Titel: Zomer in de kleine bakkerij 
Auteur: Jenny Colgan
Serie: Beach Street #2
Genre: Roman-Feelgood
Uitgeverij: Luitingh Sijthoff
Vertaling: Elise Kuip
Publicatiedatum: Maart 2020
Aantal bladzijdes: 365
Recensie: Bianca
Over de auteur:
Jenny Colgan is op 1 januari 1972 geboren in Prestwick, Ayrshire, Schotland, Verenigd Koninkrijk. Jenny heeft in Londen, Nederland, de VS en Frankrijk gewoond. Ze heeft zich uiteindelijk op de natste van al deze plaatsen gevestigd en woont momenteel met man, hond en haar drie kinderen net ten noorden van Edinburgh.
Jenny Colgan brak door met Cafe Zon & Zee. Inmiddels heeft zij met haar geestige feelgoodromans vele lezersharten veroverd.
Achterflap:
Polly Waterford is gelukkiger dan ooit: haar bakkerij loopt goed en samen met Huckle – haar grote liefde – geniet ze van het leven in het havenstadje Mount Polbearne, dat haar thuis is geworden.
Maar er zit een donker randje aan de fijne zomerbries die door het dorp waait. Selina, Polly’s vriendin die sinds kort weduwe is, wil verhuizen naar het eiland. Maar Polly draagt een geheim met zich mee dat Selina’s herstel overhoop kan gooien. En wanneer de oude eigenaar van de bakkerij opeens sterft staat Polly’s bedrijf op het spel. Zal Polly alles verliezen waar ze van houdt?
Mijn mening:
De cover van Zomer in de kleine bakkerij maakt je vrolijk en doet even alle zorgen van de dag vergeten. Het geeft je een vakantiegevoel en zodra ik begin te lezen reis ik in mijn fantasie af naar het havenstadje Mount Polbearne, het stadje waar Polly Waterford inmiddels goed is ingeburgerd bij de plaatselijke bevolking. Samen met haar grote liefde Huckle en papegaaiduiker Neil, hun huisdier waar ze beiden enorm aan gehecht zijn geraakt, werken ze hard om de bakkerij die Polly runt winstgevend maar vooral uniek te maken. Terwijl je leest, wil je proeven van al het heerlijks dat gebakken wordt, je ruikt als het ware het versgebakken brood.
Twee jaar geleden, toen haar hele leven in puin lag, het een soort verkoolde, afgedankte huls was, had Polly zich niet kunnen voorstellen dat ze ooit zo tevreden zou kunnen zijn, zo ingespeeld kon zijn op het ritme van de seizoenen en haar leven.
Helaas wordt hun toekomst wreed verstoord als mevrouw Manse, de eigenaresse van de bakkerij, overlijdt. Maar Polly zou Polly niet zijn als ze bij de pakken neer ging zitten. Ondanks tegenslag op tegenslag probeert ze op haar manier toch als bakster aan het werk te blijven, dit siert haar enorm. Ze heeft een doorzettingsvermogen waar menigeen een voorbeeld aan zou kunnen nemen.
Ondanks dat het verhaal boordevol tegenslagen zit is het toch de positiviteit die overheerst. Colgan weet middels haar schrijftalent tegenslagen makkelijk om te zetten naar iets positiefs, haar glas is altijd halfvol, dat zorgt tijdens het lezen met regelmaat voor een lach op je gezicht. Papegaaiduiker Neil, een simpele zeevogel, ‘loopt’ als een rode draad door het verhaal en krijgt daarmee een speciaal plekje in mijn hart. Colgan moet een grote dierenvriend zijn, dat kan niet anders.
Zomer in de kleine bakkerij heeft er voor gezorgd dat ik de zorgen waar we op dit moment wereldwijd mee te maken hebben even links kon laten liggen en ik het gevoel kreeg dat ik tijdelijk bivakkeerde in de vuurtoren van Mount Polbearne, en dat was een heerlijk gevoel.
Zomer in de kleine bakkerij krijgt van mij 4,5 ster.
Bianca
