Heb ik echt zo’n criminele geest? – door Franziska Weissenbacher
Soms schrik ik van mijzelf. Heb ik echt zo’n criminele geest? Wat zegt dat over mij, de persoon waarvan heel veel mensen zeggen: ‘Jij bent zo lief, jij lacht altijd, jij bent vast nooit boos …’
Kennelijk gaat dat heel goed samen, of ik ben gewoon niet zo lief als iedereen denkt. Hm … Neem nou reclame. Je kan er een hekel aan hebben of niet, maar ik denk bij een reclame over hoe je van je auto af kan komen; Wat als je daar nou je schoonmoeder ofzo van maakt? En dat werd mijn eerste thrillerprobeersel, de Matchmaker. Een wandeling door de Sint-Jan in ’s-Hertogenbosch gaf me de inspiratie voor de tweede. Mijn man en ik bezochten de kerststal en maakten ook een ronde door de kathedraal. Hierbij liepen we over de oude grafplaten, die overal in de vloer liggen. Deze graven zijn al heel lang leeg, maar wat nou … Wat nou als er eentje weer gevuld zou zijn? Met een vers lijk? Er liggen 520 geïdentificeerde graven in de kathedraal. Mijn geest creëerde een extra graf, met niet één maar met twee nieuwe doden in de vloer. Graf 521.
Dan heb ik het idee, maar dat heeft een context nodig. Het denken begint. Hoe, wat, wie, wanneer en vooral; waarom. Dat is een doorlopend proces, terwijl ik stofzuig, met de hond loop, werk of boodschappen doe. Op het moment dat het verhaal vorm krijgt in mijn hoofd, schrijf ik het in een schriftje. Het wachten is op die gouden ingeving, waarmee ik kan beginnen. Dit is allemaal superleuk. Dat blijft het ook, tot het moment dat het echt werken wordt. En eigenlijk is het dan nog steeds leuk.
Een verhaal schrijven is namelijk één ding, het uitgegeven worden een ander. Ik ben een beginneling en heb nog veel te leren. Bij Uitgeverij LetterRijn heb ik dan ook heel veel geleerd. Het bleek hard werken. Herschrijven, beoordeling, nog meer herschrijven, redactierondes, nakijken. De proefdruk herlezen. De twijfels. Denken dat het niet goed genoeg is en dan beseffen dat het de toets heeft doorstaan, dus wel goed genoeg is. De leuke dingen als een cover uitzoeken, auteursfoto’s laten maken en merken dat je deel bent van een team. Mijn collega’s zijn auteurs. Jeetje, ben ik een auteur? Ja dus. Wauw.
Nu komt het laatste, heel leuke maar ook heel enge gedeelte. Graf 521 gaat verschijnen. Hoe zal het ontvangen worden? Mijn criminele geesteskind trekt de wereld in.
Graf 521 verschijnt op 26 februari bij uitgeverij LetterRijn. Opgeven voor de Thrillers & More leesclub kan tot 21 februari 12:00 uur.
Over de auteur
Franziska Weissenbacher is allround medewerkster in een frietzaak/automatiek. In haar vrije tijd schrijft ze misdaadverhalen. Ze is getrouwd, moeder van twee dochters en vier zonen en oma van een groeiend aantal kleinkinderen.
