Op 12 mei 2020 verschijnt er een nieuw boek van David Baldacci, Ondergronds. Deze serie rondom geheugenman Amos Decker wordt graag gelezen bij Thrillers & More en wij mochten David Baldacci een aantal vragen voorleggen, met dank aan A.W. Bruna!
Binnenkort verschijnt er weer een nieuw boek met Amos Decker in de hoofdrol en ik kan niet wachten om het te lezen. Kun je ons iets meer vertellen over Ondergronds?
Decker en zijn partner, Alex Jamison, worden naar Noord-Dakota geroepen om een moord op een jonge vrouw te onderzoeken. Toen haar lichaam werd gevonden, was er al een autopsie op verricht. London, Noord-Dakota zit midden in de olie- en gasindustrie. Het heeft iets weg van het Wilde Westen waar zoveel mogelijk mensen komen om zoveel mogelijk geld te verdienen en dat brengt een hoop criminaliteit met zich mee. Er zijn nog twee andere elementen in het verhaal die het mysterie versterken. Een geheime faciliteit van de luchtmacht en een religieuze sekte die land bezit rondom die faciliteit van de luchtmacht. Deze twee elementen bestaan ook daadwerkelijk in Noord-Dakota en waren een van de redenen waarom ik besloot om het verhaal daar te laten plaatsvinden.
Amos is niet erg sociaal. Een eenling, chagrijnig, maar op een of andere manier mag je hem toch graag. Wanneer kwam Amos voor het eerst in je hoofd op? Hoe ben je aan dit personage en zijn ’toestand’ gekomen?
Jaren geleden las ik een boek met de titel Born on a Blue Tuesday. Het was een autobiografie van een man die hyperthymesia, oftewel perfecte herinneringen, en synesthesie, waarbij je zintuiglijke paden worden gecomprimeerd. Dit zijn allebei echte aandoeningen. Dat fascineerde me en bracht me ertoe om te lezen over hersentrauma’s en de daaruit voortvloeiende veranderingen in de persoonlijkheid van een persoon. Ik was een fan van American football voordat alle problemen met CTE (chronische traumatische encefalopathie) en hersentrauma aan de orde kwamen. Het was dus heel logisch om een American footballspeler te hebben die een hersentrauma had. Wanneer je hersenen zich opnieuw bedraden rond een beschadigd deel, kunnen bepaalde gebieden – het geheugen, bijvoorbeeld – krachtiger worden geraadpleegd en verbeterd. Dat is wat er met Decker is gebeurd, en zijn persoonlijkheid veranderde ook. Dus in plaats van de extroverte, sociale persoon die hij vroeger was, is hij afstandelijk, pikt hij geen sociale signalen op en is hij een heel ander persoon.
Hoeveel boeken komen er in deze serie? Heb je een aantal in je hoofd of zie je wel hoe het loopt?
Ik zie wel hoe het loopt. Zolang ik het gevoel heb dat hij zich nog steeds als personage kan ontwikkelen, zal ik over Decker blijven schrijven.
Wat inspireert je om te schrijven? Is het iets wat je altijd al hebt willen doen?
Schrijven is voor mij geen baan, passie of hobby. Het maakt deel uit van mijn identiteit. Het maakt deel uit van mijn levensstijl. Als ik niet bezig ben met schrijven, ben ik geen gelukkig mens. Dit is iets wat ik altijd al met mijn leven heb willen doen. Ik was een vroege lezer, en mezelf verliezen in de verbeelding van iemand anders was het leukste dat ik me kan herinneren.
Heb je bepaalde schrijfroutines? Of ga je er gewoon voor zitten?
Mijn dagen zijn typisch atypisch. Ik schrijf altijd en overal. Ik tel geen woorden of pagina’s. Ik schrijf totdat de tank leeg is. De perfecte schrijfplek is niet per se een fysieke plek, het zit allemaal in je hoofd. Als je in de juiste (mentale) flow zit, kun je overal schrijven. Daar ben ik het levende bewijs van.
Stippel je alles van tevoren uit of laat je je leiden door het verhaal en de personages?
Ik maak een ruwe schets, maar ik laat het verhaal graag op een organische manier groeien. Als je jezelf onderdompelt in het verhaal, in plaats van dat je een schets maakt, dan kun je pas echt voelen waartoe je personages in staat zijn en hoe het verhaal zich zou moeten vormen. Het is alsof je meedoet aan een sportwedstrijd in plaats van dat je erover leest. Je reflexen zijn scherper, je instincten zijn verfijnder, omdat je ze nodig hebt om te slagen. Je kunt beter en sneller en geloofwaardiger reageren omdat je je middenin datgene bevindt waar je over schrijft. Maar iedere schrijver moet voor zichzelf de manier vinden die voor hem het beste werkt. Als dat plotten en schetsen is, dan moet je dat doen. Maar je moet wel in je achterhoofd houden dat je schrijfproces te zijner tijd kan veranderen. Daar is niets mis mee. Als het bij je past, omarm het.
Zit je weleens vast in een verhaal? Wat doe je om weer verder te kunnen?
Elke schrijver zit weleens vast. Als ik vast kom te zitten, ga ik iets anders doen. Ik ga wandelen, douchen. Ik heb meer plotproblemen onder de douche opgelost dan waar dan ook. Bijkomend voordeel: ik ben de hele tijd brandschoon!
Ben je al begonnen met het schrijven van een nieuw boek?
Ik schrijf twee boeken tegelijk. De volgende Atlee Pine–thriller en het vervolg op One Good Deed. Dus de ene week ben ik in 2020 en de volgende ben ik in 1949. Mijn eigen persoonlijke tijdmachine. En ja, dat is zo cool als het klinkt.
Je hebt al zo veel boeken geschreven, word je nog steeds enthousiast of nerveus als er een nieuw boek uitkomt?
Kriebels overheersen als er een nieuw boek uitkomt. Ik ben iemand die niets voor lief neemt, ook niet of een nieuw boek goed zal verkopen en of de lezers het geweldig zullen vinden. Dus ik ben nu nerveus. En dat is een goede zaak. Angst is een geweldig tegengif voor zelfgenoegzaamheid.
Lees je zelf veel? Is er een boek dat je onlangs hebt gelezen dat je kunt aanraden?
Ik lees de hele tijd. Een paar die ik net uit heb zijn Gebroken (Broken) van Don Winslow, In het Aanzicht van het Kwaad (The Splendid and the Vile) van Erik Larson, De Vrouw in het Meer (The Lady in the Lake) van Raymond Chandler, en Spying on the South van Tony Horwitz.
Hoe zou je beste vriend je omschrijven?
Mijn beste vrienden zouden mij omschrijven als afstandelijk en extrovert, soms binnen enkele minuten na elkaar.
Na zo veel en zo lang geschreven te hebben… heb je nog steeds dromen als schrijver?
Ik wil dit zo lang mogelijk volhouden. Elke dag wakker worden en iets creëren wat niet bestond voordat ik het verzon, dat is het beste gevoel ter wereld.