Leesclubverslag: Het Dorp - Belinda Aebi

Wij hielden in samenwerking met uitgeverij Hamley Books een leesclub van Het dorp van Belinda Aebi. Voor de leesclub werden zes deelnemers geselecteerd: Akke Froukje Kuipers, Erna Eikhoudt, Ina Beekman, Jan Nagels, Marieke da Conceicao en Miranda Kleine Koerkamp. Namens Thrillers & More nam Lilian Brugel deel aan en begeleidde de leesclub. Alexander Roessen maakte de leesclub aan en hield een oogje in het zeil. Uitgeefster Sandra J. Paul nam ook deel aan de leesclub, namens de schrijfster Belinda, om zo de vragen door te kunnen spelen.

Voor het lezen hadden de deelnemers allemaal een mening over de cover en hun verwachtingen van de thriller Het dorp. Hieronder zetten we even kort wat meningen op een rijtje.

Jan: De voorkant en achterkant spreken mij aan. Vooral het lettertype spreekt mij aan. Mysterieus. De voorkant ziet er wel duister uit. Aan de andere kant is dat ook een trigger om hem op te pakken.

Akke Froukje: De cover trok direct mijn aandacht. Ik vind dat het boek er echt uitziet als een thriller. Dit komt door de ietwat donkere lucht en kale bomen. Het ziet er wat “spooky” uit. Na het lezen van de achterflap word ik nog nieuwsgieriger naar het verhaal. Ik heb nog niet eerder een boek van Belinda Aebi gelezen. Ik ben erg benieuwd naar haar schrijfstijl en hoe ze dit verhaal heeft uitgewerkt.

Marieke: Ik vind de cover heel mooi. Ik zou hem sowieso oppakken in de boekhandel. Heel mooie kleur die toch past bij een spannend boek. Ik heb reeds 4 boeken gelezen van deze auteur en alle vier erg graag gelezen! Dus ik heb wel hoge verwachtingen voor dit boek.

Lilian: Prachtige cover met een huis of boerderij achter kale bomen. Het zonlicht maakt het een mysterieus tafereel. Niet typisch een cover voor een thriller, maar was spannend genoeg om op de aandacht te trekken in de schappen van een winkel! Wat mijn aandacht met name trekt is het lettertype waarin de titel geschreven is. Heeft dit een dubbele lading, brokkelt het dorp langzaam af?

Erna: Ik vind het een mooie cover, mysterieus en duister. De manier waaronder tekst afgedrukt is maakt me extra nieuwsgierig. Het geheel maakt dat ik het boek zeker zou oppakken in de winkel en de flaptekst maakt me wel zo nieuwsgierig dat ik het zou kopen.

Ina: Ja, de cover spreekt aan, zou ik zeker oppakken in de winkel en na het lezen van de achterflap ook kopen. Ken de auteur ook niet, maar de achterflap maakt absoluut nieuwsgierig.

Miranda: De cover spreekt mij erg aan en ik zou het boek ook zeker oppakken in de winkel. Door de mysterieuze foto van de schuren achter de bomen krijg je gelijk de indruk dat daar iets spannends is gebeurd, en wil je gelijk gaan lezen om erachter te komen wat daar heeft plaatsgevonden.

Foto: Marieke da Conceicao (@Marieke_leest)

Iedereen is vlot van start gegaan en het tweede deel van de leesclub kon daarom al snel geopend worden. Tijdens het lezen gaven de deelnemers aan hoe het boek hun bevalt en waarom. Maar ook werden eventuele opvallende quotes benoemd die ze tegen kwamen.

Jan: Tot nu toe vind ik het heel boeiend. Af en toe een Vlaams woord er tussendoor leest heel erg grappig. Heerlijk tikkie mysterieus, wat wil je nog meer. En dan ineens een mooie wending. De lijnen binnen het verhaal zijn erg leuk. Prikkelt om verder te lezen.

Akke Froukje: Ik vind het boek erg prettig lezen! De sfeer is inderdaad heel mysterieus waardoor je blijft lezen. Ik kan me goed identificeren met Eline. Ik ben ook zo’n kluns die tegen een betonblok aan zou rijden tijdens de eerste tocht in de auto … Ik vind haar sympathiek overkomen met een gezonde nieuwsgierigheid. Ik ben benieuwd wat ze nog meer gaat ontdekken!
Naast dit alles wil ik nog even mijn complimenten maken: ik vind het boek er erg mooi uitzien! Zowel de buitenkant als de binnenkant. Mooi lettertype van de titels en mooie foto’s aan het begin van een nieuw deel! Een erg fijn boek!

