer en dat is toch meteen mijn aantrekking naar dit boek.
De verwachtingen van het boek en de schrijfster? Ik ken de schrijfster (nog) niet, las wel dat dit het tweede boek is in de verhaallijn van hoofdpersonage Emily en hoop dat ik niet te veel info mis uit het eerste deel maar ben wel heel erg benieuwd en ik verwacht een kluwen van spanning en complottheorieën.
Ondanks dat de leesclub rondom de feestdagen liep ging iedereen er toch snel doorheen. In het tweede deel van de leesclub kwamen de reacties van de deelnemers binnen over hoe het boek hun tijdens het lezen bevalt en waarom.
Karen: Het boek leest heel vlot, maar het is wel even worstelen met de personages. Omdat ze bijna allemaal in de 2 jaartallen voorkomen, moet ik soms eens nadenken of ik in 1998 of 2019 zit. Gelukkig maak ik steeds notities tijdens het lezen ? Ik vind het best wel spannend, en wil verder lezen om te weten te komen wie de echte daders zijn.
Sofie: In het begin is er concentratie nodig om alle personages bij te houden maar je voelt dat het ook bewust zo is geschreven om de spanning op te bouwen, zalig! En omdat de verhaallijnen beetje per beetje bij elkaar komen, zeker vanaf de helft van het boek wordt het alleen maar nog leuker lezen ?
Sabrina: Het verhaal wisselt tussen het heden en het verleden, alsook veel verschillende personages. Ik had er niet echt moeite mee, maar heb me toch wat meer moeten concentreren. De spanning neemt beetje per beetje toe. Het is een aangename schrijfstijl en ik heb nog geen bijzondere stukjes of leuke citaten tegenkomen, maar dit is niet nodig voor mij want het verhaal leest heel vlot. Ik ben ook wel een persoon die de waarheid, de echte waarheid, wil kennen.
Birgitte: Het boek leest lekker snel! In het begin is het inderdaad even opletten wie er allemaal zijn en in welk jaar je bent, maar dat went snel. Ik ben niet iemand die bepaalde quotes of citaten onthoudt. Ik wil naar de ontknoping…
Tijdens het lezen hadden de deelnemers nog een aantal vragen aan Nina Verheij:
Anita: Hoi Nina, Ik heb je boek inmiddels binnen en op de cover staat de intrigerende zin Wat als je de waarheid niet kent? Wilde je dat zelf graag op de cover hebben?
Nina: Leuke vraag, Anita. We wilden graag een tagline toevoegen die nog iets extra’s zou zeggen m.b.t. de inhoud van het verhaal zonder te veel te verraden. Als toevoeging bij de titel zeg maar.
Er zijn eigenlijk twee woorden die een belangrijke rol spelen in ‘Geheugenspel’, namelijk waarheid en geweten. Geweten hebben we op de achterkant gezet met de tagline ‘Hoe zuiver is jouw geweten?’ En deze met waarheid is dus op de cover terecht gekomen om extra nieuwsgierigheid te wekken.
Sofie: Hey Nina, schrijf jij de karakters, eigenschappen, van jouw personages ergens uit of zit dit allemaal in je hoofd en krijgen ze verder vorm volgens je in jouw verhaal vordert?
Nina: Leuke vraag. Ik hou karakterprofielen bij van mijn personages, waarin ik de belangrijkste gegevens noteer m.b.t. hun gezinssituatie, uiterlijk, hobby’s, geboortedatum, karaktereigenschappen, dat soort dingen. Ook vind ik het leuk om er foto’s bij te zoeken, zodat ik ze echt voor me zie.
Van de personages die ook in Fatale Keuzes voorkomen, had ik natuurlijk al veel uitgedacht, maar van de nieuwe personages ontwikkelt zich dat vaak nog wel een beetje tijdens het schrijven. Dan bedenk ik bijvoorbeeld opeens een extra hobby die van pas komt of er ontstaat een volledig nieuw personage voor een bijrol. Zo’n naam voeg ik dan toe aan mijn document, zodat ik niet vergeet hoe hij ook alweer heet als ik hem later nog eens nodig heb. ?
