Titel: Flashback
Auteur: SJ Watson
Genre: Thriller
Uitgeverij: Ambo|Anthos
Vertaling: Caecile de Hoog
Publicatiedatum: oktober 2020
Aantal bladzijdes: 336
Recensie: Lilian
Cover
Niet bepaald een in het oog springende cover. In de winkel zou ik er zo aan voorbij lopen. Of ik moet de naam van de auteur in het voorbijgaan gezien hebben, want zijn debuut was erg goed. Van de cover moet dit boek het niet hebben, nu hopen dat de inhoud mij meer pakt.
Auteur
SJ Watson (Stourbridge, 1971) is een Engelse auteur. Hij studeerde aan de universiteit van Birmingham en werkte vervolgens enkele jaren binnen de gezondheidssector, waar hij zich specialiseerde in de diagnose en behandeling van slechthorende kinderen. In zijn vrije tijd begon hij met schrijven.
In 2008 werd hij toegelaten tot de eerste cursus ‘Writing a novel’ van de Faber Academy. Zijn thriller Voor ik ga slapen (Before I Go to Sleep, 2011) was daarvan het resultaat. Het boek werd in meer dan dertig landen uitgegeven en wereldwijd werden meer dan vier miljoen exemplaren verkocht. In september 2014 werd Watsons debuut verfilmd door Rowan Joffe (The American).
Achterflap/samenvatting
Blackwood Bay. Een Britse kustplaats waar nooit iets gebeurt. Toch? Ooit was Blackwood Bay een drukbezocht kustplaatsje. Maar nu, geplaagd door teruglopende toeristenaantallen en economische malaise, is het nog maar een schim van wat het was. Het is een spookstadje geworden, en daarmee de perfecte locatie voor filmmaker Alex om haar nieuwe documentaire te schieten. Maar de hechte dorpsgemeenschap is achterdochtig over haar motieven. Want er gebeurt nooit wat in hun dorp, dus waarom zou ze hier filmen? Of is er iets? Weet zij meer dan ze zegt, en wie is ze eigenlijk? Wederom gebruikt SJ Watson het psychologische spel waarmee hij met Voor ik ga slapen miljoenen mensen aan de bank gekluisterd hield en hij combineert dit op geraffineerde wijze met het claustrofobische gevoel van een kleine dorpsgemeenschap waar iedereen elkaar kent.
Mijn mening
In Flashback maken we kennis met Alex, een documentaire/filmmaker en ze is gevraagd om een documentaire te maken over het dagelijkse leven in een klein dorp en zijn gemeenschap. Ze komt terecht in Blackwood Bay. De bewoners staan ervan te kijken dat iemand interesse heeft in het zo rustige, haast slaperig dorp. Maar het dorp was in het verleden een drukbezochte kustplaats en heeft te maken gehad met een aantal vermissingen van jonge meisjes. Genoeg ingrediënten voor een diepgaande documentaire. Zodra Alex in het verleden begint te wroeten, voelt ze weerstand en krijgt ze het gevoel dat er nog steeds dingen gaande zijn die liever niet het daglicht zien.
Het verhaal wordt vooral vanuit het perspectief van Alex verteld, en de flashbacks bestaan uit flarden uit het verleden, stukken uit medische dossiers, nieuwsberichten en dagboekfragmenten. Maar wie is Alex en wat is haar connectie met Blackwood Bay? Het is duidelijk dat de sinistere sfeer ook z’n weerslag heeft op Alex.
Vandaar dat ik nu in deze auto zit op weg naar dorp waar ik helemaal niet heen wilde, om achter een verhaal te komen waar ik me helemaal niet in wilde verdiepen. Toch vind ik het niet erg. Want misschien komt het de film ten goede.
Watson beschrijft de sfeer, die vaak schimmig en vijandig is, erg goed. Ook aan de personages merk je als lezer dat ze een dubbele agenda hebben of zich anders voordoen dan ze zijn of waren.
Helaas komt het verhaal langzaam op gang, ondanks de korte hoofdstukken. Pas tegen het einde krijgt het verhaal meer vaart. Als je op zoek bent naar een thriller die bol staat van de spanning, dan kom je van een koude kermis thuis. Dit verhaal is meer gericht op de onderhuidse spanning en het onheilspellende gevoel van wat er komen gaat.
In de laatste hoofdstukken loopt de spanning op en ga je als lezer mee op zoek naar hoe alle puzzelstukjes in elkaar passen. De uiteindelijke ontknoping is er één die verrassend is en goed in elkaar zit!
De waarheid, wil ik zeggen. Dat is de zin ervan. De waarheid. Bovendien is het mijn werk, de onderste steen boven halen. Maar dan denk ik aan Black Winter. Is ook maar één van die meisjes wijzer geworden van de waarheid?
Door het geweldige debuut Voor ik ga slapen was mijn verwachting hoog gespannen, helaas werd dat niet ingelost en kom ik op een gemiddelde uit van 3 sterren. Het is een leuk boek voor tussen door, zeker als je niet te veel spanning verkiest.
Spanning: 3
Plot: 3
Leesplezier: 3
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 3
Psychologie: 3
Ik geef Flashback 3 sterren.
Lilian
