Titel: Kwaad bloed
Auteur: Robert Galbraith
Serie: Cormoran Strike & Robin Ellacott#5
Genre: Thriller
Uitgeverij: Boekerij
Vertaling: Sabine Mutsaers & Mireille Vroege
Publicatiedatum: oktober 2020
Aantal bladzijdes: 1056
Recensie: Amanda
Auteur
Robert Galbraith is het pseudoniem van J.K. Rowling, bestsellerauteur van de Harry Potter-serie en Een goede raad. De vier eerdere Strike-boeken: Koekoeksjong, Zijderups, Het slechte pad en Witte dood schoten alle meteen naar de top van nationale en internationale bestsellerlijsten en werden verfilmd door BBC One.
Achterflap
Privédetective Cormoran Strike is op bezoek bij zijn familie in Cornwall wanneer hij benaderd wordt door een vrouw die meer wil weten over de vermissing van haar moeder, Margot Bamborough. In 1974 is zij onder mysterieuze omstandigheden verdwenen…
Strike heeft zich nog nooit op een cold case gestort, laat staan eentje van meer dan veertig jaar oud. Ondanks de kleine kans van slagen is hij geïntrigeerd door de vermissing en voegt hem toe aan de lange lijst van zaken waar hij en zijn zakenpartner, Robin Ellacott, op dit moment aan werken. Hoewel Robin niets liever doet dan hard werken, kan ze het extra werk er eigenlijk niet bij gebruiken – ze heeft al genoeg op haar bord door de scheiding, ongevraagde mannelijke aandacht en haar verwarrende gevoelens voor Strike. Op het moment dat ze in het onderzoek duiken naar de vermissing van Margot, stuiten ze op een duivelse zaak met tarotkaarten, een psychopathische seriemoordenaar en onbetrouwbare getuigen. Al snel komen ze erachter dat zelfs cold cases van tientallen jaren oud dodelijk kunnen zijn.
Mijn mening
Een mens verwacht niet dat iemand met wie je bevriend bent zomaar van de aardbodem verdwijnt. Dat heeft iets…griezeligs.
Eindelijk! Weer een nieuw deel met Cormoran en Robin in de hoofdrol! Een enorme dikke pil van ruim 1000 pagina’s. Normaal gesproken schrikt zo’n groot aantal bladzijdes mij enorm af, maar in dit geval keek ik er naar uit. Gek eigenlijk, dat wanneer je ervan uitgaat dat het een goed boek gaat zijn, het niks meer uitmaakt hoeveel bladzijdes het boek heeft. Het blijven er toch gewoon veel!
Kwaad bloed gaat verder waar Witte dood is geëindigd. Robin is in een vechtscheiding verwikkeld en Cormoran tja, die blijft maar worstelen met zijn ex en zijn vader. Wanneer Cormoran te horen krijgt dat zijn tante ernstig ziek is, doet hij er alles aan om zoveel mogelijk bij haar te zijn en er voor haar te zijn. Ze heeft altijd voor hem gezorgd, dus nu wil hij nog voor haar zorgen zolang dit kan. We zien een emotionele kant van Cormoran, hij worstelt met de gedachtes dat hij de afgelopen jaren meer bij zijn oom en tante langs had moeten gaan, meer tijd aan zijn tante had moeten besteden. Maar vooral meer zijn waardering had moeten laten blijken voor wat zij altijd voor hem had gedaan. Heel mooi en herkenbaar voor iedereen die een dierbare heeft (gehad) die ernstig ziek is. Persoonlijk vond ik het heel fijn om Cormoran van die kant te leren kennen.
Ondertussen ligt Robin in de clinch met haar ex-man Matthew in een heuse vechtscheiding. Dit brengt veel verdriet en onzekerheid met zich mee en ze vindt het moeilijk hiermee om te gaan. Gelukkig krijgt het duo een spannend onderzoek om in te duiken waardoor beiden even hun gedachten kunnen verzetten. Een meer dan veertig jaar oude verdwijning van een jonge vrouwelijke huisarts. Ze moeten echt alles uit de kast trekken om enige vooruitgang te boeken. Tussen de privéperikelen door valt dat niet altijd mee.
Wat een heerlijke personages zijn Cormoran en Robin toch. Zo goed uitgewerkt en zo levensecht. Net als de overige personages die een kleinere rol in het boek hebben. Iedereen is tot in detail beschreven en zie je zo voor je geestesoog verschijnen. Je kunt je moeiteloos inleven in de privé- en werkperikelen. Het is zalig om samen met Cormoran en Robin door de straten van Londen te dwalen en op stap te gaan naar andere plaatsen in Engeland.
Het verhaal zelf is weer geweldig uitgewerkt met oog voor detail. Straten en plaatsen worden zo goed beschreven, dat het lijkt alsof je er zelf doorheen wandelt. Je wordt het verhaal ingezogen en het laat je geen moment meer los. Het is geen enorm spannende en bloederige thriller, maar een heerlijk geschreven en spannende detective. Meepuzzelen met Cormoran en Robin is een heerlijke bezigheid en verveeld nergens. Er zijn weinig auteurs die een verhaal zo gedetailleerd en boeiend kunnen schrijven dat het aantal bladzijdes er niet meer toe doet. Maar Galbraith bezit deze gave als geen ander en weet je precies op de juiste momenten in te pakken en mee te nemen naar Londen, in de levens van fictieve personages die aanvoelen als familie en vrienden. Kortom, lezen!
Spanning: 4
Plot: 5+
Leesplezier: 5+
Schrijfstijl: 5+
Originaliteit: 5+
Psychologie: 5+
Ik zou Kwaad bloed van Galbraith het liefst 6 van de 5 sterren geven, maar dat kan helaas niet. Dus dan toch gewoon het maximaal aantal sterren wat mogelijk is. 5 fonkelende sterren. Kwaad bloed Kwaad bloed
Amanda
