Titel: Vox 
Auteur: Christina Dalcher
Genre: Thriller
Uitgeverij: Boekerij
Vertaling: Anne Jongeling
Publicatiedatum: Oktober 2019
Aantal bladzijdes: 318
Recensie: Brenda
Cover
Een rood met zwarte cover. De titel staat met grote letters van boven naar beneden. De cover spreekt mij absoluut niet aan. Het geeft mij geen gevoel van interesse naar het boek.
Alleen de woorden “stilte kan oorverdovend zijn” vraagt naar meer.
Over de auteur
Christina Dalcher werkte als taalkundige op de City University London voor ze zich op schrijven richtte. Als ze niet aan het schrijven is, zit ze waarschijnlijk in een hoekje haar stukgelezen exemplaar van De Shining te herlezen, of eet ze pasta in de straten van Napels.
Achterflap/samenvatting
Aan alle vrouwen,
Jullie krijgen nu verplicht je nieuwe polsteller om. Het is een symbool van reinheid en toewijding aan je familie. Het leven is nu zoveel makkelijker. Je hebt geen bankrekening meer nodig. Geen paspoort. Jouw rol is het huishouden. Je echtgenoot zorgt verder overal voor.
Het is tijd om je te richten op belangrijke waarden zoals bescheidenheid, puurheid, eergevoel en als allerbelangrijkste: gehoorzaamheid. Je kent de regels: als je ook maar één woord over de honderd gaat, stuurt je polsteller een krachtige stroomstoot door je lichaam. Dus kies je woorden zorgvuldig.
Je hebt het recht om te zwijgen.
Mijn mening
Wat als je nu ineens als vrouw maar 100 woorden per dag mag gebruiken? Je niet meer mag werken en dat je totaal geen inbreng meer mag hebben in je eigen leven? En dan het ergste nog: dat de man de baas in huis is en alles voor het zeggen heeft? Gebaren mogen trouwens ook niet en je wordt in de gaten gehouden door camera’s. En alle boeken zijn weg, want dat zijn ook woorden.
Voor de vrouw is dit toch bijna vergelijkbaar met een gevangenis? Tenminste, zo komt het bij mij over. Het lijkt mij een verschrikking.
Vox is een debuut van Christine Dalcher. Vanwege de achterflap ben ik zeer benieuwd naar het verhaal. Hoe neemt ze de lezer mee in het verhaal en kan ze het geloofwaardig over weten te brengen? Heel Amerika dat ineens de vrouwen aan de kant zet, lijkt mij iets onmogelijks.
Vanaf het begin word je al meegenomen in het verhaal. Gevoelens worden benoemd zodat je al mee kan gaan leven met de situatie. De angstige momenten dat als je bijna 100 woorden hebt gebruikt en dat als je er overheen gaat je een flinke stroomschok van je polsteller krijgt.
De hoofdpersoon in het verhaal is Jean Mclellan. Getrouwd en moeder van vier kinderen. Drie zonen en een dochter. Haar dochter Sonja heeft ook een polsteller om. Elk meisje dat geboren wordt, krijgt als ze een paar maanden oud is ook zo’n ding om. Voordat Jeans werk van haar werd afgenomen werkte ze als neurolinguïst en onderzocht ze de afasie van Wernicke. Ze waren zo ver in de onderzoeken tot het moment waar alles van haar werd afgenomen. De broer van de president heeft een skiongeluk gehad en laat hij nu net een hersenbeschadiging opgelopen hebben waarin Jean is gespecialiseerd. Nu willen ze dat Jean vanwege de ernst van het ongeval toch mee komt werken in het team om de broer van de president hopelijk beter te maken. Maar wil ze dit wel? En wat staat daar tegenover? Al haar bedenkingen komen aan bod en je leeft heel erg met haar mee.
Tijdens het lezen denk ik geregeld: wat als dit nou echt zo zou zijn? Het lijkt mij echt verschrikkelijk dat je niks meer te zeggen hebt.
Door het gebruik van korte hoofdstukken lees dit boek ontzettend vlug en ben je zo door het boek heen. Naar het einde toe kwam de spanning op gang en kwam er steeds meer snelheid in het verhaal, maar daardoor leek het ook wat afgeraffeld te worden. Het was ineens klaar. Ik zou dit laatste gedeelte toch liever wat uitgebreider hebben gezien. Wat meer spanning in de spannende momenten.
Christina Dalcher heeft met Vox een mooi debuut weten neer te zetten. Ze weet je goed mee te nemen in het verhaal. Ik zou zeker interesse hebben in een volgend boek van haar!
Spanning: 3
Plot: 3
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 4
Psychologie: 4
Vox krijgt van mij een mooie 3,5 ster.
Brenda
