Titel: Het huis zonder einde
Auteur: Daniëlle Bakhuis
Genre: Jeugdhorror
Uitgeverij: Van Goor
Publicatiedatum: oktober 2020
Aantal bladzijdes: 132
Recensie: Danielle
Over de auteur
Daniëlle Bakhuis is een Nederlandse journaliste en schrijfster. Ze schreef o.a. voor Fancy, Yes en Viva. Nu is ze redacteur bij meidenblad CosmoGIRL! Als schrijfster debuteerde Bakhuis in 2008 met het non-fictie boek Love & Leed, de liefdesgids voor meiden. Later volgden de jeugdromans Verliefd van 2 Kanten (2009), Verliefd en nu? (2010), Wraak (2011), Hou Me Vast (2012) en Wat Als… (2013). Verliefd van 2 kanten en Wraak waren kerntitel voor de Prijs van de Jonge Jury. Haar laatste roman Wat als… wordt inmiddels vertaald naar het Duits. Bij uitgeverij Van Goor kwam in 2018 haar YA thriller De eliminatie uit en in 2019 de Executie.
Achterflap/samenvatting:
Iedereen in Westerdam weet het: het Woud van Westerdam moet je mijden zodra het donker is. ’s Nachts schijnen er vreemde, onverklaarbare dingen te gebeuren. Maar wanneer Samira en haar vrienden met Halloween de unieke kans krijgen om in het verlaten landhuis te kijken, wint de nieuwsgierigheid het van de angst. Ze zijn gewaarschuwd: wie te lang in het huis blijft, begint dingen te zien die er niet zijn…
Mijn mening:
Hoe spannend is het als je dingen gaat doen die vooraf duidelijk als verboden zijn medegedeeld.
Zo nemen Samira, Karlijn en Meth op een avond de beslissing om naar het landhuis in het woud van Westerdam te gaan, waar een Halloween party is georganiseerd. Het woud dat zo haar verhalen kent over vermiste mensen en vreemde dingen die er zouden gebeuren, mocht je alsnog het woud in gaan.
Zodra ze op de plek aankomen, blijkt het toch niet zo aan de verwachtingen te voldoen als ze hadden verwacht. Is er nog een weg terug? Uiteindelijk besluiten ze toch mee te doen om vooral niet angstig over te komen ten opzichte van alle aanwezigen. De regel is duidelijk: zorg ervoor dat je niet langer dan 15 minuten in het huis verblijft anders word je gek.
We volgen Samira die, voordat ze het huis betreedt, haar angsten binnen voelt stromen, maar 15 minuten zijn niet zo lang en zodra ze al andere kinderen het huis weer ziet verlaten, stapt ook zij over de drempel van het Landhuis.
De spanning is inmiddels al te voelen en zodra de stopwatch dan ook gaat lopen, tikt de klok in je hoofd.
Daniëlle Bakhuis zorgt er weer voor dat je, ondanks haar waarschuwing om niet langer dan 15 minuten achter elkaar in het boek te lezen, door blijft lezen. De plot is dan ook verrassend omdat je zo opgaat in het verhaal dat je de rode draad ongemerkt even losgelaten hebt.
Het huis zonder einde is een spannende jeugdhorror die zeker in de smaak gaat vallen bij jong en oud. En zo heeft Daniëlle Bakhuis weer bewezen dat ze weet hoe ze de lezer weet de boeien.
Ik geef Het huis zonder einde 4 sterren.
Danielle
