Titel: Het echte leven 
Auteur: Adeline Dieudonné
Genre: Roman
Uitgeverij: Atlas Contact
Vertaling: Kris Lauwerys en Isabelle Schoepen
Publicatiedatum: Augustus 2019
Aantal bladzijdes: 206
Recensie: Lilian
Cover
Het eerste wat mij op valt is het formaat van dit boekje, ik zeg bewust ‘boekje’, want het is aanzienlijk klein van formaat. Het oogt wat lieflijk, ondanks het starende oog van een katachtige achter een raam van het huis. Verder ziet het huis er wat saai uit en is de tuin netjes onderhouden. De cover geeft je hierdoor het gevoel dat er zich achter de muren dingen afspelen, die de buitenwereld niet mag zien.
Auteur
Adeline Dieudonné (1982) is actrice en woont en werkt in Brussel; ze spreekt Frans en Nederlands. Haar romandebuut Het echte leven is verschenen in de zomer van 2019, en werd meteen overladen met prijzen, waaronder de Prix du roman FNAC en de Prix Renaudot des lycéens. Ook werd ze prompt genomineerd voor de Prix Goncourt. In Frankrijk werden er in één maand tijd meer dan 60.000 exemplaren verkocht, en tot op vandaag al 200.000 exemplaren. De rechten voor vertaling gingen naar 18 landen. Adeline Dieudonné vertegenwoordigt de krachtige stem van een nieuwe, jonge generatie.
Achterflap
Een Vinex-wijk zoals er zoveel bestaan. Een naargeestig huis met een kamer vol opgezette dieren, een sadistische vader en een murw geslagen moeder. Dat is de gezinssituatie van de 10-jarige vertelster. Als zij en haar jongere broertje Gilles getuige zijn van een gruwelijk ongeluk, trekt hij zich terug in zichzelf. Nu broer en zus ook elkaar kwijt zijn, lijkt alle hoop op geluk verloren. Maar dan neemt de hoofdpersoon in al haar kwetsbaarheid het lot in eigen hand. Vastbesloten en doelbewust neemt ze zich voor om koste wat het kost de lach op het gezicht van haar broertje terug te brengen. Dat blijkt geen eenvoudige taak. Als ze dan zelf op een ongekende manier op de proef wordt gesteld – door haar eigen vader – neemt ze zich voor: ik zal in dit leven geen prooi zijn. En ze zal alles doen om sterk te blijven en weerstand te bieden aan wie haar kwaad wil doen.
Mijn mening
Het verhaal wordt verteld door een tienjarig meisje. Ze woont samen met haar ouders en broertje Gilles in een saaie Vinex-wijk. Haar leven is allesbehalve saai; haar ouders hebben regelmatig ruzie, of eigenlijk haar vader met haar moeder. En die ruzies kunnen hoog oplopen, met blauwe plekken, of erger, tot gevolg. Gelukkig heeft ze haar altijd goedlachse broertje nog, dat is het enige lichtpuntje in haar jonge leven.
Als op een dag, door een heftig en zwaar traumatische gebeurtenis, dat lichtpuntje verdwijnt, heeft ze het idee dat zij alleen het gebeuren terug kan draaien en zo haar lachende broertje weer terug kan krijgen.
In alles voel je hoe zwaar het is voor een jong meisje, zelf nog een kind, om zo’n verantwoordelijkheid te voelen voor wat er gebeurd is. Voor iemand die niet de steun en liefde krijgt van haar ouders, waar ieder kind recht op heeft. Dat is schrijnend en terwijl je haar verhaal leest, besef je dat er kinderen in deze wereld zijn die het slecht getroffen hebben. Het is niet altijd zichtbaar, want zoals ook hier te lezen valt, weten kinderen hun aangedane onrecht vaak goed verborgen te houden.
‘Ik hield van hem. En ik zou alles weer in orde maken. Niets zou me tegenhouden. Zelfs al speelde hij niet meer met me.’
Dat is wat het boek voor mij mooi maakt, waar ik niet van gecharmeerd ben zijn de te wollige en bloemrijke, literaire zinnen. Zinnen als deze halen mij uit het verhaal en dat is jammer.
‘ Zelfs al was zijn lach net zo naargeestig geworden als zure regen op een klaprozenveld.’
‘Dat zijn binnenwereld een middeleeuwse folterzaal was, met lange klaaglijke kreten die weerkaatsen tegen de vochtige en ijskoude muren.’
Ik heb het boek met een dubbel gevoel gelezen. Het is zeker geen slecht boek, want het verhaal zit goed in elkaar en je leeft zeker mee met de hoofdpersoon. Maar door het taalgebruik was ik regelmatig zo afgeleid dat ik niet meer in het verhaal zat. Erg jammer, ik ben het dan ook niet eens met de vijf sterren die hier door de VN Thrillergids aan gegeven zijn.
Spanning: 2
Leesplezier: 3
Schrijfstijl: 2
Originaliteit: 3
Psychologie: 3
Het echte leven van Adeline Dieudonné krijgt van mij 2,5 ster.
Lilian