Marieke: Ik ben echt benieuwd waar het heen gaat. Het is echt mysterieus. Ik moest even lachen toen Eline ‘in the middle of nowhere‘ terecht kwam. Ik dacht: waar in Vlaanderen kan je dat?’ ?
Verder: vlotte schrijfstijl. Ik vind de schrijfstijl ook wel heel Vlaams (als Vlaming zijnde). ‘De man piekte zijn sigarettenpeuk overboord’ is daar denk ik wel een voorbeeld van (hoofdstuk 3).

Ina: Ik kwam gisteren even in een heftig stuk, dat had er van mij niet in gehoeven. Kan er niet teveel over zeggen i.v.m. spoileren, maar het verpeste het voor mij wat hoofdstuk 29 betreft. Misschien nodig voor later in het verhaal, maar voor mij is het iets teveel van het goede.
Akke Froukje: Ik had precies hetzelfde bij dat hoofdstuk! Ik vind de hoofdstukken die er aan vooraf gaan echt heel prettig geschreven, in een goede sfeer. Bij hoofdstuk 29 kom je echt in een heel ander sfeertje terecht. Het had van mij ook niet zo gehoeven.
Sandra J. Paul: Ik vermoed over welk heftig hoofdstuk jullie het hebben. In de allereerste versie was dit nog veel heftiger en heb ik als uitgever een gesprek gehad met Belinda hierover. Ze wilde dit absoluut doen omdat het weergaf welke invloed die ene persoon had op de rest.

Miranda: Ik ben tot nu toe onder de indruk van het boek, je wilt continue verder lezen, omdat je wil weten wat er gebeurt. De Vlaamse woorden vallen mij ook op, maar passen goed in het boek. Ik ben wel heel benieuwd naar Eline, je leest wel wat ze beleefd, maar je komt weinig over haar persoonlijk te weten. Maar misschien komt dat nog.
Sandra J. Paul: Belinda heeft hier specifiek gevraagd om ons taaltje te respecteren. Ze wilde het taalgebruik in haar streek behouden.

Erna: Het lezen gaat tot nu wat moeizaam, ik kom niet zo goed in het verhaal. Het taalgebruik is even wennen, maar past zeker bij de omgeving en het verhaal.
En natuurlijk is het fictie, maar toch komt het wat onrealistisch en onwaarschijnlijk over. Maar het triggert me zeker genoeg om nieuwsgierig verder te lezen.

Ina: Ik heb het boek inmiddels uit. Vond de indeling per persoon wel prettig en het loopt goed in elkaar over.

Marieke: Ik vind de personage Tessa een heel leuk personage. Wat me opviel in het boek was heel veel conversatie. Waar op zich niets mis mee was want het verhaal las erg vlot maar ik vond dat je daarmee wel weinig achtergrond mee krijgt. Bijvoorbeeld over Eline had ik wel wat meer willen weten.

Foto: Akke Froukje Kuipers

En dan is het boek uit. Wat vinden we ervan als het boek is dichtgeslagen? Wij vroegen de deelnemers antwoord te geven op de volgende vragen:

Wat vind je van de cover? Welke gevoelens roept de cover bij je op? Klopt dit nog na het lezen van het boek? Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? Weet jij zelf een andere titel die bij het boek past?

Ina: De cover straalt rust uit, vind ik. Geeft mij niet idee van thriller, dus nee vind de cover niet helemaal met boek kloppen ook al komen daar natuurlijk wel moerassen in voor. Vind de titel wel kloppen omdat ze toch in soort van dorp terecht komt.

Marieke: De Cover vind ik erg mooi. Een beetje mysterieus. Mooie kleuren. Een cover die zeker opvalt in de boekhandel. Deel 1 en 4 vind ik wel kloppen na het lezen van het boek. Dit zowel met de cover als de achterflap. Deel 2 en 3 had ik niet verwacht. Dit had niet zo veel link meer met ‘het dorp’. Het dorp, de titel, slaat op het dorpje waarin de mensen afgezonderd leven van de buitenwereld. De titel covert dat stuk van het verhaal erg goed.

Akke Froukje: Ik vind de cover goed gekozen. Het straalt echt iets mysterieus uit en dat vind ik ook bij de mensen uit Koolbeke. De sfeer die de cover uitstraalt voelde ik ook tijdens het lezen van het boek: mysterieus en duister. Dit vond ik vooral bij deel 1. Bij deel 2 t/m 4 vond ik dit wat minder. De titel van het boek vind ik goed gekozen. De titel vertelt eigenlijk waar het verhaal om draait.

