Titel: Maar ik ben jou niet 
Auteur: Nadine Swagerman
Genre: Young Adult
Uitgeverij: Kluitman
Publicatiedatum: Maart 2020
Aantal bladzijden: 96
Recensie: Amanda
Cover
Mooie, duistere cover. Een meisje staat met haar gezicht naar een groot raam, we zien haar vanaf de achterkant. Waar is dat raam van? Zit ze ergens opgesloten?
Auteur
Nadine Swagerman droomde er als zevenjarig meisje al van om schrijfster te worden. Nadine stond in de finale van twee schrijfwedstrijden, en in 2017 kwam haar droom uit toen zij een boekcontract tekende bij Kluitman. Naast het schrijven van verhalen, werkt Nadine als tekstschrijver voor haar eigen tekstbureau.
Achterflap
De zestienjarige Jamie is sinds kort uit huis geplaatst en moet nog erg wennen aan haar nieuwe thuissituatie. Haar moeder kon niet meer voor haar zorgen en nu woont Jamie bij Karin en Derek en hun dochter Mira.
Hoewel ze het goed kan vinden met Mira, voelt Jamie zich nog niet echt thuis bij de familie Mulder. Het lukt haar maar niet om haar verleden los te laten. Ze hoort ook steeds een raar geluid, terwijl de anderen niets lijken te horen. Soms ziet ze een gestalte rond het huis dwalen. Als de man op een dag het huis binnendringt, weet ze zeker dat ze in gevaar is…
Mijn mening
Het was niet mijn schuld.
Na het lezen van Eén waarheid, het debuut van Swagerman, was ik verkocht. Wat een geweldig spannende Young Adult was dat! Dus zodra er een nieuw boek van haar hand verscheen, moest ik die natuurlijk ook oppakken. Maar ik ben jou niet beschrijft een stukje uit het leven van de zestienjarige Jamie. Het verhaal begint direct al spannend met een cursief stuk tekst, geen idee over wie het gaat, maar je voelt de kou en het onbehagen direct. Daarna maken we kennis met Jamie, die voor het eerst bij haar nieuwe pleeggezin is. Ze weet niet zo goed wat ze er allemaal van moet denken. Als ze dan ook nog af en toe ’s nachts rare geluiden hoort en iemand ziet rondsluipen, voelt ze zich helemaal niet meer veilig. Maar klopt het wel allemaal wat ze ziet?
Het verhaal heeft heerlijk korte hoofdstukjes, binnen de hoofdstukken wordt gewisseld tussen heden en verleden. Door de stukjes uit het verleden van Jamie kom je langzaamaan achter het verdrietige verhaal wat voorafgegaan is aan de plaatsing in het pleeggezin. Je voelt het verdriet, schuldgevoel en de wanhoop. Maar het verhaal was veel te snel uit! Zo’n novelle is leuk, maar als het verhaal spannend is dan hadden het best nog een aantal pagina’s meer mogen zijn.
Net als in Eén waarheid heeft Swagerman een aantal maatschappelijke thema’s verwerkt die niet vaak genoeg ter sprake gebracht kunnen worden. Denk hierbij aan een onveilige thuissituatie, verlies en psychische problemen.
Klein maar fijn zullen we maar zeggen. Deze spannende novelle krijgt van mij 4 sterren.
Amanda