Annemarie: Af en toe lees ik bij andere auteurs dat ze buiten / onderweg een anekdote meemaken. Ze krijgen ineens een idiee die ze graag bij enkele personages toe willen passen in een nieuw verhaal. Dan willen ze dit zo snel mogelijk opschrijven. Herken je dit?
Nina: Vanwege de hele coronasituatie gebeurt me dat het laatste jaar helaas minder vaak, omdat ik natuurlijk minder buiten kom, maar ik kan me nog goed herinneren dat ik een keer uit het station kwam toen ik onderweg was naar mijn vorige werk en dat ik een meisje voor me zag lopen waarvan ik meteen dacht: dat zou een mooi personage zijn. Ze liep alleen nogal stevig door, dus ik moest ook even mijn pas versnellen, ha ha. Al lopend heb ik toen geprobeerd om zoveel mogelijk details van haar uiterlijk te onthouden en toen ze uit beeld verdween en ik bij mijn kantoor was aangekomen, heb ik meteen aantekeningen gemaakt in mijn telefoon. ? Ik vond het ook altijd wel leuk om in de trein gesprekken van andere mensen af te luisteren. Helaas heeft dat me tot nu toe alleen nog geen scènes voor mijn boeken opgeleverd.
Sabrina: Hallo Nina, ben je al bezig aan een nieuw (ander) boek?
Nina: zeker, Sabrina! ? Een paar maanden geleden heb ik de eerste 40.000 woorden voor het derde (waarschijnlijk laatste) deel over Emily geschreven. Blinde Wraak zal dat boek gaan heten. Emily vindt op een ochtend het lichaam van een vrouw op het dakje naast haar balkon. Ze is heel mooi neergelegd als Vrouwe Justitia, met een blinddoek, weegschaal en zwaard. Alleen heeft Emily geen idee wie deze vrouw is en wat de boodschap is die haar lichaam moet overbrengen.
Ook heb ik in november meegedaan met National Novel Writing Month. Tijdens deze maand is het de bedoeling dat je in 30 dagen 50.000 woorden schrijft. Ik heb er toen voor gekozen om eens een ander genre te proberen, namelijk Young Adult. Deze YA gaat over de 17-jarige Jo die worstelt met schuld- en wraakgevoelens. Samen met de 10-jarige Fien trekt ze door de Karpaten in Oekraïne. Ze heeft een deadline, maar daar kan ik nog niet zoveel over verklappen. ?
Karen: Hey Nina, Ik ben misschien de enige die dit “voelde” als lezer, maar soms dacht ik dat er tussen Max en Emily iets meer ging groeien…. ?
Nina: Grappig dat je dat zegt. Ik wilde inderdaad een soort spanning tussen hen creëren waarbij het gevoelsmatig alle kanten op zou kunnen gaan: zowel de romantische kant als de slechte (ik-speel-een-spelletje-met-je) kant. ? Leuk dat je dat aanvoelde.
Birgitte: Jouw eerste boek Fatale keuzes verscheen vorig jaar, in dit gekke corona-jaar komt het tweede boek vd trilogie uit. Zit er een verschil in hoe het boek ontvangen wordt door de mensen? Of merk je dat er nu misschien meer gelezen wordt?
Nina: Ik heb wel het idee dat mensen meer aan het lezen zijn geslagen, maar het grootste verschil is eigenlijk dat alle fysieke boekenevenementen niet doorgaan en veel mensen niet meer zomaar een boekhandel in lopen.
