Titel: Bloedbanden
Auteur: Bettie Elias
Genre: Thriller
Uitgever: Houtekiet
Publicatiedatum: september 2020
Aantal bladzijdes: 336
Recensie: Bianca
Over de auteur:
Bettie Elias schreef meer dan dertig jeugdboeken en werd daarvoor meermaals bekroond. Met haar eerste psychologische misdaadroman Het tuinfeest won ze de Schaduwprijs 2020.
Achterflap:
Anton heeft een ontwenningskuur achter de rug voor zijn alcoholverslaving. Hij is vast van plan om aan zijn vrouw Esther, van wie hij gescheiden leeft, te bewijzen dat hij terug op het rechte pad is.
Tot Benno en Charlie, twee drugsgebruikers die hij heeft leren kennen in de kliniek, besluiten om het negenjarige zoontje van Antons stiefzus te ontvoeren. Zal men geloven dat hij niets met de ontvoering te maken heeft, nu het duo hem niet meer loslaat en hij getuige is van een moord? Oude wonden worden opengereten, onverwerkte geheimen komen boven water.
Mijn mening:
Na het lezen van Het tuinfeest van Bettie Elias was mijn interesse naar haar tweede thriller zeker gewekt. Helaas heeft ze het niveau van Het tuinfeest voor mij niet weten te evenaren.
Bloedbanden is een familiaire thriller, de relaties tussen de hoofpersonen zijn bijna allemaal van familiaire aard, maar verhouden zich ingewikkeld tot elkaar. Niet iedereen heeft een bloedband met elkaar maar ze zijn wel intens verbonden door allerlei relaties die onderling zijn ontstaan.
De verhaallijn van Bloedbanden is in mijn optiek niet realistisch genoeg, het verhaal is ietwat te makkelijk bedacht en daardoor blijf ik het gevoel houden dat het verhaal niet geloofwaardig genoeg is.
Verder heb ik me veelal gestoord aan het gedrag van een aantal hoofdpersonages, door één van hen wordt continu een (in mijn optiek) vervelend koosnaampje gebruikt waar ik me mateloos aan irriteer. Moeder Sofia gaat door een hel, ik vind haar niet sterk overkomen, zij stelt zich heel afhankelijk op, terwijl elke moeder in een soortgelijke situatie zou vechten als een leeuw. Dit heeft mede te maken met de verhaallijn waar Elias voor heeft gekozen maar daar kan ik me dus niet goed in vinden.
Toch ben ik tijdens het lezen continu nieuwsgierig hoe het plot nou daadwerkelijk in elkaar steekt, wie speelt welke rol en wie zijn dader en/of slachtoffer. Elias weet de spanning goed op te bouwen, en naarmate het einde nadert volgen de spannende scenes zich in steeds rapper tempo op. Dus ondanks dat ik me gedurende het lezen irriteerde aan het gedrag van sommige personages, de gekozen verhaallijn en bepaalde benamingen vond ik het wel een goed doordachte ontknoping.
Originaliteit: 3
Schrijfstijl: 2
Leesplezier: 3
Spanning: 4
Psychologie: 2
Plot: 4
Hiermee komt Bloedbanden uit op een gemiddelde van 3 sterren.
Bianca
