Titel: De Speelgoedman 
Auteur: Heleen van den Hoven
Genre: Thriller
Uitgeverij: De Crime Compagnie
Publicatiedatum: mei 2020
Aantal bladzijdes: 440
Recensie: Danielle
Over de auteur:
Met Het CARPA Complot maakte Heleen van den Hoven (1959) in 2019 haar thrillerdebuut bij De Crime Compagnie. Eerder verschenen bij De kleine Koning enkele kinderboeken van haar hand, en de avonturenroman Halverwege (2015), onder het pseudoniem Helen Dool. Ze schrijft in uiteenlopende genres en heeft een liefde voor spanning en avontuur. Van huis uit is Heleen docent. Na het behalen van het tweedegraads diploma Beeldende Vorming en de omscholing tot docent Kantoorautomatisering, bestond haar werk grotendeels uit schrijven en vormgeven: handleidingen, lesmateriaal, cursussen. Door haar liefde voor typografie en vormgeving startte ze in 1999 De kleine Koning, waarin ze als ‘boekmaker’ aan de gang ging. Ze publiceerde zelf enkele kinderboeken, maar besloot algauw dat boeken maken leuker was dan ze verkopen.
Het CARPA Complot was de winnaar van de thrillerwedstrijd van De Crime Compagnie.
De Speelgoedman is haar tweede thriller.
Achterflap:
Fee Kastelijn vindt Dubbelman aardig, sinds hij haar als enige van haar collega’s voor haar opkwam toen pikante foto’s op Facebook verschenen. Maar terwijl ze toenadering zoekt, lijkt hij te veranderen. Heeft hij een jeugdtrauma, maar waardoor dan?
Inigo’s nachtmerries beginnen wanneer hij op een dag voor een huis staat, dat hij meent te herkennen. Hij moet in de war zijn, want hij heeft nooit in Amsterdam gewoond. Hij begint te slaapwandelen en doet dingen die hij naderhand vergeten is. Er ontstaan problemen op het werk. Dan gebeuren er dingen die zijn geloof in zichzelf aan het wankelen brengen.
Wie is Inigo Dubbelman eigenlijk? De vraag gooit hun levens overhoop. Het antwoord is dodelijk.
Mijn mening:
Het verhaal is onderverdeeld in vier grote hoofdstukken en de twee hoofdpersonages Fee en Inigo wisselen elkaar af in de subhoofdstukken. Het eerste hoofdstuk ‘hoe het begon’ is dan ook de start van een in eerste instantie wazig verhaal. Want de vraag ‘wie is Inigo?’ loopt als een rode draad door het boek. Naarmate je verder in het boek komt ga je steeds meer te weten komen over de ware Inigo. Tenminste, dat idee heb je. Veel verwarring blijf je met je meedragen en doordat Inigo zelf ook niet meer weet wie hij nu wel of niet is, wordt dit alleen maar sterker.
De verloren berg was een vergeetberg, een berg om aan niets anders te denken dan aan het pad dat je liep. En juist omdat je nergens aan dacht, herkende je op de terugweg nog elk detail.
De speelgoedman voert je mee in de waanzin die je kan voelen als er dingen gebeuren waarvan je je niet bewust bent. Je zou het kunnen vergelijken met de ‘automatische piloot’ die menig mens soms heeft aanstaan en dat je achteraf niet meer weet of je nu wel of niet het licht hebt uitgedaan voordat je naar boven ging. Het bekruipt je, je hersenen maken overuren en de twijfel maakt je gek.
Het echte thrillergevoel ontbreekt maar desondanks hangt er een spanning die je er toch toe aanzet om door te lezen. De korte hoofdstukken bevordert dit alleen maar en ook de afwisseling in de twee personages is een sterk concept. Het ontroert zowaar hoe Fee toenadering probeert te zoeken tot Inigo. Een toenadering die door Inigo beantwoord wordt maar ook weer snel door hem ontkracht wordt zodra de twijfel weer toeslaat.
Het versterkt zijn overtuiging dat wat hem dierbaar is, gevaar loopt. Hoeveel pijn het hem ook doet, hij moet afstand nemen van Fee.
De speelgoedman is een spannend psychologisch verhaal waar naar het einde toe alle stukjes in elkaar worden gelegd. Dit is verhelderend maar er had ook nog iets voor de lezer overgelaten kunnen worden om de waanzin nog een staartje te geven. Uiteindelijk sla je tevreden het boek dicht en is de grote vraag: wat heeft Heleen van den Hoven nog meer voor ons in petto?
De Speelgoedman krijgt van mij 4 sterren.
Danielle
