Tijdens de leesclub van Het verlaten huis hebben de lezers vragen mogen stellen aan de auteur; Sandra J. Paul. De deelnemers aan de leesclub waren erg enthousiast en stelden veel vragen, zoveel dat we besloten hebben deze naast het leesverslag te delen.
Nick: Is het niet ingewikkeld om een boek met verschillende personen te schrijven? Is het niet moeilijk om te verwoorden wat een ander denkt, wat die ander graag in het boek wil zien? En hebben jullie dan niet ongelooflijk veel verschillende ideeën, die je samen tot een goed verhaal moet krijgen (wat hier duidelijk wel gelukt is)? Hoe begin je hier zelfs aan? Zijn de personages gebaseerd op bekenden? Veel vragen tegelijk, maar ik ben gewoon heel benieuwd.
Sandra J. Paul: Ik gebruik daarvoor een profiel per personage. Bij de kinderen had ik dus bijvoorbeeld een duidelijk beeld van de karakters per leeftijd en hoe die zich zouden gedragen. Daarvoor baseer ik me ook op bestaande kinderen. Meike is gebaseerd op de dochter van een van mijn beste vriendinnen. Milo is in het echte leven haar broer. (Marin uit boek 1 is ook een van de drie kinderen in dat gezin). Meike is een heel stoere meid, Milo is écht een veelvraat (een running joke bij ons ?) én hij is ook nog eens enorm onhandig en verslaafd aan zijn telefoon. Ja, dat was gewoon mijn perfecte beeld (hij vond het zelf trouwens ook erg grappig). Femke werd gebaseerd op het dochtertje van mijn nicht en Leon is een kind uit de klas van mijn zonen, enz. Ik maak per personage een overzicht met hun typische karaktertrekken, hoe ze eruitzien en dan leeftijden. En zo werk ik het uit.
Dini: Welk genre vind je het leukst om te schrijven?
Sandra J. Paul: Ik krijg die vraag heel veel (denk dat dat geen verrassing is ?) en eerlijk? ik weet het niet. Alle drie hebben enorm leuke dingen om te doen. Bij jeugd kan ik me echt loslaten in de heksen en fantasie, bij volwassenenthrillers ben ik veel bezig met het psychologische. Joanne is mijn experimentele ik, die dan weer zoveel verschillende dingen doet waarin ik me kan uitleven. Ik zou niet kunnen kiezen, het zorgt voor afwisseling en mezelf telkens weer heruitvinden.
Glendy: Waar vind of zoekt u de inspiratie ? En welke boeken leest u graag? ?
Sandra J. Paul: Inspiratie komt van overal – van documentaires tot iets dat ik gelezen heb, tot muziek, tot … Ik krijg dat altijd wel van verschillende bronnen binnen. ? Ik ben zelf grote fan van Stephen King, maar lees ook graag spannende boeken, vooral psychologische thrillers.
Brigitte: Kan je aan verschillende boeken tegelijkertijd werken of werk je boek per boek af? Ik kan me indenken dat je tijdens het schrijven ineens een idee krijgt voor een nieuw boek. Noteer je dan enkele kernwoorden voor later of hoe werkt dat ? ?
Sandra J. Paul: Ik werk meestal aan twee of drie dingen tegelijkertijd. Als ik nieuwe ideeën binnenkrijg, registreer ik dat bijna automatisch in mijn hoofd, waar het dan wel enige tijd blijft zitten. Momenteel ben ik bezig met de Hamley’s 22 schrijfchallenge en schrijf samen met mijn jongens 1000 woorden per dag aan De Vergeten Tuin. Tegelijkertijd werk ik aan mijn volgende Engelstalige Joanne en ben ik bezig aan Mijn Waarheid, een thriller die in het najaar zal uitkomen. Meestal is het wel twee boeken, drie is uitzonderlijk voor me.
Brigitte: Misschien een heel rare vraag, maar worden er ooit eens rondleidingen gegeven op een uitgeverij? Ik ben altijd heel nieuwsgierig geweest hoe het daar werkt, maar heb er geen enkel idee van.
Sandra J. Paul: Ik vrees dat je bij ons gewoon in de woonkamer zou terechtkomen. ? Hamley draait volledig op mij, in ons huis dus. Ik werk wel samen met externen die bijvoorbeeld design en redactie doen, maar ook zij werken vanuit hun eigen huis. Bij uitgeverij Lannoo, onze partner, kom je wel in een kantoor terecht, maar eigenlijk – op de vele boekenrekken na – ziet dat er hetzelfde uit als een ander kantoorgebouw.
