Een minuut voor middernacht - David Baldacci

Titel: Eén minuut voor middernacht
Auteur: David Baldacci
Serie: Atlee Pine #2
Genre: Thriller
Uitgeverij: A.W. Bruna Uitgevers
Vertaling: Jolanda ter Lindert
Publicatiedatum: November 2019
Aantal bladzijdes: 438
Recensie: Bianca

Over de auteur

David Baldacci werd geboren in Virginia in de Verenigde staten. Hij studeerde politieke wetenschappen en rechten, en was negen jaar werkzaam als bedrijfsjurist en advocaat in Washington D.C. in 1996 debuteerde hij met Het recht van de macht. Baldacci’s werk is in 45 landen vertaald en wereldwijd zijn er meer dan 100 miljoen exemplaren van zijn boeken verkocht.

Achterflap/Samenvatting

‘Mijn zusje werd bijna dertig jaar geleden op deze plek ontvoerd. Degene die haar meenam, is nooit gevonden. Net zomin als Mercy zelf. Haar ontvoerder heeft mij bijna vermoord en nu ben ik terug om de waarheid te achterhalen.’

FBI-agent Atlee Pines leven veranderde voorgoed toen op jonge leeftijd haar tweelingzus Mercy werd ontvoerd – en waarschijnlijk vermoord. Wanhopig zoekt ze sindsdien naar antwoorden die een einde moeten maken aan de kwellende onzekerheid, totdat op een dag alle opgekropte woede en frustratie een uitweg vinden. Ze kan zichzelf tijdens een arrestatie niet langer in de hand houden en mishandelt een verdachte.
Door haar chef wordt Atlee gedwongen om tijdelijk een stap terug te doen. Ze maakt van de gelegenheid gebruik om terug te keren naar Andersonville, Georgia, het dorp waar ze is opgegroeid. Met behulp van haar assistent Carol hoopt ze erachter te komen wat er precies is gebeurd tijdens die traumatische nacht toen Mercy werd meegenomen. Maar vrijwel meteen na haar aankomst wordt het lichaam van een vermoorde vrouw gevonden, met een bruidssluier over haar gezicht gedrapeerd. Al snel volgt een tweede slachtoffer.
Atlee is vastbesloten het onderzoek naar de ontvoering van Mercy voort te zetten, maar ze moet nu ook een seriemoordenaar zien te stoppen voordat er nog meer slachtoffers vallen. Ze komt er al snel achter dat in een kleine gemeenschap vol geheimen – die mogelijk te maken hebben met Mercy’s verdwijning – het verleden soms beter met rust gelaten kan worden…

Mijn mening

Eén minuut voor middernacht is het tweede deel met Atlee Pine in de hoofdrol; het is wat mij betreft een must om eerst deel één te lezen. Het betreft hier een trilogie waarin we in het eerste deel vooral uitgebreid kennis maken met Atlee Pine en haar assistente Carol Blum. Je komt dan alles te weten wat Atlee in haar leven heeft mee gemaakt en wat haar heeft gevormd tot wie ze nu is.

Ik toon mijn gevoelens openlijk, op mijn boven- en onderarmen. Zo doorzichtig ben ik en het kan me niets schelen wat de mensen van me denken.

Mijn recensie van De lange weg naar genade eindigt met de opmerking dat ik hoop dat er in het volgende deel meer aandacht wordt besteed aan de verdwijning van Mercy, jaren geleden. En dat gebeurt in Eén minuut voor middernacht: Atlee gaat terug naar de plaats waar Mercy ooit verdween. Ze gaat samen met Carol op zoek naar antwoorden, nooit is duidelijk geworden wat er zich die bewuste nacht precies heeft afgespeeld. De onzekerheid of Mercy misschien zelfs nog leeft is een vraag die Atlee hoe dan ook beantwoord wil krijgen.
Zodra Atlee in Andersonville arriveert wordt ze geconfronteerd met een moord. Is dit toevallig of is er een link naar het verleden?

En dan zit je als lezer in een achtbaan van heden naar verleden en weer terug. Atlee wordt continu heen en weer geslingerd tussen de huidige gebeurtenissen en de zoektocht naar antwoorden uit het verleden. Ze krijgt het zwaar te verduren als langzaamaan blijkt dat ze maar heel weinig weet over haar ouders. Begrijpelijk, want Atlee was zes toen het drama zich afspeelde, dit doet pijn en maakt haar tegelijkertijd boos en machteloos.

Onmacht lijkt de overhand te krijgen maar Atlee Pine is een vrouw die over lijken gaat in de strijd naar gerechtigheid. Langzaamaan verbinden de lijntjes zich met elkaar tot een stevig touw, het lukt Atlee om veel bewoners aan het praten te krijgen. Gezien het feit dat er nog een derde deel op de rol staat zijn natuurlijk nog niet alle vragen beantwoord en zal Atlee zeker nog verder jagen naar de demonen uit het verleden.

De schrijfstijl van Baldacci weet je van het begin tot het eind in zijn greep te houden. De personages staan als een huis, vooral Atlee is een heerlijke stoere persoonlijkheid die er niet voor terugdeinst haar emoties bloot te geven, ze staat zowel letterlijk als figuurlijk sterk in haar schoenen. Het is een knap staaltje werk hoe Baldacci een verhaal weet neer te zetten waarin het verleden langzaamaan wordt blootgelegd terwijl er ondertussen in het heden ook van alles gebeurt wat gelinkt wordt naar de gebeurtenissen uit het verleden.

Het tweede deel heeft me zeker evenveel verrast als het eerste deel en ik kijk dan ook halsreikend uit naar de ontknoping van deze nu al heerlijke trilogie.

Originaliteit: 4
Schrijfstijl: 5
Spanning: 5
Leesplezier: 5
Plot: 5
Psychologie: 4