Titel: Goede buren
Auteur: Mattias Edvardsson
Genre: Thriller
Uitgever: Luitingh–Sijthoff
Vertaling: Bianca Cornelissen
Publicatiesdatum: oktober 2020
Aantal bladzijdes.: 373
Recensie: Bianca
Over de auteur:
De Zweedse auteur Mattias Edvardsson is de internationale bestsellerauteur van Een heel gewoon gezin. Goede buren is zijn tweede thriller.
Achterflap:
Micke en Bianca Andersson verhuizen naar een idyllische woonwijk die perfect lijkt voor hun gezin. Maar als ze hun nieuwe buren leren kennen, sluipt het ongemak naar binnen. Een dramatische aanrijding is het begin van een aardverschuiving in de wijk. Was het echt een ongeluk?
Mijn mening:
Na het lezen van Een heel gewoon gezin was ik reuze benieuwd of het tweede boek van Mattias Edvardsson mij evenveel, zo mogelijk meer zou kunnen bekoren. En dat is gelukt, Goede buren is wederom een verhaal wat mij zeer geroerd heeft.
Goede buren is een literaire thriller waarin vooral hetgeen er achter de voordeur afspeelt een grote rol speelt. Elk huisje heeft zijn kruisje, een gezegde wat in mijn ogen toepasselijk is op dit verhaal.
De verwachtingen van buren op een “gezellig” woonerfje komen zwaar onder vuur te liggen
als het gezin Andersson er komt wonen. Zij zijn vast van plan het contact met buren tot een minimum te beperken maar op een sneaky manier worden ze toch meegezogen in het wel en wee van de Kabaalstraat. Voor ze het zelf in de gaten hebben zitten ze als een spin gevangen in het web van de buurt.
Edvardsson schrijft in eenvoudige taal en korte hoofdstukken een boeiend verhaal waarin duidelijk wordt dat ieder mens onbewust meegetrokken kan worden in een psychologisch spel. Je moet mensen een tijdje kennen om in te kunnen schatten wat voor vlees je in de kuip hebt en daar ging het in Goede buren al fout, er wordt ondanks de goede voornemens onvoldoende afstand gehouden.
Edvardsson weet met de uitwerking van zijn personages de psychologische werking van het menselijk brein op bijzondere wijze neer te zetten. Je voelt dat mensen de grip op zichzelf en de omgeving kwijt raken en niet in staat zijn hiermee om te gaan.
Wat doe je als je beseft dat er iets vreemds is aan je kind, dat er iets niet klopt? Je sluit je ogen. Hoopt dat het toch niets is, gewoon inbeelding, een fase, iets wat overgaat. Je zegt tegen jezelf dat ieder mens anders is en uniek, dat er niet één juiste manier is om te zijn.
Vooral het invullen van de emoties en gedachten is echt krachtig uitgewerkt. De hoofdstukken zijn kort en steeds vanuit de ik-vorm vanuit een ander personage geschreven, dit geeft een realistische inkijk in waarom mensen reageren zoals ze reageren. Het aangaan en onderhouden van persoonlijke relaties zowel tussen ouders en hun kinderen als tussen ouders en hun naasten speelt in Goede buren een cruciale rol. Het is een verhaal met een boodschap: oordeel vooral niet te snel.
Sommige mensen kregen alles voor elkaar, terwijl mensen als ik gedoemd waren tot eeuwige mislukking en hopeloosheid. Het was bijna alsof ik verlangde naar een catastrofe, iets wat alles zou veranderen en waaruit iets nieuws zou ontstaan
Buiten de psychologische diepgang is het tot het einde toe spannend wat er zich nou daadwerkelijk tijdens het ongeluk precies heeft afgespeeld. Het laatste hoofdstuk geeft pas de langverwachte duidelijkheid en laat je huiveren omdat de angst voor wat nog komen gaat groot is.
Originaliteit: 5
Schrijfstijl: 5
Leesplezier: 5
Spanning: 4
Plot: 4
Psychologie: 5
Goede buren krijgt van mij 4,5 ster.
Bianca