Lilian: Het idee van hoe de kinderen zouden verdwijnen komt van een van uw zonen. Wat is zijn invloed op het volgende boek?
Sandra J. Paul: Mijn kinderen zijn mijn klankbord, dus als ik aan het schrijven ben, dan bespreek ik mijn pitch met hen en brainstormen we over ideeën. Het idee van Het verlaten huis zat volledig in mijn hoofd, maar hóé je kinderen kunt laten verdwijnen in zo’n huis, daar hebben mijn tweelingzonen hun inspiratie losgelaten. Ik heb de minst gruwelijke dingen eruit gepikt. ?
Dian: Het verlaten huis is een los te lezen deel 2 in een trilogie. Waarom heb je voor los te lezen delen gekozen?
Sandra J. Paul: Normaal gezien was het nooit de bedoeling dat er een vervolg zou komen van De Duistere School. Toen er veel vraag naar kwam, wist ik dat ik ermee aan de slag moest, maar bij kinderen zit je natuurlijk al snel in die leeftijdscategorieën en het feit dat kinderen snel groeien. Bovendien wil ik één jeugdboek per jaar doen, omdat ik ook nog altijd Joanne heb en mijn thrillers. Dus hield ik er rekening mee dat ik zowel een bestaand als een nieuw publiek zou moeten aanspreken. Vandaar mijn keuze om het zo te doen.
De Vergeten Tuin zal ook zo’n boek worden, met een aparte verhaallijn rond Colette & Co. Intussen heb ik na veel rijp beraad met mijn kinderen besloten dat er zo goed als zeker nog een boek vier en vijf zullen komen. Bij het schrijven van Tuin (waar ik nu mee bezig ben) wil ik echt een boek schrijven over het ontstaan van de heksen toen ze nog kinderen waren, en dat kan op deze manier, zonder dat ik een apotheose moet doen die zich nu in Kraaidorp afspeelt. In boeken vier en vijf speelt het zich dan weer opnieuw nu af en komen de verhaallijnen wel samen (dat is het plan). Of het me gaat lukken weet ik nog niet, ik bekijk het per boek.
Dian: Ik ben de kat Hamley niet tegengekomen in dit deel. Heb ik eroverheen gelezen?
Lilian: Hamley zit helemaal op het einde, de laatste bladzijde als ik me niet vergis. ?
Sandra J. Paul: Klopt! En zo grappig, Dian, dat je ernaar gezocht hebt. Dankjewel!
Dian: Je wordt steeds bekender. Hoe voelt het om bekend te zijn?
Sandra J. Paul: Ik vind dat heel raar, moet ik zeggen. Ik schrijf omdat ik niet anders kan. Dit is echt mijn passie en mijn ding en de mensen die me goed kennen weten dat ik soms ook bewust niet-echt-commerciële boeken schrijf als Joanne. Ik vind het heel bijzonder, maar ook eng, want soms voelt het echt aan als een druk op mijn schouders. Ik heb wel het gevoel dat er hoge verwachtingen zijn en als ik daarover begin na te denken, dan stress ik wel. Ik heb dat trouwens ook met betrekking tot Hamley, hoor. Soms lig ik ’s nachts wakker en denk ik: my god. Haha.
Marieke: Het gaat niet over je boek, maar is het toeval dat alle auteurs bij Hamley vrouwen zijn? (Al denk ik wel dat er binnenkort een man tussen zit ook als ik het goed heb)
Sandra J. Paul: we hebben er al verschillende, hoor! Filip Bastien, Jean-Paul Dullers (september) en Valentijn Ringelberg (september). We hebben ook nog twee jongemannen getekend bij ons, maar zij komen in voorjaar 2021.
Marieke: Heb je nog een andere job naast schrijven en uitgeven?
Sandra J. Paul: Ik ben ook nog IT-consultant. Ik ben een Agile Coach; ik coach dus informaticamensen die een bepaalde methodologie gebruiken om projecten op te leveren. Ik ben momenteel ook gewoon aan de slag (werk van thuis uit voor zolang het nodig is). Dat doe ik vier dagen per week. De andere drie dagen is het Hamley, mijn gezin en voor en na natuurlijk ook allerlei uitgeverijzaken en Hamley.
Silvia: Welke auteur is je grote voorbeeld en wat is je lievelingsboek?
Sandra J. Paul: Ik ben al decennia lang een ware Stephen King fan. Mijn all-time favoriete classic is Christine.