Jan: De cover vond ik heel mooi gevonden. Het straalt iets duisters uit. Dit komt dan ook overeen met deel 1 van het boek. Het is echt mysterieus.
De titel hoort dan ook helemaal bij de voorkant. Ook na het lezen klopt dit voor mijn gevoel.
Ik heb het boek ervaren als makkelijk te lezen. Fijn lettertype en geen overbodige uitwijdingen over personen of zaken. Ik ken de andere boeken niet van Belinda Aebi, maar haar schrijfstijl is mij wel dusdanig bevallen, dat ik van plan ben ook andere boeken van haar te lezen.

Erna: De cover is mooi met de duistere kleur en een wat afgelegen boerderij. Maar echt een dorp is het niet. Ik kan de boerderij ook niet echt plaatsen in het verhaal. De titel van het boek past bij een deel van het boek, maar dekt niet het hele verhaal.

Miranda: Ik vind de Cover er mooi uit zien voor een thriller, het wekt vragen op, waardoor je gelijk wil beginnen met lezen. De titel van het boek past wel goed bij het 1e deel van het boek.

Lilian: Niet typisch een cover voor een thriller, maar was spannend genoeg om op de aandacht te trekken in de schappen van een winkel! Wat mijn aandacht met name trekt, is het lettertype waarin de titel geschreven is. Heeft dit een dubbele lading, brokkelt het dorp langzaam af? Mijn gedachte bij de cover was wel aardig goed.

Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich?

Ina: Ik vind de schrijfstijl erg fijn lezen heb nog geen andere boeken van Belinda gelezen. De korte hoofdstukken en de indeling in blokken bevalt me wel.

Marieke: Mooie en vlotte schrijfstijl. Heel erg Vlaams aanvoelend. Andere boeken van deze schrijfster lazen ook enorm vlot. Ik vond het alleen niet zo spannend. Nu ja, een thriller kan het van andere aspecten hebben dan van superspannend alleen. Het psychologische bijvoorbeeld. Dat kwam vooral in deel 1 goed naar voor. Het dorpje op zich, daar hangt toch al een soort van spanning rond. De manier waarop daarover verteld werd, vond ik heel sprekend.

Akke Froukje: Het boek is vlot geschreven. Je wordt direct gepakt door het verhaal waardoor je het moeilijk aan de kant kunt leggen. Door de korte hoofdstukken bleef ik maar doorlezen. Het boek is opgebouwd in delen en dit geeft een hele duidelijke structuur aan. Ik vond deel 1 het leukst om te lezen. Bij deel 2 en 3 raakte ik een beetje het gevoel/de sfeer van het verhaal kwijt. Ik bleef nog met veel vragen zitten na het lezen van die delen, maar die werden gelukkig in deel 4 allemaal weer beantwoord.

Jan: De opbouw van het verhaal vond ik apart. Deel 1 redelijk uitgebreid, terwijl ik deel 4 behoorlijk afgeraffeld vind. Voor mijn gevoel moest er een einde aan gemaakt worden. Voor mijn gevoel had het hele verhaal best in het dorp afgespeeld kunnen worden, zonder deel 2 tot en met 4. Door deze delen ging het mysterieuze een beetje verloren.
Wat mij opviel in deel 1 was, dat alles terug in de tijd was, behalve de elektrische rolstoel.

Erna: Het is vlot geschreven, maar met een voor een Nederlandse soms wat verwarrend taalgebruik. Wat wel goed past bij het verhaal.
Het verhaal is wat vreemd opgebouwd omdat er eigenlijk twee verhalen in een boek gepropt zijn. Beide verhaallijnen hebben wat losse draadjes en het plot komt niet echt tot ontwikkeling.

Miranda: Belinda heeft een prettige schrijfstijl, ik kan het niet vergelijken met voorgaande boeken van haar omdat dit het 1e boek is die ik van Belinda heb gelezen. De opbouw van het verhaal vond ik in het begin goed, maar ik had op het einde verwacht dat de verhaallijn van de verschillende delen meer bij elkaar zou komen, vond het nu meer aparte verhalen met een aantal losse eindjes.

