Wij spraken met Nadine Swagerman naar aanleiding van het verschijnen van haar nieuwe boek Maar ik ben jou niet dat onlangs bij uitgeverij Kluitman verscheen.
Vorig jaar rond deze tijd hadden we ook een interview met jou. Leuk dat we je weer wat vragen mogen stellen. Welke belangrijke dingen zijn er veranderd in het afgelopen jaar?
Ja, dat was inderdaad rond dezelfde tijd. Leuk dat we het nog eens doen!
De belangrijkste gebeurtenis is waarschijnlijk toch wel het winnen van de Jonge Jury Debuutprijs geweest. Daarnaast is er vorige maand een nieuw boek van mij verschenen, wat voor mij toch wel erg spannend was.
Je won de Jonge Jury Debuutprijs met het boek Eén waarheid. Wat tof! Gefeliciteerd! Hoe voelde je je op het moment van de bekendmaking? En nu, bijna een jaar later?
Dat is zeker heel tof! Dank je! Ik had echt niet verwacht dat ik de prijs zou winnen, dus ik was heel verbaasd en tegelijk superblij toen mijn naam genoemd werd. Ik voel me enorm vereerd dat ik zo’n belangrijke prijs heb mogen winnen met mijn debuut. Daar ben ik erg dankbaar voor en trots op.
We zijn nu bijna een jaar later nadat je de Jonge Jury Debuutprijs hebt gewonnen. Hoe voelt dit nu voor jou?
Stiekem voelt het nog steeds heel onwerkelijk. Niet alleen het moment waarop ik de prijs won, maar ook dat ik hem hier in mijn kast heb staan. Het is dé prijs voor debuterende auteurs die voor jongeren en jongvolwassenen schrijven, dus het is te gek dat ik zo’n prijs in de wacht heb mogen slepen. Echt een hele mooie erkenning voor mijn werk.
Is het winnen van de Jonge Jury Debuutprijs nog van invloed geweest op het schrijfproces?
Na het winnen van die prijs wilde ik vooral heel graag nieuw werk maken. Al was het tegelijk ook eng om dat te doen, omdat ik het gevoel had dat de verwachtingen nu extra hoog lagen.
Vorige maand verscheen de YA novelle Maar ik ben jou niet. Was het moeilijk om na Eén waarheid aan een volgend boek te beginnen?
Ja, ik vond dat heel lastig. Eén waarheid heeft jarenlang in mijn hoofd gezeten en het kostte me moeite om daar los van te komen en aan iets nieuws te beginnen. Uiteindelijk heeft het ook echt wel even geduurd voordat er iets kwam waar ik iets mee kon. Dat idee is Maar ik ben jou niet geworden.
Ook in deze YA spelen psychische problematieken een grote rol. Heeft het een specifieke reden dat je dit onderwerp in je boeken verwerkt?
De psyche van de mens interesseert me heel erg. Ik vind het fascinerend hoe het brein werkt en hoe het tegen je kan werken. Maar behalve dat ik het interessant vind om daarover te schrijven, vind ik het ook belangrijk. Ongeveer een op de drie mensen krijgt te maken met een psychische aandoening. Dat is veel, en ik vind het belangrijk dat dat ook terug te zien is in boeken voor pubers en jongvolwassenen. Aan de ene kant zodat lezers zichzelf in een personage of situatie kunnen herkennen en aan de andere kant om het bespreekbaar te maken. En ik besef heel goed dat mijn boeken niet genoeg zijn om dat te bereiken, maar ik probeer op mijn manier wel een steentje bij te dragen.
Het zijn best heftige onderwerpen die je verwerkt in je boeken. Hoe zijn de reacties hierop?
Eigenlijk krijg ik vooral mooie reacties, al zijn er vast ook mensen die het lastig vinden dat ik bepaalde onderwerpen aankaart. Op de achterkant van Maar ik ben jou niet heb ik laten vermelden dat het boek heftige onderwerpen bevat, zodat mensen zich daarvan bewust zijn en zelf kunnen kiezen of ze het wel of niet willen lezen. Dat vond ik erg belangrijk, vooral vanwege de doelgroep.
Foto: Willemijn Wahl
Wat is de leukste/mooiste/ meest bijzondere reactie die je hebt gekregen op Eén waarheid?
O, jeetje … Ik heb verschillende mooie, grappige en bijzondere reacties mogen ontvangen, dus ik vind het heel lastig om daar één uit te kiezen. Wat ik wel heel mooi vond, was dat iemand schreef dat Eén waarheid een taboe doorbrak. Dat raakte me echt.