De Boekenbeurs in Antwerpen was vorig jaar toch wel echt een hoogtepunt, waar we lezers, boekbloggers en andere auteurs konden ontmoeten. Zo mooi ook om al die duizenden boekenliefhebbers te zien rondlopen. Dan realiseer je je dat het boek verre van dood is. ? Dat maakte het verschijnen van Fatale Keuzes meteen heel echt. Net als mijn boekvoorstelling in het politiebureau in Leiden waar de Emily-trilogie zich afspeelt.
Hoewel alle online dingen die worden georganiseerd natuurlijk hartstikke leuk zijn, blijft alles toch iets abstracter en dringt het soms minder tot me door dat er een tweede boek is, ha ha. Hopelijk kunnen er volgend jaar in aangepaste vorm toch weer wat bijeenkomsten worden georganiseerd. ?
En dan is Geheugenspel uit. Wat vinden we ervan als het boek is dichtgeslagen? Wij vroegen de deelnemers antwoord te geven op de volgende vragen:
Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent?
Karen: Het boek leest heel vlot! In het begin moest ik even goed nadenken bij de namen en in welk jaartal we zaten, maar gaandeweg word je dit gewoon als lezer.
De hoofdstukken zijn niet te lang, en dit leest ook vlot.
Sofie: Ik heb genoten van dit boek! Vlotte schrijfstijl, niet te veel details/ uitweiding bij iedere beschrijving zodat je steeds goed in het verhaal blijft, spanning goed opbouwend maar ook mysterieus tot op het einde.
Sabrina: De schrijfstijl vond ik heel aangenaam en vlot. Een goede opbouw van het verhaal, ik ben wel benieuwd naar het eerste deel en het laatste (hopelijk niet ?) deel.
Annemarie: De schrijfstijl vond ik prettig. Goede duidelijke taal en geen struikelblokken.
Birgitte: Het boek is op een fijne manier geschreven met de korte hoofdstukken en geen moeilijke, ingewikkelde zinnen. Dat vind ik altijd prettig. Ook is het duidelijk in welk jaartal je zit met lezen.
Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich?
Sofie: De opbouw vond ik in het begin wat moeilijk bij te houden, vele personages om te leren kennen en zeker met de 2 verschillende tijdslijnen was mijn volle concentratie nodig maar naarmate de verhalen samen komen krijg je beter inzicht en kom je volledig in de spanning van de zoektocht van Emily.
Karen: Het verhaal is goed opgebouwd , leuk dat we ook terug gaan in de tijd en we zo alles beleven van de gebeurtenissen. Op de manier komen we ook als lezer de waarheid te weten. Naar het einde van het verhaal toe komen alle verhaallijnen goed samen, de puzzelstukken vallen mooi in elkaar. ?
Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen?
Birgitte: Ik had niet echte verwachtingen over het boek of over Nina Verheij, maar ik ben zeker positief en wil graag ook de andere boeken lezen!
Annemarie: Ik hoopte dat het een spannend verhaal zou zijn. Voor mij is dit gedeeltelijk waar.
Sabrina: Het boek heeft me dus zeker en vast kunnen raken.
Anita: De verwachtingen kwamen zeker niet uit maar ik heb wel genoten van het boek.
Sofie: Mijn verwachtingen van het boek zijn zeker en vast ingelost.
Dan rest alleen nog het eindoordeel van Geheugenspel in punten:
Sabrina: 4 sterren
Annemarie: 3 sterren
Birgitte: 3,5 ster
Karen: 4 sterren
Sofie: 5 sterren
Danielle: 4 sterren
We sluiten de leesclub Geheugenspel af met een waardering van 4 sterren.
Met dit verslag is de leesclub Geheugen officieel tot een einde gekomen. Bedankt allemaal voor jullie enthousiasme en medewerking aan deze leesclub! Hamley Books bedankt voor het beschikbaar stellen van de leesexemplaren en het mogelijk maken van deze leesclub.
Nina Verheij, super bedankt voor je enthousiaste deelname aan deze leesclub en je uitgebreide reacties!
Danielle
Lees hier ook de recensie van Geheugenspel door Danielle
