Titel: De onbekende vrouw 
Auteur: Mary Kubica
Genre: Thriller
Uitgeverij: HarperCollins
Vertaling: Karin Schuitemaker
Publicatiedatum: Mei 2020
Aantal bladzijdes: 384
Recensie: Leontine
Cover
Een oog staart ons aan, een betraand oog met uitgesmeerde make-up. Waarom huilt deze vrouw? De rest van de cover betreft de naam van de auteur en de titel van het boek in een duidelijk lettertype.
Auteur
Mary Kubica heeft geschiedenis en Amerikaanse literatuur gestudeerd aan de universiteit van Oxford, Ohio. Met man en kinderen woont ze net buiten Chicago, waar ze haar tijd aan diverse hobby’s (o.a. tuinieren en fotograferen) besteedt. Gelukkig blijft er ook nog tijd over om te schrijven. The Good girl, haar debuut, ontving zeer lovende kritieken.
Achterflap/samenvatting
Sadie en Will zijn pas net met hun twee kinderen verhuisd naar een klein kustplaatsje, als hun nieuwe buurvrouw Morgan dood gevonden wordt. Iedereen is geschokt, vooral Sadie, die doodsbang is bij de gedachte dat er zo dichtbij een moord is gepleegd.
Maar het is niet alleen Morgans dood die haar de stuipen op de lijf jaagt. Het is ook het donkere nieuwe huis, dat ze na het onverwachte overlijden van Wills zus erfden, en de aanwezigheid van Wills nichtje, een tiener als een donderwolk. Sadie bijt zich vast in het mysterie van Morgans dood. Maar hoe meer ze ontdekt, hoe meer ze zich realiseert wat er op het spel staat als de waarheid aan het licht komt…
Mijn mening
Sadie trekt met haar man Will en hun twee kinderen in het huis van haar overleden schoonzus. Diens dochter Imogen is 16 jaar en zit eigenlijk niet op Sadie en Will te wachten en doet er dan ook alles aan om het hen lastig te maken. Als op een avond hun buurvrouw Morgan wordt vermoord, trekt Sadie het zich erg aan. Ze maakt zich zorgen en is doodsbang. Maar niet alleen voor de moordenaar, er gebeuren dingen die zij niet kan verklaren, maar waardoor ze zich nog onveiliger voelt dan daarvoor. Toch gaat Sadie op onderzoek uit. Maar of de waarheid nu zo welkom is?
De manier van schrijven was iets waar ik even aan moest wennen toen ik in dit boek begon. Gedachten en spreektaal wisselden zo af, dat ik af en toe even een stukje terug moest om beter te lezen. Maar dit went al snel. Het verhaal intrigeerde mij. Er worden steeds bommetjes gegooid door Mary Kubica, op een manier dat je denkt: oh zit het zo! Maar niets is minder waar. Het perspectief in het verhaal wordt regelmatig afgewisseld. Sadie, Camille en Muis vertellen ieder stukjes van de puzzel. Mary Kubica zet je hierbij regelmatig op het verkeerde spoor.
De spanning van dit boek zit hem niet zo zeer in de moorden, maar in de kleine dingen die Sadie meemaakt en die af en toe voor kippenvel zorgen. Vooral het verhaal van Muis raakt mij. Het verhaal zelf zit goed in elkaar en de spanning loopt voelbaar op naar het einde. Een einde dat ik pas laat in de gaten had.
Spanning: 5
Plot: 4,5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 4,5
Psychologie: 4,5
Ik geef De onbekende vrouw 4,5 ster.
Leontine
