Titel: De vlinderkamer 
Auteur: Lucinda Riley
Genre: Roman
Uitgever: Xander uitgevers
Vertaling: Ireen Niessen
Publicatiedatum: April 2020
Aantal bladzijdes: 512
Recensie: Bianca
Over de auteur:
Lucinda Riley werd geboren in Ierland en schreef haar eerste boek op vierentwintigjarige leeftijd. In Nederland en België verkocht ze al bijna twee miljoen boeken en verbrak ze meerdere verkooprecords. Op dit moment schrijft Lucinda aan de Zeven zussen-reeks, die wereldwijd boven in de bestsellerlijsten staat.
Achterflap:
Het leven van Posy Montague staat in het teken van de natuur: als kind ving ze vlinders met haar vader, ze was de eerste vrouwelijke studente plantkunde aan Cambridge en tegenwoordig is ze altijd te vinden in haar prachtige tuin. Maar het bijbehorende landhuis van haar familie raakt in verval, en Posy moet de pijnlijke beslissing nemen het landgoed te verkopen.
Dan keert Posy’s eerste liefde, Freddie, terug in haar leven. Vijftig jaar geleden brak hij haar hart, maar nu zoekt hij weer contact. Welk geheim draagt hij met zich mee? En wat heeft het statige landgoed van Posy’s familie daarmee te maken?
Mijn mening:
Inmiddels heb ik al heel veel boeken van Lucinda Riley gelezen en wat weet ze mij toch keer op keer te raken met haar bijzondere schrijfstijl. De vlinderkamer is het verhaal van Posy, zoals we van Riley gewend zijn springt het verhaal van heden naar verleden en weer terug. Langzaamaan worden de geheimen uit het verleden ontrafeld en heeft dit boek zeker ook spanningselementen in zich. Posy is inmiddels op leeftijd, het landhuis wat al eeuwen in het bezit is van haar familie moet nodig gerenoveerd worden, en ze staat voor een dilemma. Verkopen of opknappen? Dit zet haar tot nadenken, ze overdenkt haar verleden en ook haar toekomst is onzeker.
Ze werd geplaagd door schuldgevoelens omdat ze niet de gebruikelijke Posy was, maar het lukte haar nu gewoon even niet. in feite wist ze niet eens zeker of zij wel werkelijk die ‘gebruikelijke’ Posy was, of slechts een personage, een rol die ze had aangeleerd en gedragen als een lievelingsvest, strak om zich heen geslagen om de angstige, verwarde ziel die erin woonde te verbergen.
De vlinderkamer is vooral een intens familieverhaal, buiten Posy zelf spelen ook haar zonen Nick en Sam een belangrijke rol. De vlinderkamer heeft mij tot tranen geroerd, het verhaal grijpt je aan, het is realistisch en met veel emotie geschreven. Ik heb Posy en haar familie voor altijd in mijn hart gesloten, de emoties vliegen alle kanten op, zo realistisch dat het bijna eng is. De personages zijn geen van allen volmaakt maar staan wel open voor kritiek en leren van hun fouten en tekortkomingen, dit maakt de verhalen zo bijzonder en mooi.
De vlinderkamer krijgt dik verdiend vijf sterren.
Bianca