Lilian: Belinda schrijft heerlijk, ze weet je als lezer te boeien, maar in dit boek wist ze mijn aandacht niet de hele tijd vast te houden. Er zijn nog een paar open eindjes waar ik graag meer over gelezen had, zoals Sylvia, ze wordt genoemd op de achterflap en haar bijdrage had voor mij uitgebreider mogen zijn.
Dit was het eerste boek van haar hand, dus ik kan niet zeggen of haar schrijfstijl afwijkt of gelijk is aan haar eerdere boeken.
Voor mij is het boek uiteen gevallen in twee stukken, namelijk de delen die zich afspelen in het dorp en de verhaallijn die over het gezin van Hugo gaan. De eenheid miste ik, waardoor de uitwerking van het plot niet het gewenste effect had. Wat erg jammer is, want het verhaal is het zeker waard.

Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen?

Ina: Ik had een spannende thriller verwacht vond t uiteindelijk niet superspannend boek maar door t psychologische effect ben ik positief verrast.

Marieke: Ik had graag wat dieper ingegaan op het verhaal van het dorp zelf. Ik vind beide verhalen afzonderlijk naast elkaar te kunnen bestaan, en misschien elk een boek hadden verdiend.

Akke Froukje: Ik had verwacht dat er meer spanning in het boek zou zitten. Maar het is meer zoals Ina het omschrijft; het is meer psychisch. Ik vond het boek leuk om te lezen, maar ik was voor het lezen enthousiaster over het boek.

Jan: Wat mij opviel was dat in deel 1 nog bepaalde Vlaamse woorden voorkwamen. Dat vond ik heel leuk om te lezen. In de andere delen kwam ik dit veel minder tegen. Ik weet niet of dit bewust of onbewust was van de schrijfster of dat dit aan mij lag.
Voor mij is de boodschap van de schrijfster te laten zien wat godsdienst kan doen in een dermate gesloten gemeenschap. Met een dubbele moraal zelfs. Ook dit komt mij bekend voor.
Ik heb het boek niet als een thriller ervaren, maar wel als een vermakelijk makkelijk te lezen boek. Het heeft mij geprikkeld om meer van deze schrijfster te gaan lezen. Wat mij betreft komt er nog een vervolg op dit boek, maar dan met een meer uitgewerkt plot.

Erna: Het verhaal heeft mij niet weten te raken. Door de vreemde opbouw, de vele losse draadjes, weinig uitgewerkte karakters en verhaallijnen en de foutjes was het voor mij een tegenvallend boek. Mijn verwachtingen waren hoog, de verhaallijnen hebben veel potentie maar komen niet uit de verf. Een jammer.

Lilian: Belinda heeft niet het gehele boek mijn aandacht vast weten te houden, maar toch heb ik genoten van dit mysterieuze boek. Ze wist mij direct in het verhaal mee te trekken en heeft mij een aantal uren fijn leesplezier gebracht.
Ik had meer spanning verwacht in het boek, het is op psychisch vlak wel spannend, maar ik miste de binding tussen de eerste twee delen en die daarop volgde. Het heeft daardoor niet helemaal aan mijn verwachting kunnen voldoen.

Foto: Katty De Bruyn

Vragen aan de auteur

Sandra J. Paul nam deel aan de leesclub om de vragen van de lezers door te geven aan Belinda Aebi, zodat zij deze kan beantwoorden.

Jan: Wat bij mij gelijk gaat borrelen, is de vraag wat de achtergrond is van Belinda. Biologie of iets in die richting?
Het boek is dermate boeiend, dat ik graag meer boeken van haar ga lezen.
Belinda: Beste Jan, dat ‘het boek dermate boeiend is’, is zowat het mooiste compliment wat iemand mij kan geven ? Ik ben van opleiding kinesitherapeute & ergotherapeute en heb dus wel wat ervaring met het werk in ziekenhuizen en revalidatiecentra. Ik heb ruim twee jaar een eigen praktijk gehad maar ben door omstandigheden in een totaal andere baan gerold. Maar je hebt het goed, de medische wereld spreekt mij nog steeds aan, omdat hij zo fascinerend is.
In mijn verhalen zit er bijna altijd een verhaallijn met medische inslag, en dat gebeurt automatisch. Ik word ernaartoe gezogen. Ik laat de financiële en politieke intriges, de achtervolgingen en bloederige gevechten over aan andere collega’s in crime. Er is aan het schrijven van ‘Het Dorp’ veel research voorafgegaan, soms ingewikkelde materie, maar ook voor mezelf zo boeiend. Dan denk ik altijd: ‘Hier moet ik iets mee doen!’
Mocht ik nu aan een studie beginnen, het werd zonder twijfel geneeskunde of criminologie.
Het menselijk brein met al die ontelbare, fijne radertjes… zo fragiel… het volstaat dat er ééntje scheef zit of knapt….en je leven ziet er helemaal anders uit.
Ben verheugd te lezen dat je benieuwd bent naar meer werk van mij. Doen! Zou ik zeggen ?

