Titel: Bitter Falls 
Auteur: Rachel Caine
Serie: Gwen Proctor #4
Genre: Thriller
Uitgever: Karakter
Vertaling: Peter de Rijk
Publicatiedatum: Juni 2020
Aantal bladzijden: 385
Recensie: Bianca
Over de auteur:
Rachel Caine is auteur van New York Times-, USA Today- en Amazon Charts-bestsellers. Ze heeft meer dan vijftig romans geschreven, waaronder de Stillhouse Lake-serie.
Achterflap:
Zij onderzoekt een cold case die niemand anders aandurft.
Ondanks alle schokkende gebeurtenissen in haar verleden probeert Gwen Proctor door te gaan met haar leven. Een nieuwe opdracht geeft haar weer een doel: de cold case van de verdwijning van een jonge man. De man is al drie jaar vermist en de politie heeft geen enkele aanwijzing. Zijn gekwelde moeder Ruth blijkt zich helemaal teruggetrokken te hebben. Gwen weet zelf hoe het voelt om intens bezorgd te zijn over je kinderen.
Het onderzoek van Gwen levert al snel verdachten op… en nieuwe slachtoffers. Terwijl zij elk duister spoor volgt, wordt duidelijk dat deze vreemde zaak weleens akelige gevolgen kan hebben voor haarzelf. Want hoe dichter Gwen bij de waarheid komt, hoe heviger de dreiging die haar – en haar kinderen – thuis te wachten staat. In deze stad die zich eerder als één blok tegen Gwen en haar familie keerde, blijkt vooral één familie bijzonder wraakzuchtig te zijn. Gwen bereidt zich voor om op twee fronten te strijden. Maar wil zij de ultieme prijs wel betalen?
Mijn mening:
Zodra je start in dit vierde deel van Rachel Caine, voelt het direct als thuiskomen, het voelt vertrouwd. Het gezin Proctor probeert samen met Sam iets van hun getraumatiseerde leven te maken, dit valt hen zwaar en ook in dit deel krijgen ze het weer te zwaar voor de kiezen. En met te bedoel ik nu ook echt te: ik krijg er nu een beetje een ‘over-de-topgevoel’ van. Het jagen en op de vlucht slaan blijft terugkeren en heeft nu wat mij betreft wel de grens bereikt. Ik vond dit vierde deel dan ook zeker qua schrijfstijl weer als vanouds, maar de verhaallijnen worden ietwat saai en met periodes eentonig. Natuurlijk is Caine er wel in geslaagd ervoor te zorgen dat ik het verhaal in een adem heb uit gelezen, maar dat is dan puur de manier van schrijven die mij wederom enorm wist te boeien. De personages zijn vertrouwd, daar bouw je als het ware een band mee op, die band blijft intact, maar voor de toekomst is dit niet genoeg.
Ik moet me herpakken, en dat lukt omdat Lanny en Connor er zijn en ook ongeduldig op me wachten. Ik omhels ze allebei. Ik slik mijn tranen in, en die smaken naar bloed; mijn keel is zo ruw en schor dat het pijnlijk is. Maar ik lach de pijn weg, kus hen op hun voorhoofd en zeg dat ik van ze hou, en dat meen ik, uit de grond van mijn hart.
Ik hoop dan ook echt dat Caine nieuwe wegen in gaat slaan zodat ik bij haar volgende boek weer meer verpletterd word.
Het thema waar Caine in Bitter Falls gebruik van heeft gemaakt is een thema dat in vele andere boeken terugkeert, niet echt origineel. Ze is er echter wel in geslaagd dit zodanig te verweven dat er weer een persoonlijke tint aan is gegeven, op een of andere manier wordt elk verhaal in de Stillhouse Lake-serie voor Gwen Proctor een persoonlijk verhaal waar ze meer persoonlijk bij betrokken is dan ze zelf op het eerste gezicht in de gaten heeft.
Originaliteit: 3
Schrijfstijl: 4
Leesplezier: 4
Spanning: 4
Psychologie: 4
Plot: 3
Bitter falls komt hiermee op een gemiddelde van 3,5 ster.
Bianca
