Titel: Colombe 
Auteur: Christine Van den Hove
Genre: Roman
Uitgeverij: Kartonnen Dozen, Antwerpen
Publicatiedatum: November 2019
Aantal bladzijdes: 234
Recensie: Bianca
Over de auteur
Christine is: auteur, blogger, bloveler, eindredacteur, vertaler, duivel-doet-al.
Achterflap/Samenvatting
1838. In een bergdorp in het diepe zuiden van Frankrijk worden op dezelfde dag twee kinderen geboren. De twee meisjes, Colombe en Amparo, groeien samen op en voelen zich steeds sterker tot elkaar aangetrokken. Maar in hun tijd en omgeving bestaan er niet eens woorden voor wat ze voelen. Als Colombe dan ook trouwt met de teruggetrokken Michel, drijft dat de vrouwen uit elkaar. Pas tientallen jaren later ontmoeten ze elkaar opnieuw. Vinden ze elkaar terug, of is er te veel veranderd?
Colombe is het verhaal van drie mensen in het diepe zuiden van Frankrijk, in de negentiende eeuw. Michel, Colombe en Amparo vertellen hoe hun levens met elkaar vervlochten en weer ontrafeld raken.
Mijn mening
Colombe is een historische roman met een bijzondere cover, goed passend bij de tijdsperiode waarin het zich afspeelt.
In de negentiende eeuw worden Colombe en Amporo op dezelfde dag in hetzelfde kleine dorpje geboren, de populatie is klein dus het is vanzelfsprekend dat de meisjes elkaars vriendinnen worden. De vriendschap is intens en naarmate de meisjes ouder worden delen ze lief en leed met elkaar, tenminste dat is wat het lijkt.
Soms denk ik eraan hoe zij zich gevoeld moet hebben. Amparo hield van mij. Als een zus. Meer dan dat. Ze zag hoe ik in mijn bevangenheid van haar wegdreef. Ik hield ook van haar. Ik hud nog steeds van haar en ik blijf me afvragen waar ze is en of ik haar ooit terug zal zien.
Als adolescenten stoeien ze met hun groei naar volwassenheid en op het gebied van de liefde verschillen ze enorm van mening.
Michel, einzelgänger en schaapherder van beroep, heeft de meisjes al op zeer jonge leeftijd in beeld en is vast van plan met één van hen te trouwen. Amparo laat al op jonge leeftijd weten niet te willen trouwen maar het uiten van deze mening wordt door iedereen in de wind geslagen. Toch zorgt het huwelijk van Colombe en Michel ervoor dat de jarenlange intense vriendschap van de meisjes als een kaartenhuis in elkaar stort. Het contact wordt verbroken en beiden gaan hun eigen weg.
Christine heeft met Colombe een historische roman geschreven die mij zeer verrast heeft.
Het is een prettige schrijfstijl waarin je meegesleurd wordt naar het leven in de negentiende eeuw, een tijd waarin men nog geen gebruik maakt van social media, en de mensen veel meer rust ervaarde dan tegenwoordig. Ze werken hard maar zien direct resultaat.
Het verhaal bestaat uit drie delen, elk deel is vanuit een andere hoofdpersoon geschreven waardoor je een mooie inkijk krijgt in de persoonlijke belevingen van zowel Colombe, Amparo als Michel. Alle drie worstelen ze met hun persoonlijke belevingen en gevoelens, en gezien de plot van het verhaal is het een tijdloos onderwerp. Waar men tegenwoordig wel eens denkt dat hetgeen er tegenwoordig in de maatschappij aan de orde komt van deze tijd is komt na het lezen van dit boek bedrogen uit.
De liefde en het uiten van gevoelens is tijdloos en dat heeft Christine Van den Hove weten te verwerken in een aangrijpende historische roman waarin je als lezer veel begrip krijgt voor het maken van keuzes die eenieder maakt in zijn leven.
Colombe krijgt van mij 4 sterren.
Bianca
