Op 10 juni verschijnt De spiegel der Duisternis bij uitgeverij Van Goor, deel 2 van De Orde van de Gouden Leeuw. Wij stelden Dorothée een aantal vragen.
Dorothée de Rooy foto: Barbara de Hosson
Vertel, wie is Dorothée de Rooy. Wat moeten we echt van je weten en wat is eigenlijk stiekem een geheimpje?
Nou, ik ben dus Dorothée, schrijver van De Orde van de Gouden Leeuw-boeken en ik woon in Amsterdam. Ik hou heel erg van honden, van koken en van hardlopen. Tja, wat kan ik verder over mezelf vertellen. Wat wil je weten? Ik heb rechten gestudeerd en een paar jaar als advocaat gewerkt. Ik heb mijn hele leven al geschreven, maar nooit per se de droom gehad om een boek schrijven. Het gaat mij minder om de vorm en meer om het verhaal, en op welke manier je dat het beste kunt vertellen. Ik heb aan de Film Academy in New York de opleiding tot scenarioschrijver gevolgd en dat was eigenlijk de vorm waarin ik dacht vooral te zullen schrijven, films en televisie. Maar een paar jaar geleden viel het idee voor De Orde van de Gouden Leeuw in mijn hoofd, of een belangrijke scene daarvan althans, en het was me meteen duidelijk dat dit een kinderboek was. Daar heb ik geen moment over getwijfeld.
Een geheimpje… ehm. Zal ik anders het einde van deel drie te verklappen? Haha, nee geintje. Dat ga ik mooi niet doen. Maar het wordt heel gaaf, dat kan ik wel zeggen.
Maar misschien is het wel een leuk geheimpje om te verklappen dat de grot in Amsterdam waar Lucy in het eerste deel het Boek der Werelden openslaat waardoor ze de toegangspoort naar het Rijk opent, echt bestaat. Bijna niemand in de stad weet van het bestaan ervan, maar het zit er echt, op de plek die ik in het boek beschrijf en ik ben er zelfs weleens binnen geweest.
Ongeveer een jaar geleden kwam je debuut De Orde van de Gouden Leeuw uit en is erg goed ontvangen. Hoe heb je het afgelopen jaar beleefd? Legt dat de lat hoger voor het vervolg?
Het was leuk om de enthousiaste reacties te horen en heel apart om het boek ineens in boekhandels te zien liggen in mooie stapeltjes of uitgestald op de toonbank. Ook wel een beetje bevreemdend, alsof ‘t het boek van iemand anders was. Ik weet niet hoe ik dat moet uitleggen, gewoon een beetje onvoorstelbaar dat ik daar iets mee te maken kon hebben. Maar heel erg leuk natuurlijk en ik ben blij dat het zo goed ontvangen is. Ik weet niet of het de lat per se hoger legt voor het vervolg. Ik leg de lat voor mezelf altijd sowieso vrij hoog, ik ben best kritisch op mezelf, maar eerlijk gezegd denk ik dat het moeilijker is om je eerste boek te schrijven en gepubliceerd te krijgen. Alles in het proces is dan nieuw. Ik voelde me rustiger en zelfverzekerder bij het schrijven van deel twee. Het hielp ook wel dat ik alle drie de boeken in de reeks al in detail had uitgewerkt voordat ik begon met het schrijven van deel een. Ik wist dus al precies wat er in dit deel stond te gebeuren en de ervaring die ik had opgedaan bij van het schrijven van het eerste boek heb ik voor De Spiegel der Duisternis veel aan gehad.
Deel twee komt in juni uit, hoe spannend is dat voor je?
Heel erg spannend. Zeker in deze rare Coronatijden waarbij mensen misschien minder snel geneigd zijn een boekhandel binnen te stappen en daar mijn boek van de stapel te pakken omdat hun oog erop valt. Het zal meer via internet lopen dan via de fysieke winkel dit keer misschien. Ik hoop gewoon zo dat de lezers De Spiegel der Duisternis wel zullen weten te vinden, want dit is echt mijn lievelingsdeel en ik ben er zo blij mee en trots op hoe het boek geworden is! Ik kan echt niet wachten tot de mensen het kunnen lezen, maar ik zal je zeggen dat ik het echt best wel spannend vind.
Welke gewesten van het Rijk gaan we in deel 2 De spiegel der duisternis bezoeken? Komen in de trilogie alle gewesten aanbod? Kun je een tipje van de sluier oplichten met wat we kunnen verwachten van één van de gewesten?
We gaan zeker weer tijd doorbrengen in andere gewesten. We komen in dit deel in Metaal, Justitie, en in Koren- en Melk, om er een paar te noemen. Ik zou nog zoveel meer kunnen schrijven over wat zich tegelijkertijd in andere gewesten afspeelt terwijl Lucy en de jongens ergens anders zijn want in mijn hoofd weet ik natuurlijk veel meer dan ik soms in de boeken op kan schrijven. Alle gewesten komen aan bod maar we zullen niet in alle gewesten even veel tijd kunnen doorbrengen helaas.
Weet je al hoe de trilogie eindigt en ligt de weg ernaartoe al vast, of heb jij ook nog de keuze uit twee paden?
Ja, ik weet al vanaf het begin precies hoe het zal eindigen. Maar tussen begin- en eindpunt neem ik soms wel wat andere zijwegen dan ik van tevoren bedacht had.
Waarom heb je gekozen voor een trilogie? Ben je niet bang dat de jeugd niet zo lang wil wachten op een vervolg?
Uit praktische overwegingen. Eigenlijk is het gewoon een verhaal, maar ik dacht dat niemand een boek van 700 bladzijdes zou willen lezen.
Er komen verwijzingen naar mythes, magie en folklore in je boek voor, wat is je inspiratiebron hiervoor geweest?
Ik ben sinds mijn tienerjaren erg geïnteresseerd in mythologie, in folklore uit allerlei hoeken van de wereld, en de symboliek die je in die verhalen tegenkomt. Als je goed kijkt vind je in de grote verhalen van de mensheid veel gemeenschappelijke lijnen. Dat heeft me altijd gefascineerd en het zijn onderwerpen waar ik me graag in verdiep. Het is dus ook niet voor niks dat er verwijzingen naar bepaalde verhalen of symbolen in De Orde van de Gouden Leeuw terug te vinden zijn.
Verder ben je bezig met een non-fictie boek, kun je daar iets meer over vertellen? Wanneer komt die uit?
Ja dat klopt! Ik ben bezig met een verhalend non-fictie boek over de laatste primitieve samenleving van Europa. Over een eiland dat 4000 jaar bewoond is geweest, waar een kleine gemeenschap totaal afgesloten van de rest van de wereld heeft bestaan tot in de 20e eeuw. Een samenleving zonder geld, zonder oorlog, zonder industriële revolutie. In Europa, waar bijna niemand van weet. Mijn boek vertelt het verhaal van het eiland door de ogen van drie verschillende mensen, die gedurende drie verschillende eeuwen op hun eigen manier met het eiland verbonden waren. Ik ben er heel enthousiast over en ik denk dat het iets heel bijzonders kan worden, maar het is nog best een uitdaging om de tijd te vinden voor de research die me naar allerlei uithoeken brengt en natuurlijk het schrijven ervan. Ik heb nu ongeveer een derde van het boek af dus het duurt nog wel eventjes tot het uitkomt.
Lees je zelf graag/veel? Welk genre lees je het liefst?
Ik lees best veel en heel uiteenlopend. Ik hou erg van verhalende non-fictie zoals de boeken van Annejet van der Zijl. Alles wat zij schrijft, koop ik eigenlijk meteen. Maar ik hou bijvoorbeeld ook van een goede celebrity memoir. Daar doen mensen vaak een beetje minzaam over, maar ik ben er dol op en de Engelse en Amerikaanse zijn vaak ook gewoon heel erg goed geschreven. Die van Barbara Walters is geweldig en die van Rob Lowe – je verwacht het niet – is dus ook verrassend goed. Ik lees echt door alle genres heen, van kinderboeken tot gortdroge non-fictie. Als het me maar aanspreekt. Ik heb net bijvoorbeeld Educated gelezen van Tara Westover, Het schrift van Perle van Timothée de Fombelle, en Ik kom terug van Adriaan van Dis.
Wie is je favoriete auteur en waarom?
Er is er niet een. Er zijn zoveel schrijvers die ik fantastisch vind. Annejet van der Zijl, Sandro Veronesi, Jane Gardam, Amy Liptrot, Philip Pullman. Ik kan nog wel even doorgaan. Roald Dahl natuurlijk. Zijn toon en originaliteit, niet normaal goed en tijdloos. En J.K. Rowling. Zij is buitencategorie. Zij staat voor mij in het rijtje Shakespeare, Chaucer, Dickens. Mensen lachen altijd als ik dit zeg en denken dat ik een grap maak, maar ik meen dit serieus. De Harry Potter-boeken zijn zo goed, die hebben eeuwigheidswaarde.
Welk boek moeten we echt gelezen hebben volgens jou?
Iedereen moet gewoon lekker lezen waar ‘ie zin in heeft natuurlijk. Er is niet een boek waarvan ik vind dat je het echt gelezen móét hebben. Ik heb vroeger heel erg genoten van The Secret Garden van Frances Burnett. Dat boek bracht me echt naar een andere wereld en ik kan het gevoel dat ik ervan kreeg bij het lezen nog steeds terughalen. En Lampje heeft iedereen natuurlijk al gelezen maar dat is ook zo’n boek dat je lang bijblijft na het lezen, prachtig.
Waar kunnen en mogen we je ’s nachts voor wakker maken?
Salt & vinegar chips van Walkers of een puppy. (Of als iemand me duizend euro wil geven, dan vind ik het ook prima.)
Hebben de maatregelen rondom het Corona virus nog invloed op de boeklancering?
Dat denk ik wel. Ik heb het er nog niet met zoveel woorden met mijn uitgever over gehad, maar ik ga er zelf eigenlijk al vanuit dat een boeklancering er dit keer niet in zit. Heel jammer om het niet te kunnen vieren, maar dan halen we het voor boek drie gewoon dubbel en dwars in.
Interview: Lilian
Lees hier de recensie van De orde van de Gouden Leeuw
