Titel: 99 procent van mij
Auteur: Sally Thorne
Genre: Roman-Feelgood
Uitgeverij: Harper Collins
Vertaling: Angelique Verheijen
Publicatiedatum: April 2020
Aantal bladzijdes: 314
Recensie: Yfke
Cover
Net als Ik niet op jou heeft 99 procent van mij een zachte kleur en wat fauna op de kaft (de favoriete bloemen van de hoofdpersoon weliswaar), wat weinig zegt over de inhoud.
Auteur
De Australische Sally Thorne debuteerde met de kantoor-romcom Ik niet op jou. Dat boek werd meteen een succes en ook de filmrechten werden direct verkocht. The Washington Post zette het in de top 20 van beste romantische boeken van het jaar. Met 99 procent van mij maakt Sally Thorne de hooggespannen verwachtingen meer dan waar.
Achterflap
Fotografe Darcy Barrett heeft de halve wereld over gereisd en weet het nu zeker: geen enkele man kan tippen aan Tom Valeska. Helaas is hij de beste vriend van haar tweelingbroer Jamie en schijnt hij daardoor verboden terrein voor haar te zijn. Ze heeft nog nooit meer dan 1 procent van hem gekregen …
Wanneer Tom het huisje van haar oma gaat opknappen, ziet ze hem na jaren weer terug. Eén ding is er in ieder geval veranderd, stelt ze vast: hij is voor het eerst in tien jaar single. Ze besluit dat hij wel wat hulp met klussen kan gebruiken. Er moet toch iemand een oogje in het zeil houden? Zodra de vonken als vanouds over en weer springen, beseft Darcy dat die ene procent niet meer genoeg is. Deze keer zal ze zorgen dat Tom Valeska voor 99 procent van haar wordt!
Mijn mening
Voor een feelgood over mensen die elkaar al sinds hun vroege jeugd kennen, blijft 99 procent van mij verbazend strak in het hier en nu. Korte infodumps vertellen je met name in het begin meer over de geschiedenis van Darcy, haar broer Jamie en hun vriend Tom. Net als dat Ik niet op jou langzaam op gang kwam, doet 99 procent van mij er even over om op stoom te raken en misschien valt het hier-en-nu daarom extra op.
Het boek opent met een bardienst van Darcy, een stoere flapuit met een zwak hart, waarop een doorlopende vertelling volgt van het einde van haar dienst, een bezoek aan de supermarkt en haar thuiskomst (hier maken Tom Valeska en zijn chihuahua Patty hun entree).
Terwijl ik me nog een beetje op het achterhoofd krab en me afvraag of dit voldoende is om een interessante hoofdpersoon neer te zetten, dendert het verhaal door. Misschien iets te snel naar mijn zin, en zonder echte pieken of dalen.
Zoals ook in haar debuut zet Thorne de seksuele spanning al vroeg op scherp, om vervolgens tegen de lezer te zeggen, ‘nee, je krijgt niks, geduld hebben’ (heerlijk). Het moment dat de spreekwoordelijke climax komt, valt me dan echter weer een beetje tegen en is ook vrijwel meteen weer vergeten, want het verhaal moet door.
Gelukkig is er de humor van Thorne, die je met korte, scherpe bewoordingen aan het (glim)lachen krijgt en je toch bij de les houdt.Zoals in veel feelgoods zijn de personages veelal uitvergrote clichés, maar in 99 procent vertonen ze gedrag dat niet altijd even consequent is, wat een beetje verwarrend werkt. Wanneer Darcy erachter komt dat Tom een belofte aan haar heeft gebroken, is ze ongeveer twee bladzijden woest en voelt zich dan bijna in dezelfde adem vreselijk schuldig over haar eigen gedrag.
Waar haar debuut grappig, origineel en intelligent is, maakt 99 procent toch wat minder indruk. Bijna alsof het even tussendoor achteloos is neergezet. Een tweede boek is altijd een uitdaging, dus ik heb hoop voor Thorne’s derde roman.
99 procent van mij krijgt van mij 3 sterren.
Yfke