Hoe ziet jouw schrijfproces eruit? Plot je alles? Of laat je je leiden?
Ik dacht dat ik een schrijver was die alles tot in de puntjes uit moest denken, maar dat blijkt niet helemaal zo te zijn. Bij Maar ik ben jou niet heb ik me vooral laten leiden en dat werkte eigenlijk wel heel prettig.
Hoeveel/hoe vaak schrijf je? Schrijf je lang achter elkaar?
Dat ligt er echt aan hoe druk ik ben. Als ik veel werk heb vanuit mijn tekstbureau, dan schrijf ik veel minder aan verhalen dan ik zou willen. Maar als ik gericht met een verhaal aan het werk ben, dan probeer ik daar drie à vier ochtenden in de week aan te werken. Meestal start ik dan vroeg en schrijf ik tot ergens aan het begin van de middag door.
Hoelang heb je erover gedaan om Maar ik ben jou niet op papier te krijgen?
Maar ik ben jou niet stond vrij vlot op papier. Ik durf niet te zeggen hoelang het me precies heeft gekost, maar ik denk een maand of twee, drie.
Wat is het volgende project? Ben je hier al mee bezig? Wanneer kunnen we dat ongeveer verwachten? Kun je al een tipje van de sluier oplichten waar het over gaat?
Op dit moment werk ik aan iets nieuws, maar ik weet zelf eigenlijk ook nog niet zo goed waar dat verhaal precies heen zal gaan, dus ik kan er niet echt iets over zeggen. Het wordt hoogstwaarschijnlijk wel weer een spannend verhaal voor jongeren.
Foto: Willemijn Wahl
Wat vind je leuker, een novelle schrijven of een dikker boek?
Ik dacht van tevoren echt dat ik het schrijven aan een dikker boek leuker zou vinden, maar ik vond het heel leuk om aan een novelle te werken. Het voelde heel overzichtelijk, al was het soms wel lastig dat ik niet zoveel ruimte had om dieper op dingen in te gaan. Die uitdaging maakte het daarentegen ook juist weer interessant. Ik vind het dus allebei heel leuk.
Zou je weleens samen met iemand een boek willen schrijven? Waarom wel/niet? En met wie?
Nee, die wens heb ik eigenlijk niet. Ik vind het juist heel fijn dat een boek schrijven iets is wat je alleen doet. Het idee dat ik dan geen controle heb over wat de andere persoon met het verhaal of de personages doet, zou me, denk ik, heel onrustig maken.
Waar mogen we je ’s nachts voor wakker maken?
Ik word liever niet wakker gemaakt ’s nachts. Maar als jullie witte chocolade meenemen, dan zou ik het wel minder erg vinden.
Wat is je favoriete eten/gerecht? Mogen we het recept hiervan weten?
Mijn favoriete eten of gerecht … Dat vind ik echt een lastige, want ik houd van eten en vind ook veel lekker. Ik ben bijvoorbeeld dol op de vegetarische korma van een Indiaas restaurant in de buurt. Helaas ken ik het recept daarvan niet, dus ik kan het alleen eten door het te bestellen. Daarnaast houd ik ook erg van de Italiaanse keuken en kan ik dus heel blij worden van een goede risotto, pasta of pizza.
Heb je nog tips voor beginnende auteurs?
Er zullen altijd (echt altijd!) mensen zijn die je werk niet goed vinden, wat je ook maakt. En dat is oké. Jij vindt ook niet alle boeken goed, dus probeer je niet uit het veld te laten slaan door een slechte recensie, een afwijzing of een negatieve reactie. Het is slechts de mening van die persoon. Door van die mening geen feit te maken, loopt je zelfvertrouwen een minder harde klap op dan wanneer je jezelf wijsmaakt dat dat wat iemand zegt waarheid is. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het ook lastig als iemand zich negatief uitlaat over mijn werk en het is zeker niet alsof dat me niets doet, dat doet het namelijk wel. Maar ik probeer me wel altijd te bedenken dat het een mening is en dat er (gelukkig) ook mensen zijn die een andere mening hebben.
Interview: Amanda
Uitgelichte foto: Willemijn Wahl
Lees hier de recensie van Amanda van Maar ik ben jou niet
Lees hier het interview dat wij in 2019 hadden met Nadine Swagerman
Lees hier de recensie van Amanda van Eén waarheid
