Titel: Helsinki
Auteur: Nathalie Pagie
Genre: Thriller
Uitgeverij: Boekerij
Publicatiedatum: oktober 2020
Aantal bladzijdes: 368
Recensie: Leontine
Auteur
Nathalie Pagie (1974) is thrillerauteur. Ze woont met haar man en twee kinderen in Breda. In 2013 debuteerde ze met De toneelclub en een jaar later verscheen De campus, waarvan inmiddels al meer dan 15.000 exemplaren zijn verkocht. Paradijsvogels verscheen in 2015 en was de eerste thriller in de serie over Tara Linders en Diego Martinez. Daarna zijn er nog drie boeken in deze serie verschenen en een aantal stand alone boeken.
Achterflap/samenvatting
Elk jaar in oktober gebeurt het opnieuw. Als de dagen korter worden en de inwoners de warme veiligheid van hun huizen opzoeken, wordt ergens in de stad een lichaam gevonden – vermoord en gruwelijk verminkt. Politie en justitie houden de zaak stil, zij vrezen imagoschade voor Helsinki, juist nu steeds meer toeristen de weg naar de Finse hoofdstad weten te vinden.
Rechercheur Talinn Ilves mijdt de stad sinds haar tweelingzus Reval er jaren geleden is verdwenen. Maar waar ze ook heen gaat, het verlies van Reval volgt haar overal. Na acht jaar besluit Talinn terug te keren naar haar geboortestad en een laatste poging te wagen om uit te vinden wat er met haar zusje is gebeurd. Haar timing had niet slechter kunnen zijn. Want als de nachten langer worden en de herfstkou in je botten kruipt, betekent dat maar één ding. Het is bijna oktober.
Mijn mening
Een nieuw boek van Nathalie Pagie wekt bij mij altijd interesse, want ze stelt zelden teleur en ook met Helsinki heeft ze weer voor een paar fijne leesuurtjes gezorgd waarin het boek nauwelijks weg te leggen is.
Door het gebruik van hetzelfde lettertype voor titel en naam van de auteur zijn de boeken van Nathalie Pagie makkelijk te herkennen. Ik vind de cover van Helsinki perfect passen bij de ondertitel en de sfeer in het boek. Donkere wolken pakken samen.
Rechercheur Talinn Ilves heeft geen beste tijd achter de rug. Haar tweelingzus Reval is jaren geleden in Helsinki verdwenen en sindsdien komt ze niet meer in de stad. Reval is nooit gevonden en dat zit Talinn niet lekker. Ze besluit toch terug te gaan naar Helsinki om een poging te wagen om de waarheid te achterhalen. Op haar eerste dag bij de politie daar stuiten ze echter op een lichaam, dat op een vreselijke manier aan zijn eind is gekomen. Het is weer oktober.
Al vanaf de eerste bladzijde zit de spanning er goed in en Pagie weet de aandacht van de lezer goed vast te houden. De spanning kakt eigenlijk nergens echt in. We volgen het verhaal vanuit drie invalshoeken: het rechercheteam, Talinn en daarnaast is er ook af en toe een brief die iets meer prijsgeeft. Dit geeft de spanning voor mij wel een extra dimensie. Wie is dat?
Nathalie Pagie heeft een fijne schrijfstijl. Er gebeurt regelmatig iets en ze houdt de vaart er goed in. Samen met de spanning maakt dit een boek dat moeilijk weg te leggen is.
De personages zijn in de basis interessant te noemen. Af en toe krijgen we een detail mee van hun persoonlijkheid, maar er echt diep op ingaan doet Pagie niet. Tijdens het lezen zelf mis je deze verdieping eigenlijk niet, de spanning wordt er niet minder door, maar ik bleef na het lezen wel met enkele vragen zitten.
Spanning: 4,5
Plot: 4
Leesplezier: 4,5
Schrijfstijl: 4,5
Originaliteit: 4
Psychologie: 4
Ik geef Helsinki 4 sterren.
Leontine