Akke Froukje: Ik ben erg nieuwsgierig naar waar Belinda haar inspiratie vandaan haalde voor dit boek.
Belinda: Beste Akke Froukje (mooie naam!), 2 dingen: een verlaten domein in de regio waar ik woon. Ik wilde weten water vroeger was, ben dat gaan opzoeken en met mensen gaan praten. En twee, een gesloten gemeenschap. Ik wilde weten hoe het eraan toe ging, wat was dat? Bestaat het nog en hoe leven die mensen? Heb twee keer het vissersdorp Urk bezocht in NL en heb vele artikelen gelezen over geïsoleerde dorpen.
Die 2 punten zijn in mijn hoofd geslopen en tijdens het schrijven komen nevenintriges opduiken en zo rijpt langzaamaan een verhaal. Lees ook achteraan in het boek: Noot van de auteur.

Marieke: Hoe kom je bij Hamley Books terecht?☺️ De vorige 2 boeken waren bij Lannoo uitgegeven.
Belinda: Het schrijven van een boek is geen sinecure, maar ik hou ervan om een verhaal in elkaar te timmeren en vooral: ‘Ik wil gelezen worden!’ Daarom moet voor mij een uitgeverij mijn tweede thuis zijn. Ik wil in de eerste plaats communicatie met mijn uitgever. Nog enkele kernwoorden: vakkennis – goede coaching – openheid – vertrouwen- inzet – opvolging, en er moet een ‘klik’ zijn. Je weet dat Hamley Books nauw samenwerkt met uitgeverij Lannoo, dus ze werken samen om onze boeken tot nog betere boeken te maken en ze te promoten. Sandra van Hamley Books geeft mij het gevoel zeer betrokken te zijn en ze weet waar ze mee bezig is. Ik heb er vertrouwen in dat ze mijn werk alle kansen geeft.

Ina: Was het bewuste keuze om het boek in delen in te delen?
Belinda: Hallo Ina. Niet van bij het begin van het schrijfproces. Maar ik vond het beter om de hoofdpersonages Eline, Hugo en Lea dieper uit te werken, zodat de lezer ze goed leerde kennen. Ze hebben elk hun entourage en leefwereld met hun problemen, emoties en frustraties. Iemand gaf mij eens de wijze raad: ‘Als je heel sterke personages neerzet, volgt een spannend verhaal vanzelf.’ Die tip neem ik ter harte, hoewel in ‘Het Dorp’ de omgeving ook een grote rol speelt. Daarom is het, denk ik een dikker boek geworden:-) Dus ja, ik vond de verschillende delen de juiste beslissing. Massa’s informatie en redelijk veel personages, maar ze hebben allemaal een rolletje. En dat vanzelf gaan… nu ja, niet echt hoor. Het blijft ook voor mezelf telkens weer een uitdaging. Ik vind ‘Het Dorp’ zelf een apart boek. Niet het klassieke stramien. Geen (of in beperkte mate) rechercheteam. Veel psychologie. Het is het boek geworden dat ik wilde schrijven. Trouw aan mezelf dus. Ik hoop dat veel mensen het smaken.

Miranda: Ik ben benieuwd hoelang Belinda over dit boek gedaan heeft.
Belinda: Hallo Miranda, meestal is de tijd die verloopt tussen een eerste idee of prikkel en de druk van mijn boek ongeveer een jaar. De eerste maanden doe ik research over het thema dat ik wil aansnijden, de maanden daarna zijn schrijfmaanden.

Lilian: Het is mijn eerste boek van uw hand. Zijn al uw boeken los te lezen of zijn er boeken die elkaar opvolgen? Waar schrijft u het liefst?
Belinda: Beste Lilian, al mijn boeken zijn los te lezen, behalve Ademnood en Comeback (2018) is een tweeluik. De eerste zeven boeken zijn verhalen op zich maar wel met hetzelfde rechercheteam. De volgende boeken zullen ook los te lezen zijn.
Ik schrijf het liefst en altijd in mijn kamertje. Totale afzondering en stilte, geen muziek, geen lawaai, heerlijk.

Dan rest alleen nog het eindoordeel in punten: