Voordat Lilian De Assistent van S.K. Tremayne, uitgeverij Prometheus las, stelde zij de auteur een aantal vragen. Over schrijven onder een pseudoniem, De Exorcist en… nou ja, we vroeger er zelf om.
Wie ben je en waarom besloot je om onder een pseudoniem romans te gaan schrijven?
Voor persoonlijke details, zie mijn Wikipedia-pagina: https://en.wikipedia.org/wiki/Sean_Thomas_(author)
[Dat hebben we dus maar gedaan. Er staat:
Sean Thomas studeerde filosofie aan het University College London. Als journalist schreef hij voor The Times, The Daily Mail, The Spectator en The Guardian, voornamelijk over reizen, politiek en kunst. Als hij onder de naam Tom Knox schrijft, is hij gespecialiseerd in archeologische en religieuze thrillers. Recenter schreef hij boeken onder het pseudoniem S.K. Tremayne.]
Ik koos voor een pseudoniem omdat ik een schone lei wilde, afzonderlijk van mijn eerdere werk: memoires, journalistiek, literaire fictie. De Tremayne boeken hebben een heel andere stijl, en ik wilde dat lezers ze zonder verwachtingen zouden lezen. Bovendien kan een beetje mysterie geen kwaad bij een thrillerschrijver.
In je eerdere werk was je grootste kracht het scheppen van verwarring. Is dat bij je meest recente boek, De Assistent, ook het geval?
Dat hoop ik wel. Ik schrijf graag thrillers die waarbij de oorzaak dicht bij het randje van ‘mogelijk bovennatuurlijk’ of sciencefiction komt, zonder daadwerkelijk over dat randje heen te gaan. Wel moet er ook altijd een rationele verklaring zijn. Die mysterieuze vallei vind ik enorm fascinerend; het grijze gebied waar verwarring en je verbeelding op hol slaan.
Ik heb dit boek zelf nog niet gelezen. Kun je me vertellen waarom ik het absoluut zou moeten lezen?
Omdat het de sinistere wereld beschrijft die we op het punt staan te betreden. Des te meer vanwege het virus. We worden straks allemaal bewaakt door machines.
Waar vind je de inspiratie voor je verhalen?
Meestal op plaatsen uit het echte leven. Ik ben een reisschrijver en ik schrijf graag over ‘de locatie’. Mijn boeken beginnen meestal met een specifieke, evocatieve plaats en dan denk ik: Oeh, wat kan hier gebeuren?
Stippel je een plot helemaal uit van begin tot eind voordat je begint met schrijven, of laat je het verhaal en de personages de richting bepalen?
Vroeger ging ik gewoon zitten schrijven en deed ik maar wat, zonder overzicht. Misschien is dat de reden dat mijn eerste boeken niet verkochten. Ik heb inmiddels geleerd dat een solide overzicht van de plot noodzakelijk is, zeker bij thrillers.
Lijken de boeken die onder je eigen naam (Sean Thomas) uitkwamen en degenen die je onder je pseudoniem (Tom Knox) publiceerde op de S.K. Tremayne boeken? Zo nee, hoe verschillen ze dan van elkaar?
Zoals ik al zei, ze zijn enorm verschillend: Knox is een hardgekookte mannelijke samenzweringsthriller. Tremayne is domestic noir met griezelelementen. Sean Thomas is meer van dutjes doen.
Welke boeken lees je zelf graag? Heb je een favoriete auteur? Een favoriet boek allertijden?
Mijn favoriete auteur moet wel Jane Austen of James Joyce zijn. Heel verschillend, maar beiden zijn inspirerend. Mijn favoriete boek kan ik onmogelijk noemen. Te veel opties! Mijn favoriete griezelboek is De Exorcist van William Peter Blatty. Iedereen herinnert zich de briljante film maar vergeet het fantastische boek waarop het gebaseerd werd. Het is een angstmeesterwerk.
Doorgaans lees ik graag geschiedenisboeken, biografieën, memoires, wetenschappelijke werken. En wat poëzie. Wanneer ik schrijf, lees ik meestal geen boeken, omdat ze me dan mogelijk te veel kunnen beïnvloeden. Ik verslind televisiedrama’s.
Is er een auteur die je als voorbeeld beschouwt? Waarom diegene?
F. Scott Fitzgerald, vanwege zijn goddelijke proza en omdat hij kon schrijven terwijl hij ongeveer een fles gin per dag wegtikte. Hetzelfde geldt voor Hemmingway.
Wanneer en waarom begon je met schrijven?
Rond 2003, toen ik failliet ging en mijn agent zei, ‘Schrijf een thriller, mensen lezen thrillers’.
Welke andere activiteiten geven je plezier/voldoening?
Plattelandswandelingen op zonnige dagen (zeker nu, met de quarantaine). Een zeevruchtenlunch met mijn vrouw, we zijn dol op oesters. Een ander land bezoeken, ik houd van het gevoel van op ontdekking te zijn.
Noem een ding waarvoor we je altijd mogen wakker maken, zelfs midden in de nacht.
Een totale zonsverduistering. Ik heb er eentje gezien, maar het was teleurstellend bewolkt.
Is er een vraag die we zijn vergeten je te stellen, maar die je graag wil beantwoorden? Zo ja, welke? En mogen we gelijk ook het antwoord weten? ?
‘Waar komt het coronavirus vandaan?’
Ik denk dat het uit een virologisch lab in Wuhan komt. Ik heb er heel veel over gelezen (ik heb begin februari vermoedelijk het coronavirus gehad, opgelopen in Bangkok, en dat wekte mijn interesse). Het idee dat dit laboratorium, dat de uitbraak van coronavirussen onder vleermuizen onderzoekt, en 300 meter van de natte markt van Wuhan ligt, niet in verband wordt gebracht met een uitbraak van coronavirus dat oversprong van vleermuizen en op de markt werd verspreid, vind ik te absurd voor woorden. Als thrillerschrijver kan ik zeggen dat het niet werkt als plotmiddel omdat het te ongelofelijk is; elke lezer zou het toeval afwijzen.
Het virus kwam uit dat lab, denk ik, waarschijnlijk omdat iemand illegaal een vleermuis heeft verkocht.
Je vroeg het zelf!
Interview: Lilian
Vertaling: Yfke
Lees hier de recensie van De Assistent van S.K. Tremayne.